MÜMTENİ

🌿 8. BÖLÜM ( AŞIK İLE MAŞUK ) 🌿

Merhabalaar! 😍

Kısa sürede tekrar geldim. Bu aralar o güzel yorumlarınızla öylesine gaza geldim ki, tutmayın beni a dostlar! 😂
Boş bulduğum her vakit yazmaya koyuluyorum. Hafsa ve Fatih şimdilerde zamanımın çoğunu alıyor valla. 😬😂

Fazla uzatmadan sizlere iyi okumalar diliyorum.❤️ Yorumlarınızıda heyecanla bekliyorum. 🤩

Not: Yukarı bıraktığım müziği, bölümü okumaya başlarken açmanızı tavsiye ediyorum. Aşağıda da video olarak Hafsa'nın dinlediği müzik var. 🙈
~
Fatih'in söylediği türkü: Olgun Şimşek-Üflediler Söndüm.
Hafsa'nın dinlediği türkü: Sevcan Orhan-Sen bir aysın.
~

Karşısında olan karanlık deniz manzarasına dikmişti gözlerini genç adam. Saatlerdir arabasını sahile çekmiş, öylece oturuyordu. Hafsa'nın söylediklerinden sonra hiçbir şey demeden eve bırakmıştı onu. Ardından burada bulmuştu kendisini işte.

Her canı sıkıldığında sahile gelir, bir iki saat arabada öylece otururdu. Kafası yerine geldiğinde ise döner giderdi evine. Ama bugün ki derdi onu sabahlatacak gibi duruyordu... Zira bu kafanın yerine geleceği falan yoktu.

Elini alnına dayadı.

Hafsa... Küçük Hafsa. Büyümüştüde gönlünü böylesine korlara atıyordu şimdi. Kalbi bas bas bağırıyordu genç adamın. Tıpkı Hafsa ona 'Sen kimsin?' dediğinde bağıra çağıra kim olduğunu söylemek istediği gibi...
Zehirdi susmak. Ama susmuştu. Sevdiği başkasına vermişti gönlünü. Ona başka çare kalmamıştı ki...

Öylece dalgaların sesini dinledi saatlerce. Gözlerini de uçsuz bucaksız denizden ayırmamıştı hiç.
Gönlünden kopup diline dökülen türküyü mırıldanmaya başladı bir süre sonra. Severdi türküleri. Şimdi ise aklına nereden geldiğini bile bilmediği bu türkü, içindeki yangınları anlatıyordu adeta.

"Üflediler söndüm
Karanlıkta gönlüm
Hiç bilmezdim ama
Derindeymiş pek derdim."

Gözünün önüne Hafsa'sı geldi. Küçüklüğünden bu yana, her anı tek tek ilişti adamın aklına. Derin bir soluk alıp devam etti türküsünü mırıldanmaya.

"Bak içime gör beni
Tut elimden yak beni
İstemezsen bu aşkı
Otur baştan yaz beni"

Sustu. Düğüm düğüm oldu boğazı. Sonra yaslandığı koltuğa dayadı başını. Ve devam etti.

"Aklım nasıl şaşkın
Sevdam deli taşkın
Sen görmezsin amma
Narındayım ben aşkın"

Bakışları bulanıklaştı. Nemli gözlerini usulca kapattı. Kendisinin bile anlatamadığı hisleri, bir türkü öylece açık ediyordu şimdi.

"Bak içime gör beni
Tut elimden yak beni
İstemezsen bu aşkı
Otur baştan yaz beni"

Son kısmı tekrar etti kısık sesiyle.

"İstemezsen bu aşkı,
Otur baştan yaz beni Hafsa'm..."

Bir süre gözleri kapalı durdu öylece. Onu dışarıdan görenler, arabasında uyuklayan biri sanarlardı sadece. Nereden bileceklerdi ki, adamın gönlüne taze konmuş ağırlığı?

Ettikleri kavgalar, paylaştıkları mutlu anlar... Hep onunla doluydu geçmişi.
Sınav günlerinde bile yalnız bırakmamıştı Hafsa'yı. Üniversite giriş sınavında bizzat o beklemişti kapıda.

Aklına gelince acı bir tebessüme büründü gözleri.
Ne kadar da stresliydi o gün.
Devamlı şakalar yapmıştı Fatih, heyecandan dudaklarını kemiren kız biraz olsun rahatlasın diye.