Ms. Gangster meets Mr. Feeling (COMPLETED)

Chapter 11

Camille's POV

Nagising ako dahil sa ingay ng alarm clock.

Wait...

Wala akong alarm clock.

Bumangon ako at agad nilingon ang paligid.

This is not my room. Where am I?

*psshhhh*

Narinig ko naman ang tunog ng shower mula sa banyo. Agad akong naghanap ng pwedeng ihampas na bagay. Nakita ko naman ang isang vase sa table. Inantay ko na matapos ang tunog saka naghanda sa pag atake.

Ayan na sya...

Papalabas na..

1...

2...

3...

"HAYAAHH—

AHHH!

Agad naman akong tumalikod dahil sa nakita ko. A topless 19-year old Adonis. My eyes are burning!

"MAGBIHIS KA PLEASE", sabi ko habang nakatalikod sa kanya. Napahawak naman ako sa hita ko na biglang kumirot. F*ck this

May naramdaman naman akong kamay sa braso ko. Inaalalayan nya ako. Agad ko naman syang tinulak nang marealize ko na wala pala syang suot na damit.

"Tss. Arte", bulong nya pero marinig ko.

"What am I doing here?", tanong ko.

"Well, obviously you're in my room. Dinala kita dito dahil hindi ka pwedeng mag-overnight sa clinic. Walang magbabantay sayo don. I'm not doing this dahil gusto ko. Baka pag namatay ka, ako pa masisi dahil ako huli mong kausap at kasama. You're lucky mabait ako. I tried calling the number na nasa ID mo pero hindi ko macontact", sabi nya. Napairap naman ako dahil sa huli nyang sinabi. Mas pinatunayan nya lang ang nickname na binigay ko sa kanya. Mr. Feeling. Tch.

"My parents are busy. I don't want them to get worried dahil sa nangyari sakin. Have you told anyone about this?", tanong ko.

"Sila Kevin lang ang may alam dito. Sabihin mo nga sakin, ano bang kalokohan ang ginawa mo at umabot ka sa ganitonh sitwasyon ha?" tanong nya. I just shrugged and pumunta sa balcony ng kwarto nya.

Hmm...

May nararamdaman akong kakaiba...

"Hey. Don't act as if you're welcome here. Tinulungan lang kita dahil ayokong managot pag namatay ka", sabi nya.

"Whatever.", sabi ko at binaling ulit sa gubat na nakikita ko. Tabing gubat ang bahay nila—I mean, mansion nila. 3floors ata to.

Something's not right...

Nagpalinga linga naman ako sa gubat. Nasa tabi ko parin si King. Nakatanaw lang din sa kabuuan ng gubat. Pakiramdam ko, may nanonood samin.

*knocks*

"Sir, gising na po pala kayo. Naghanda napo kami ng agahan. May dumating din po na sulat kanina sa mail box. Walang sender at adress na nakasulat.", sabi nung yaya at inabot kay King yung sulat.

I hate this. Kahit kelan hindi pa ako nagkakamali ng hinala...

I think someone is spying on us.

Binalik ko naman ang tingin ko sa gubat. Tinignan kong maigi ang kabuuan.

I was right.

May maliit na camera na nakatali sa isang puno. Hindi sya madaling makita dahil natatabunan ng mga dahon but part ng training namin ang pag-oobserba, kahit pa sa maliliit na detalye. Umasta lang ako na parang walang nakita.

Nakita ko naman si King na binabasa ang sulat na binigay nung yaya sa kanya. Naging seryoso naman ang mukha nya.

"What's that?", tanong ko pero bigla nalang nya yong tinago sa drawer at hinila ako papalabas ng kwarto.

Why would someone spy on us?

Pano nila nalamang nandito ako sa bahay ni King? Or pati sina King may kinalaman dito?

Is this connected sa naunang letter na natanggap namin?

I will definitely figure out a way para malaman kung sino yung nagpadala ng letter at nag-iispiya kay King.

"Bat ka nanghihila? Ikaw saksakin ko gusto mo?", iritadong tanong ko.

"Tss. Ang tagal mo kasi. FYI, hindi ka bisita dito.", sabi nya.

"Ah Maam, Sir, handa napo yung agahan", biglang singit nang katulong nila.