One Night Love

kabanata 36

Ford's POV

"We will inform you kung mayroon na kaming bagong nakuhang mga ebidensya." I nod as I heard that from a police officer. At nang makaalis sila ay pinuntahan ko na sina Drag.

Nandito kami ngayon sa  ospital, pinag uusapan kung ano ang gagawin sa mga katawan nina sister.

Hanggang ngayon, hindi ko pa rin matanggap ang pagkawala nilang lahat. Kalahati ng pamilya ko, nawala na lang bigla.

Hindi ko pa rin maiwasan. My heart is too broken because of what happened.

I want to cry but I saw Steve and Kiel crying. Kaya nang nakita ko sila, imbis na umiyak ay lumapit ako sa kanila, and I gave them a hug. I want to be tough for them, kahit na ako mismo, gustong gusto ko nang umiyak.

Then I look at Dragon. He's not crying but I know he feels the same as what we feel. Nakaupo lang siya, nakayuko, at kanina pa hindi nagsasalita. And in this situations, hindi na yan makakausap ng maayos.

I'll wait for him to call me. Di ko na muna siya gagalawin dahil iba siya kung magalit. I know he's very very mad, very very mad.

"It's supposed to be Lino's birthday today and I want to surprise him. Pero ito ang nadatnan ko." hindi pa rin tumitigil sa pag iyak si Steve. "I will adopt him today, pero iniwan na niya ako."

"Ang tagal ko na silang hindi nakikita, pero kung kailan ko sila bibisitahin, ngayon pa sila mawawala." Steve said as he wiped his tears and force himself not to cry, but he can't.

Isa pa sa mga inaalala ko ay ang nangyari kay Lorice. Buti na lang at maayos na ang kondisyon niya. Why did I leave her in the unit? Nasaktan tuloy siya dahil sa kapabayaan ko.

Pero, sino ang nagtangka sa buhay niya?

Cancelled lahat ng mga schedules namin. Hindi ko rin alam kung kailan kami babalik sa trabaho. Yung mga trip ko sa Milan at Japan for meetings and collaborations, ma mo-move din.

But the thing that has really big space in my brain is this. If who the hell did this to them, and why the hell did they did this. Hindi ko talaga alam ang magagawa ko kapag nahuli na sila ng mga pulis.

I remember all our bondings and all those happy memories, happy moments. Each of them has already a space here in my heart. Pamilya ko na sila. That's why I'm so mad to the one who did this.

I already choose a better home for all of them. May pina renovate na akong bahay para sa kanila, where they can live. Na plano ko na iyon, para sana makalipat na sila. Pero sa tingin ko, only their ashes will live on it.

I'm already missing sister Mary, sister Soli and sister Mercy, and all the children in the orphanage. Sa bawat naaalala ko sila ay mas nadudurog ang puso ko.

Why did you all leave me? Now, other pieces of my heart is broken, dahil iniwan na nila ako, kami.