Ms. Gangster meets Mr. Feeling (COMPLETED)

Chapter 19

Nagsimula na kaming magsearch ng video nina Eponine at Marius ng Les Mesirables.

Buti nalang may wifi dito.

"Ba't ang drama nila?", tanong ko nang makita ko ang mga video.

"Idiot. Syempre theater yan kaya ganyan", sabi nya.

Tf? Ganyan ang gagawin ko? No way!

Huling beses na nagperform ako ng theater napiyok ako. Oo, elementary pako non pero kahit na. Nakakahiya parin.

"Can we portray another character?", pakiusap ko.

"No. It's decided, we don't have time to change. Bukas na yung performance noh. And napractice ko na yung part ko. Ikaw nalang ang kailangan magpractice", sabi nya.

Ang daya! Ako yung may maraming parte. Parang nagsesecond voice lang sya eh!

Inabot naman nya sakin ang iPhone nya.

"Yan yung lyrics. Yang may underline, yan yung line mo. Pinakinggan mo na yan kanina diba?"

*sigh*

"May balcony kaba dito?", biglang tanong ko.

"Bakit?"

"Basta", sabi ko. Tinuro naman nyanyung malaking glass door. Binuksan ko ang pintuan at naramdaman ko agad ang malamig na hangin. Pumikit ako at huminga ng malalim saka dumilat.

Napangiti naman ako sa magandang view. Kitang kita dito ang halos buong city.

Huminga ako ng malalim at nagsuot ng earphones. Nakaplay dun ang instrumental version ng kakantahin ko. Pumikit ako at mahinang kumanta...

🎶Don't you fret, M'sieur Marius
I don't feel any pain
A little fall of rain
Can hardly hurt me now

Niyakap ko ang braso ko at dinama ang malamig na hangin na yumayakap sakin.

🎶You're here, that's all I need to know
And you will keep me safe
And you will keep me close
And rain will make the flowers grow

Naramdaman ko naman ang presensya ni Dashiel sa likod ko kaya napatigil ako sa pagkanta.

"What", takang tanong ko sa kanya. Hindi sya umimik at tumabi sakin.

🎶(But you will live, 'Ponine - dear God above
If I could close your wounds with words of love)

Wait... What?

Naestatwa ako sa kinatatayuan ko nang marinig ko ang boses nya.

Mahina... Malumanay at maganda...

🎶Just hold me now, and let it be
Shelter me, comfort me
So don't you fret, M'sieur Marius
I don't feel any pain
A little fall of rain
Can hardly hurt me now

Pinagpatuloy ko ang pagkanta ng mahina. Parang ako nga lang yung nakakarinig. Napatingin naman ako kay Dashiel na ngayon ay nakatingin sa malayo. Pinagpatuloy ko ang pagkanta ng mahina...

🎶I'm here
That's all I need to know
And you will keep me safe

🎶(And I will stay with you... 'Til you are sleeping)

🎶And you will keep me close
And rain

🎶(And rain)

🎶Will make the flowers
Will make the flowers grow...

Natahimik ako.

I just feel like being silent.

"This condo used to be my mom's house nung naghiwalay sila ni dad", sabi nya. Tumahimik lang ako. Hinayaan ko lang sya magsalita.

"Dito kami pumupunta ng kapatid ko every weekend para maglaro. Sa bahay kasi ng daddy ko, hindi kami nakakapaglaro dahil ayaw nya sa makalat", pagkukwento nya. Hindi ko alam kung pipigilan ko sya o hahayaan nalang kasi obviously hindi ako yung type ng person na mahilig makipagkwentuhan.

"Before she died, binilin nya sakin lahat ng laruan nya. Itago ko daw yun para mairegalo sa mga anak ko sa hinaharap", sabi nya at napangiti ng mapait.

Tumahimik naman sya at bumuntong hininga.

"May kapatid din ako and close din kami. Di pa namamatay, sabi kasi nila ang masamang damo matagal mamatay.. kaya hindi ako nakakarelate sa sinasabi mo", sabi ko. Mahina naman syang tumawa. Eh.

"Gumagabi na. Umuwi kana", sabi nya.

Oh diba. Hindi man lang ako ihahatid. Dinala-dala pako dito hindi naman pala ako ihahatid.

"Tsk. Ok", sabi ko at kinuha na ang gamit ko sa sala.