Yaz feel be like
Oo nga kami ng dalawa,
Pero sa sarili ko, ako'y naaawa,
Sa sitwasyon namin, 'di mawari kung matatawa,
Marunong naman ako mapagod at magsawa.
Propesyon n'ya ay aking naiintindihan,
Sa dedikasyon n'ya, s'ya'y aking hinahangaan,
Naisipan ko pa nga mag-aral para s'ya'y tulungan,
Pero ngayon tila ako'y unti-unting natatauhan.
Masakit marinig mula sa malalapit sa kanya,
Na umaasa ang lahat na sila na ni Keziah,
Masakit makita ang reaksyon ng kaibigan n'ya,
Na parang napakaimposible na ako'y kanyang nobya.
Matagal ko na s'yang inspirasyon,
Dapat masaya ko at kami ay may relasyon,
Pero iba ang nararamdaman ko sa aming sitwasyon,
Na isa akong malaking balakid sa kanyang minamahal na propesyon.
Kung dati-rati ako'y labis pang nalilito,
Unti-unti ko na rin pa lang napagtatanto,
Na hindi ko deserve ang sitwasyon na 'to,
Ang umasa na ako'y uunahin din n'ya ay dapat ko ng ihinto.
BINABASA MO ANG
Dedicated Poems For Love Without Limits By:Maxinejiji
PoetryAng istorya ito ay isinulat ni Maxinejiji, Love without limits. Ibinalik na n'ya ito muli sa pangalawang pagkakataon.☺ Unang napublished ito noong March 2017 at ibinalik n'ya ngayong March 2019. Dahil sa pagsubaybay ko sa mga istoryang likha n'ya...
