Don't Touch Me, Nerdy [COMPLETED]

Chapter 42.

Isaiah's Pov

Kanina ko pa pinipigilan ang sarili ko. Kailangan kong maging seryoso. Lalo na dahil sa sinabi ng kuya ni Rizianne, may hiniling din sya sakin.

But when I saw her, I can't control myself. Kaya ginawa ko ang bagay na hindi ko inaasahang gagawin ko.

They told us yesterday about the summer attire at kung pwede ay hubadin namin ang shirt na susuotin. Hindi ko alam pero bat ginawa ko yun.

" That contestant no.12, she' s hot pare."

" Yeahh..malaman."

Rinig kong mga usapan dito sa backstage. I know they're talking about Rizianne. Nakaramdam uli ako nang inis.

" Siguradong sya panalo sa mga babae."

" kaya kailangan natin manalo dahil rinig ko ay makakadate daw ng dalawang panalo ang isa't isa."

Napatingin ako sa gawi nila. Nagtatawanan.

" Yan ay kung mananalo kayo." seryosong sabi ko. I need to be serious here. Lalo na sa sinabi ng kuya niya.

" A-anong sabi mo-"

I gave them a glare. " Once you lay even that single finger of yours to Rizianne , I'll not think twice to lay my punch in your own faces." seryosong sabi ko. I don't know, I just want to say that. May binabalak sila kaya hindi ko hahayaan na magyari yon.

Tinignan lang nila ako at umalis doon. Bigla naman akong natauhan sa sinabi ko. D-did I really said that? B-bakit parang nadadala ako ng inis ko ngayon?

Pero inaayos ko na ang sarili ko. Sinuot ko ang puting amerikana na binili ni Mama. Pati ang pantalon ko ay puti. Lahat. Pero may kumikinang din na nag sisilbing palamuti. Hindi sya malaki at hindi din maliit, saktong sakto lang sakin.Kahit puti ay masasabi kong maganda ito. Ngayon pala siguro ako makakasuot ng ganito.

Inayos ko din ng konti ang buhok ko. Naalala ko ang pag lalagay ng wax dito ng kuya ni Rizianne. He help me to be like this.  Napatingin ako sa sariling repleksiyon.

I look totally different now. Mukhang hindi ako to. Iba pala ang magagawa kung aayusin mo ang sarili mo.

Pinapila na kami para sa formal attire. I don't know but I want to see Rizianne again. Lagi akong nagugulat sa tuwi g nakikita ko sya kanina. She's beautiful, I'll admit.

Nagbago din pala ang pag pasok  namin, maglalakad kami papalapit sa isa't isa at sabay maglalakad papunta sa harap.

And when they call our number, umakyat nako sa stage. I stilled when my eyes met her.

She wear an elegant white long dress. Fit yon sa kanya. At may punit din sa bandang hita niya.

A-ano bang pinagsasasabi ko?

Pasimpleng pinilig ko ang ulo ko at nag simulang maglakad papalapit sa kanya. Ganon din ang ginawa niya.

Nang makalapit na kami sa isa't isa,  ilahad ko ang kamay ko sa kanya. " You're beautiful." I whisper to her. I saw her stilled. Her face is even red.

Tinanggap naman niya yon, " Thanks." sabi niya. Napangiti naman ako. Sabay kaming nag lakad papunta sa harap.

" God, bakit bagay sila?"

" Ang ganda at gwapo."

" Mukha silang ikakasal."

Naririnig kong mga bulungan. Napapangiti nalang ako. At nang nasa harap na kami nanatili muna kami doon. Yon ang sabi ng director.

" Your hands is cold. Are you okay?" I whisper to her.

" K-kasalanan mo to." rinig kong sabi niya. Napatingin naman ako sa kanya. Akmang mag sasalita ako ng umalis sya doon at pupunta sa kabilang side kung saan naroon ang mga babaeng contestant. Kaya ako naman ay pumunta sa kabilamg side kung saan ang mga lalaki.