Winner
Ep _ 43အတန်းထဲတွင် ဝဏ္ဏ တစ်ယောက် ငူငူငိုင်ငိုင်ဖြင့် ထိုင်နေသည် ။ စားပွဲပေါ် မှောက်အိပ်နေရင်း အတွေးတွေက စုံနေပြီ ။
ဒီနေ့နဲ့ဆို အဖြူကောင် ကျောင်း မတက်တာ ၃ ရက် ရှိပြီ ။ နေမကောင်းတာ တော်တော်များ အခြေအနေ ဆိုးနေလား မသိ ။ ဆေးရုံတွေ ဘာတွေ မသွားဘူးလား ? ဒီအရွယ်ကြီး ရောက်နေပြီ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဂရုစိုက်မှပေါ့ ။
သူ့လို စံပြ ကျောင်းသားက ကျောင်းပျက်တာ ရှားသည် ။ အထူးသဖြင့် အတန်းချိန်တွေဆို အပြည့် တက်သည် ။ tuto ဆိုတာ တစ်ခါမှ မပျက်ဖူးဘူး ။ ကျွန်တော့်ကိုတောင် ဆရာတစ်ယောက်လို စာရှင်းပြနိုင်သည်လေ ။
"အာ ... ငါသူ့အကြောင်း တွေးမိနေပြန်ပြီ "
မတွေ့ရတောမှ ဒင်းအကြောင်းတွေက ခဏခဏ ခေါင်းထဲ ရောက်လာသည် ။ ဒီလို လွှမ်းမိုးချင်လို့ တမင်တကာ ဘေးကနေ တစ်ချိန်လုံး တွယ်ကပ် နေခဲ့သည်လား ။
မီးစိမ်းနေသော acc ကို ကြည့်ရင်း မေးလိုက်ရမလား စဉ်းစားနေမိသည် ။ မေးလည်း မမေးချင် ။ စိတ်ရှုပ်လာသည်နှင့် data off လိုက်သည် ။
ဒီ ၃ ရက် အတွင်း ဒင်း အိမ်အောက်ကို သွားဖြစ်သည်ကလည်း မရေမတွက် နိုင်အောင် ။ အိမ်ပေါ်လည်း မတက်ချင် ။
"သေပြီလား မသိဘူး .... သေရင်လည်း သေကြောင်းလေးတော့ သတင်း ပို့သင့်ပါတယ် "
ဆရာမ ဝင်လာလို့ ဖုန်းကို သိမ်းပြီး စာအုပ်တွေ လွယ်အိတ်ထဲ ထည့်လိုက်သည် ။
"ဒီနေ့ tuto မဖြေဖြစ်တော့ဘူး "
"ရေးးးး "
"Yes ! "
"ပျော်လိုက်တာ "
"တော်သေးတယ် ငါ စာကျက်မထားလို့ "
တီချယ်ကတော့ အတန်းထဲက ကလေးတွေရဲ့ မျိုးစုံသော အသံတွေကို နားမခံသာဖြစ်ပြီး မျက်မှောင်ကြုံ့ကာ ထွက်သွားလေသည် ။
"ဟဲ့ သူက မော်ဒယ် ဝတ်လွှာ မဟုတ်လား "
"ဝါး လှလိုက်တာ သူက ဘာလာလုပ်တာလဲ မသိဘူးနော် "
"ချောလိုက်တာ ဝတ်လွှာက "
"အပြင်မှာ ပိုချောတယ်ဟ "

KAMU SEDANG MEMBACA
Winner ?
RomansaCover by _ Aung Bhone Khant ဝုိင္ တည္ဦးေဝ ဝဏၰ မင္းဥာဏ္ဟိန္း ေပါ့ေပါ့ပါးပါး Boys Love fiction ေလးပါ 💚