Ford's POV
The kidnapper texted me the place where will we meet. And, it is a very familiar place. Ang ampunan...
Hindi na ito gaya ng dati. May mga sira na ito.
Nang makalabas kami ng kotse ay naglakad kami papasok ng ampunan. Hawak hawak ko ang kamay niya hanggang sa nakapasok kami.
Nilibot ko ang aking paningin. At nagulat na lang ako nang makita sila rito, nakaupo at nakagapos, puro walang malay.
Si mom, dad, at grandma.
Why the hell they are here?
"Fordan!" napalingon kaming dalawa ni Lorice. And we saw Kuya Freed. He's also here. "There's just a letter na iniwan sa mansyon. It says that if I'll be here, I will know if who raped my mom years ago."
Raped? His mother was raped?
"Good thing, the three of you are finally here." rinig ko, and its a girl's voice.
I expected a man, like the one who called us earlier. Pero babae ito... And its a very familiar voice. Its like... Its from Tracy.
"Its nice to see you again, Ford." salubong niya sa akin. And it makes my anger increase.
"Shut up. Bakit ka nandito?"
"Aww, ganyan ba ang isasalubong mo sa first love mo?"
"You're not my first love." iniinis niya ako. Teka, bakit ba nandito ang babaeng to?
"Matagal akong nawala. Ni minsan ba, hindi mo ako hinanap? Do you always think of our relationship before?"
Hindi ako nagsalita.
Mula nang nakilala at minahal ko si Lorice, hindi ko na inisip ang babaeng to. Ni hindi ko maalalang nakilala ko siya.
"Well, sorry. I dont really have any feelings for you. Ginawa ko lang yon, to hurt you. Because you are a Tan."
Nagtaka ako. She did hurt me. But only because I am a Tan?
"How dare you to do this Tracy? Tinuring kitang anak! I even liked you for our son!" rinig kong sabi ni dad na nakagapos.
"Ang kapal ng mukha mo! We welcomed you in our family--"
Nagulat na lang ako nang maglabas siya ng baril at itutok iyon kay dad. Itinaas niya rin ito kalaunan, saka pinaputok.
Sigawan ang namayani sa amin dito. Ako naman sinigurado kong safe sa likod ko si Lorice.
"Welcomed! Liar! If you really welcomed me, hindi niyo sana pinatay ang mga magulang ko!" she said, and tears flowed from her eyes.
Killed her parents? And why would mom and dad will do that thing?
Napatingin siya sa akin, and she smiled bitterly. "You dont know the story. Oh, let me tell you."
Tell me what?
"Si Theo at Mayumi Ponzano. At pag aari namin ang lupang ito. And my they are the most influencial persons in business. Hindi pa nabubuhay ang pangalang Tan. Your names were in the bottom, remember?" rinig kong sabi niya.
Napatingin ako kina mom at dad. Hindi ko alam kung ano ang mga sinasabi ni Tracy. Pero, parang alam nila ito dahil sa mga reaksiyon nila.
"Pero dahil gusto niyong sumikat, pinatay ninyo ang mga magulang ko!"
"No..." my mom said.
"Pinatay niyo sila! Kitang kita ko!" tinurukan niya ng baril si mom. "Ikaw! Ikaw ang bumaril sa papa ko! At ikaw!" at itinuon ang atensiyon kay dad. "Pinatay mo si mama!"
