69.Ξενια

1.3K 191 11
                                    

Βλέπω τον αδερφό μου στην τραπεζαρία να κάνει κάτι λογαριασμούς.

«Τι κανείς πάλι;Με τόσα λεφτά που έχει ο γιος σου δεν χρειάζεται να τα κανείς αυτά»λέω και τον φιλάω στο μάγουλο αφού όλη μέρα είχα να τον δω.

«Με τόσα λεφτά που έχει ο γιος μου φοβάμαι μήπως αυτό το σπιτι του φενεται καλύβα αύριο μεθαύριο»λέει.
«Δεν νομίζω.Ο Κωστακης είναι καλό παιδί.Φευγω εγώ...»λέω.

«Κάτσε λίγο.Θελω...θέλω κάτι να συζητήσουμε»λέει σοβαρά τώρα.

Νομίζω πρέπει να ανησυχώ.Ετσι σοβαρά που μιλάει.

Τον ξέρω από έξω τον αδερφό μου.Εχωντας μόνο αυτόν από μικρή δεν ήταν δύσκολο να τον παρατηρήσω.Να ξέρω ποτέ ήταν στεναχωρημένος,ποτέ σκεπτικός και ποτέ μιλάει σοβαρά.

«Να ανυσυχησω;»ρωτάω και κάθομαι απέναντι του.
«Όχι...όχι...»λέει και σπρώχνει τα χαρτιά μακριά του πριν με κοιτάξει.

«Το ξέρεις ότι σε αγαπώ έτσι...;»με ρωτάει.

Ξεκινάει περιεργα και δεν μαρεσει...

«Το ξέρει το ξέρει.Μπες στο θέμα τώρα...!»φωνάζει η Άννα από την κουζίνα.

Δηλαδή ξέρει και η Άννα;
Αυτό με κάνει να ανησυχώ ακόμα περισοτερο.

«Κοιτά...είσαι η μικρή μου αδερφή...και το λέω μόνο επειδή ποτέ δεν το έχουμε συζητήσει...και πρέπει επειδή είναι σημαντικό και αν και λεπτό θέμα πρέπει να γίνει.Αν ήταν εδώ η μαμά θα στο έλεγε αυτή αλλά ξέρεις...»λέει και χωρίς να ξέρω τι θέλει να πει η καρδιά μου πόνεσε για λίγο.

Ποσό διαφορετικά θα ήταν όλα αν ήταν εδώ.Θα μπορούσα να της πω τα πάντα.Θα μπορούσε να μου δώσει συμβουλές.Θα ήμασταν σαν κολλητές.

«Τελοσπαντων...»λέει γιατί με είδε πως μελαγχολήσα.

«Τι είναι Στέφανε;»
«Να...δεν ξέρω πως θα αρχίσω αλλά...μια ψυχή που ειναι να βγει...»λέει.

Φενεται πολύ ανχωμενος.Και ιδρωμένος.

«Στέφανε τι είναι;»ρωτάω.

«Είσαι με τον Κυριάκο.Και είναι σοβαρό.Ετσι;»ρωτάει.

Με τον Κυριάκο έχει να κάνει;

«Μάλλον.Οσο σοβαρό είναι κάτι στα δέκαοχτω υποθέτω...»λέω χαλαρά.

Το λέω για να τον ηρεμήσω αλλά ξέρω ότι είναι σοβαρό.Δεν μπορώ πλέον χωρίς αυτόν.Δεν θέλω και ολας.Ανυπομονω κάθε φορά να τον δω.

Γελάω μόνο που τον σκέφτομαι.

Και αν το όλο θέμα με το προφυλακτικό μας απομάκρυνε λίγο και φέρεται λίγο αμήχανα θα περάσει και αυτό.

Μαζί σου (#5 Σαντα Ροζα)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora