Güzelim Benim! (TAMAMLANDI)

15.)Pişmanlık🌊

''Evet herkes kağıtları getirsin sınavınız bitmiştir ''
Başımızda bağıran matematik hocasına kağıdımı verip kendimi dışarıya attım. Kapıda kağıdını daha önceden vermiş olan Meriç'i gördüm. Duvara yaslanmış telefonuyla oynuyordu.

''Sınav bitti ve tahmin et nasıl geçti ''
''Berbat mı ''
''Aksine çok güzel senin nasıldı ''
''Klasik güzel yani övünmek gibi olsun matematiğim hep iyiydi '' diyip yanağından makasa aldı .
Hoca sınıftan çıkıp bizlere doğru

''Sınav süresi doldu . Çantalarınızı alıp çıkabilirsiniz '' hemen çantalarımızı alıp . Merdivenlere yöneldik.

Merdivenlerde Deniz'i gördüm. Bize bakıp yumruğunu sıktı. Nerdeyse sinir küpü olmuştu . Ama onun canını yakma niyetinde asla değildim. Bu yüzden onunla birgün konuşmalıydım.

Bahçede Mert ve İrem'i gördük ama birkaç dakika bekledik . Ne yapacaklarını aslında merak ediyorduk.

İrem koşarak ordan gitti . Ama biz şaşkındık Meriç'le birbirimize bakıp hızla o Mert'in ben İrem'in yanına gittik. İrem okulun arkasındaki çatlaklardan birinde oturmuş ağlıyordu. Saçlarımı kulağının arkasına attım. Sarıldım ve ona sordum.

''Ne konuştunuz da bu oldu ''

''Ben ona itiraf etmiştim ya hani göl kenarında. O bana devam edemeyeceğinizi söyledi  . Hayır sanki sevgiliydik allah aşkına ne yaşadık  . Şimdi neden böyle oldu ki '' onu teselli etmeye çalıştım.

''Ben Mertle -'' bi anda canlandı .

''Sakın konuşayım deme ona güçsüz görünmek istemiyorum neyse ben eve gidiyorum geliyor musun ?''  Bi anda ayaklanması bir oldu.

Kazağımın cebindeki telefonunu çıkarıp Meriç'i aradım.

'' Güzelim seni bekliyorum otoparkta ''
''İrem pek iyi değil ben onunla birlikte gitsem eve sorun olmaz dimi  senin için ''
''Sen bilirsin nasıl istersen öyle olsun o zaman hoşçakal ''

''Baybay '' diyip kapattım. İrem tabanları çoktan yağlamıştı ben Meriç'le konuşucam diye fark etmemiştim.  Koşarak ona yetiştim.

İrem'i eve bırakıp evin yolunu tuttum. Kulaklığımla müzik dinliyerek giderken arkamdan geken bir korna sesi ile irkildim. Arkamı döndüğümde karşımda Deniz ve arabasını buldum. Arabadan inip yanıma geldi elimi tuttu.

''Asya ben bir hata yaptım nolur geri dön bak ben herşeyi telafi edebilirim sen sadece hazırım de '' ona burukve imalı şekilde gülüp . Çantamda Deniz'in bana aldığı kolyeyi çıkarıp elinin ortasına koydum.

''Sen öldüğünde ben burdaydım peki ben öldüğümde sen nerdeydin . Keşke herşeyi telafi edebilmenin yolu olsa dimi ama Deniz sen benim için artık bir hiçsin şimdi siktirip gidebilirsin '' dedim ve arkamı dönüp yürümeye başladım. Ama içim soğumamıştı arkamı döndüm.

''Bu arada teşekkür ederim beni yarıyolda bırakıp Meriç'i bulmamı sağladığın için '' dedim ve yoluma devam ettim. Evin kapısından girdiğimde herşey klasikti .  Tek fark annemlerin bana sınırlı bakışlarıydı.

''Asya hemen salona gel'' diyegür bir ses geldi babamdan .
Salona doğru ilerleyip onlara ne oluyor gibi elerimi açtım.

''Akşam Meriç gili gidicez ve siz bize birşey açıklayacaksınız mesela şu kolyeni '' kolyem kıyafetimin içinden duşarı çıkmıştı . Hemen onu gizledim. Başımla onayladım ve telaşla odama çıktım.

Meriç'i aradım. Ama açmıyordu .  Kafayı yiyecektim . Ama en önemlisi eğer öğrendilerse nasıl  olmuştu.

Okul çantama yönelip kitapları boşalttım.  Yarın yarışma için tüm gün prova yapacaktık. Okul idaresi Beden dersi olduğu için izin vermişti. Çantama ders kitabı koymayacaktım bu yüzden biraz olsun yarın rahatlayacaktım.