Ford's POV
"Hija, madaliin niyo na kasi ang kasal. Okay lang naman kahit wala yung mga magulang ni Fordan. Ako ang tatayong guardian niyo, tsaka si pareng Antonio."
Speaking of papa Antonio, bakit hindi pa rin umuuwi si Lorice sa kanila? I mean, gustong gusto ko na nasa tabi ko siya at kasama ko siya pero nagtataka lang kasi ako hanggang ngayon kung bakit hindi pa rin siya umuuwi sa bahay ng papa niya.
"Thanks for the flowers, mare. Oo, sige. Ihatid mo na yan sa ospital, I'll follow na lang. Bye."
"Carmina, saan ka pupunta?"
Lorice's PoV
YUNG MAMA NI FORD. Tumingin siya kay lola, tapos sa akin. Medyo masama ang tingin niya sa akin. Pero, hinayaan ko lang yon.
"The Saint's hospital, mama. Yung anak kasi ni Antonio, si Gail? Remember? She's in the hospital. So, aalis na ako."
Hindi man nila pansin pero, Ford's mother rolled her eyes while she's looking on me. Feeling ko, hindi niya ako gusto.
"Sus! Anak ko iyon pero bakit hindi kabaitan? Yung asawa ko naman, mabait. Bakit siya hindi?"
Napatingin na lang ako kay lola.
"Alam kong tinarayan ka non kanina Pagpasensyahan mo na hija."
Ngumiti na lang ako.
"Wife," napatingin ako kay Ford. "Your dad. He texted me. He wants you in the hospital, may mahalaga raw siyang sasabihin sayo."
Nagdadalawang isip ako kung pupunta ba ako roon. Pero, kailangan akong makausap ni papa. Hindi ko alam kung tungkol saan ang pag uusapan namin pero alang alang sa sa ama ko, isasantabi ko muna yung galit ko kay Aunt Violet at kay Gail na nasa ospital pala ngayon.
Nagpaalam kami kay lola. After that, nihatid ako ni Ford sa ospital. And I saw papa, waiting for me, sa labas ng ospital.
Dahil soon, nakaramdam ako ng parang pinipiga ng husto yung puso ko. Pero, hindi tamang umiyak. Wag dito Lorice, wag dito.
Pinigilan ko ang sarili ko. Tama. Pipigilan ko.
"Lorice! Lorice... Where have you been hija?--A-umm, I-its hot here, doon tayo sa loob."
Sumunod lang ako. Sabi ni Ford, susunod raw siya mamaya.
Nang makarating sa loob at makakita ng mauupuan ay kaagad kaming umupo roon. At napatingin na lang ako sa kanya nang magsimula siyang magsalita.
"Saan ka ba kasi nagpunta? Alam mo, alalang alala ako sayo." sabi niya. Nakonsensya tuloy ako.
"Pasensya na po. Pero, ano ho ba yung sasabihin ninyo sa akin?"
Nang sabihin na niya ang gusto niyang iparating sa akin, doon na nagsimulang gumuho ang mundo ko.
Gail has severe trauma. Its from her past. The doctor said na hindi dapat bigyan ng stress ang taong makakaranas nito, and id possible, let her have what she wants.
Ipinagamot ko na siya noon sa U.S. at gumaling naman siya. But, there's something na nakapag bigay ng trigger sa kanya dahilan para bumalik ang trauma na iyon. And what can I do with her condition Lorice? I dont even know what to do.
I know that you deserve all the happiness na natatanggap mo ngayon. Pero, masakit dahil naghihirap ang isa ko pang anak. Kaya Lorice, may I ask you something? For Gail's sake...
Break up with Ford.
Ford's POV
"HEY, WIFE... WIFE? ARE YOU OKAY?" kanina ko pa siya kinakausap pero, hindi siya nakikinig. Nasa sasakyan na kaming dalawa. Ni hindi niya ako pinansin.
Mula nang matapos silang mag usap ni papa Antonio ay tahimik na siya, hindi talaga namamasin. I dont know, maybe she really has a problem. Kaya hinayaan ko na lang muna siya.
Hanggang sa makarating kami ng bahay. Ganon pa rin. Hindi na nga siya kumain ng hapunan. Kahit anong pilit ko, ayaw niya.
What's happening on my wife? Ano kaya ang bumabagabag sa kanya? Nag aalala na ako.
