Siyah kuğu (Tamamlandı)

10.bölüm

Multi: Berk

...

Odam da volta atarken iki saat önce duyduklarımı sindirmeye çalışıyordum. Berk Gizem dedi. Bu Gizem o Gizem'miydi? Berk'in bir zamanlar delice aşık olduğu Gizem'miydi yani? İyide ne dn testinden bahsediyor ki Berk? Neyin testi bu? Aklıma gelen şeyle gözlerim fal taşı gibi açılırken şaşkınca konuştum. "Ne yani çocuğu mu var Berk'in?" Ne yapacağımı bilmeyerek kendimi odamın balkonuna attım. Korkuluklara tutunup başımı gökyüzünde dans eden yıldızlara çevirdim. Günün en sevdiğim saatlerin deydim yine. Bu anı çok seviyorum karanlık, sessizlik, sadece ben ve yıldızlar. Başımı tekrar önüme eğip sıkıntılı bir nefes aldım. Ya Berk cidden baba olduysa? Zehra buna asla dayanmazdı. Başımı son kez yıldızlara çevirip bolkondan ayrıldım. Yatakda dönüp dururken duyduklarımı kızlara anlatıp anlatmamak arasında gidip geldim. Bunu Zehra kesinlikle bilmemeli. Öncelikle işin iç yüzünü öğrenmem lazımdı. Eğer ortada çocuk varsa, bu çocuk Berk'in mi? Değil mi? Öğrenmeliyim ve bunu sabah Berk'in peşine takılarak yapabilirdim. Şimdi uyusam iyi olucak. Yarın beni tempolu bir gün bekliyordu.

Sabah üzerime dizimde biten siyah askılı elbisemi giyip aynanın karşısına geçtim. Saçımı elimle düzeltip rujumu sürdüm. Beyaz sporlarımı ayağıma geçirip ceketimi ve çantamı alıp sessizce kapımı açtım. Koridoru kontrol edip aşağı indim. Sabahın yedisi olduğu için ev oldukça sessizdi. Yarı uykulu gözlerle kapıyı açıp arabaya doğru ilerledim. Kapıyı açtığım gibi kendimi arabanın içine attım. Anahtarı yerine takıp çalıştırdım. Bahçe kapısından çıkıp karşı caddeye doğru sürdüm. Hah işte burası. Tam bizim siteye karşı park edip durdum. Ve Berk'in çıkmasını bekledim. Umarım uyuya kalmazdım. Tam bir buçuk saat sonra Berk'in bahçe kapısında çıkan arabasını gördüm. Hızla arabayı çalıştırıp takip etmeye başladım. Yaklaşık bir saat sonra hastane otoparkına girdi. Berk'i gözden kaybetmemek için hızlı bir şekilde  arabadan inip onu takip etmeye başladım.

Hastene koridorunda köşeye saklanmış Berk'in bi kapının önünde oturuşunu izliyordum. Biraz daha bekledikten sonra doktorla birlikte odaya giren Berk'le birlikte köşeden çıkıp kapıya doğru yaklaştım. Başımı biraz içeriye uzatınca çirkef Gizem hasta yatağında uzanmış bi şekilde gördüm. Meymenetsiz ne olacak. Bir süre sonra doktorun sesini duyduğum nefesimi tuttum."Geçmiş olsun Gizem hanım. Oğlunuz oldukça sağlıklı. Durumu gayet iyi çok sağlıklı bir bebek" dedikten sonra aynı şekilde Berk'e döndü. İşte şuan duyacağım şey ölüm kalım gibi birşeydi. "Berk bey test sonuçlarına göre Gizem hanımın çocuğu yüzde doksan dokuz sizin çocuğunuz olmadığı anlaşıldı. Yani çocuğun babası siz değilsiniz Berk bey" diyip tekrar Gizem'e döndü. "Geçmiş olsun Gizem hanım" diyip çıkışa doğru geldiğinde panikle kaçmaya çalıştım. Az önce Berk'in oturduğu yere bakıp hızla oraya yöneldim. Doktor gittiğinde tekrar ayaklanıp aynı yere geçtim. Rahat bir nefes alıp Berk'in konuşmasını dinledim.

"Biliyormusun buraya gelene kadar hep o çocuk benden olsun diye dua ettim. Bunu inkar edemem zaten. Çünkü ben senden hep bir çocuğumun olmasını çok istemiştim. Beni defalarca aldatmanı bilmeme rağmen, bu çocuk benim olsun istedim. Ama gördüğüm gibi yine her zamanki gibi büyük bi hayal kırıklığı oldun benim için" diyip başını olumsuzca salladı. Gizem Berk'e bakıp utanmaz bir şekilde konuştu."Ben böyleyim. Beni olduğum gibi kabul ettiğini sanmıştım. Görüyorum ki bende yanılmışım. Aslında sende beni hiç bir zaman sevmedin. Sevseydin beni olduğum gibi kabullenirdin." şuna bak hiç utanmadan birde üste çıkıyor sürtük. Berk hafif bi gülüşle elini iki yana açtı."Üzgünüm ama her gün birinin altına giren bir kızı kabullenmek, benim kabul edebileceğim birşey değil. Bunun için kusurama bakmazsın umarım. Sevdiğimin yanlızca bana ait olmasını istemenin neresi yanlış?" Gizem'de aynı gülümsemeyle Berk'e bakıp alayla konuştu. "Bunu sen mi diyorsun? Benden ayrıldığın gibi başka kadınların koynunda teselli arayan adam mı diyor bana? Üzgünüm ikimizde berbat insanlarız" diyip tekrar güldü.