(...)
'Güzelim '' arkamı döndüğümde şortu ve baklavaları ile karşımda tatlı tatlı sırıtan Meriç Aras olamazdı .
''Yeterince kestiysen havuza atlıyıcam ''
''Ne kesmesi be sakın atla- '' devam edemeden havuza giren kütle ile su yutmuştum . Öküzdü kat...
Herkesin bir hikayesi var… Belki de yol yorgunu... Hayatın içinde pek çok kere yara almış olabilir… Bu yaraların kimileri kendiliğinden kapanırken kimileri derin izler bırakır ve ara ara kendini hatırlatır.. Birçoğunuzun heybesinde hayal kırıklıkları, üzüntü, öfke ve acı olabilir…size bu duyguları hissettiren kişi, grup ya da durumları affedebilir misiniz…affetmek ya da bağışlamak kişiye ne katar? Affetmek, bağışlamak unutmak mıdır? Yaşanılanı yok saymak mıdır? uğradığınız haksızlığı maruz görmek midir? affetmek nasıl bir süreçtir? Affetme kişilerin onları inciten, yaralayan, hak etmedikleri davranışlar, olaylar sonucunda içinde bulundukları durumlara karşı gücenmeye, mutsuzluğa karşı geliştirdikleri bir mekanizmadır . Tıpkı bir çekiç gibi sizin olan duvaları bir bir yıkmanıza neden olan koca bir çekiç. Bazen pişmanlık duyarız 2. Şansı verme konusunda . Ama bazen de iyi ki o çekiç geliede duvalarımı yıkmış deriz .
Cebimde titreyen telefonum ile düşüncelerim bölündü .
İlayda arıyor ... ''Efendim '' ''...'' ''Tamam geliyorum '' telefonumu cebime atıp doğruca defilenin yapılacağı mekana doğru yola koyuldum . İçeriye girdiğimde herşey hazırdı . Kuliste de mankenlere Efsun hanım yürüyüş sırası belirliyordu. Beni görmesiyle sustu. ''Hoşgeldiniz Asya Hanım nasıl olmuş ?'' Sıralamadıkilere baktığımda herhangi bir pürüz yoktu . ''Sıkıntı yok böyle olsun başka birşey yoksa bende hazırlanacağım '' ''Yok efendim tekrar tebrik ederim '' ''Teşekkür ederim '' ordan çıkıp eve geçtim . Defile için üzerime beyaz elbisemi giydim. Defilenin ilham kaynağı dark olduğu için bende tam tersini yapıp beyaz giymiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Meriç arıyor... ''Efendim'' ''Hazır mısın?'' ''Evet şimdi alana gidicem bir sorun mu var '' ''Seni almaya geldim . Aşağıdayım bekliyorum seni '' Bunu beklemiyordum pencereyi yavaşça araladım . Aşağıda siyah lamborgini'si ve spor tarzda mavi takım elbisesi ile arabaya yaslanmış bir eliyle telefonu tutmuş bir eliylede sigarasını içen Meriç Aras göz hizama girmişti .''Geliyorum '' telefonu kapatıp yavaş adımlarla aşağıya indim . Anneanneme sarıldım. ''Görüşürüz Peri '' ''Görüşürüz canımın içi umarım çok başarılı olursun biliuorsun abinle benim işlerimiz biraz yoğun orda olamasakta '' kalbimi işaret etti '' burdayız ve hep senin destekçiniz '' kapı pervazına yaslanmış bana bakan abime doğru ilerledim. Ona uzunca sarıldım. ''İrem ve Mert senin yüzünden gelemiyorlar zaten bari çok çalışsınlarda gelmediklerine pişman olmasınlar .'' ''Sen merak etme . '' kollarımızı ayrıldı gözlerime bakarak ''Başarıların daim olsun kardeşim'' projelerin hukuki süreçleri başladığı için galiba kimse defileye gelemiyordu. Sadecr Meriç gelebilecekti. ''Teşekkür ederim abi'' evden çıktığımda beni görmesiyle Meriç siğarasından son bir nefes çekip yere attı ve onu ezdi. Tam kapımı açmak için yöneliyordu ki ''Sakın '' diye onu uyardım ve kendimi ön koltuğa attım. Araba ile yola koyulduk. ''Normalde olsun kapımı niye açmadın diye didinirsin , yok ama ben çözdüm seni sen inadına yapıyorsun '' ''Seni sinir etmek hoşuma gidiyor diyelim'' göz devirdi ve yola bakmayı sürdürdü.
