Unexpected Love ( Book 2: IMP )

Chapter 99

Yumi's POV

To be honest, I was shocked last Friday nang malaman kong he wants to be with me again. Hindi ko inaasahan ang bagay na iyon. Ang buong akala ko kasi ay mananatili na akong single. Pero without knowing last Friday, hindi ko gustong talikuran sya. I missed him pero namula yung pisngi ko ng mga oras na iyon na bagay na naging dahilan para hindi ko kayaning humarap sa kanya.

" Tahimik mo yata? " natatawang sabi sakin ni Rhyden habang tinatahak namin ang papuntang CEU.

" May naisip lang. " nakangiting sagot ko sa kanya at saka ako bumaling sa bintana. Nakasakay kasi kami ng kotse and same routine parin kung anong meron kami dati.

" Hindi ko inaasahan na tatanggapin mo ulit ako----"

" At hindi ko rin inaasahan na babalikan mo ako. " sabay lingon ko sa kanya. Kita ko naman ang pangungunot ng kanyang noo.

" What do you mean? "

" Bakit mo nga ba ako binalikan? " I showed my curiosity and ignored his question.

" Because I still love you. " tumango tango ako at inalis ang tingin sa kanya but this time I can't feel anything. Hindi ko maramdaman ang pagka-kilig.

" I still love you too but... " at muli ko syang nilingon. Tutok naman sya sa pagmamaneho. " ...it's not like that before. " kita ko syang natigilan kaya hindi nya ako nilingon. Feeling ko, nakonsensya ako sa aking sinabi.

Hindi nyo naman siguro ako masisisi dahil it's been a months nang magkahiwalay kami.

Pero alam ko namang babalik rin ang pagmamahal ko noon sa'yo.

***

Break time na at wala akong ganang kumain. Hindi naman ako nilalagnat at maski sakit sa katawan ay wala. Kahit nga sakit sa puso ay wala.

Hehe! Siguro sakit sa pag-iisip meron.

Kinuha ko sa bookshelf namin ang libro ko ng Noli Me Tangere upang magbasa basa kunwari dahil nga sa boring ako. Wala kasi ang Potato Squad, bumibili ng kanilang malalamon.

Hindi ko na napansin ang oras kaya naman napagdesisyunan ko ng itigil ang pagbabasa nang biglang...

" Can I excuse my girl for a while? " kunot noo naman akong napatingin sa pinto nang marinig ko ang mahinahong boses ni Rhyden but still has a cute voice.

" OH MY GOSH!!! "

" SANA AKO NA LANG! "

" ANG SWERTE P*TA! "

Tumayo ako sa aking pagkakaupo at pinuntahan si rhyden na ngayon ay ngiting-ngiti sakin.

" Kumain kana? " nag-aalinlangang tumango ako pero tumawa sya.

" Sus! Kilala na kita. Haha! "

Nagtanong pa, hindi rin pala maniniwala.

Kusa naman akong napakunot ng noo nang buksan nya ang zipper ng bag nya at naglabas ng...

SNACKS!

" Kunin mo. " walang magawang inilahad ko ang aking kamay. Isa-isa nyang nilabas ang iba't ibang klase ng snacks sa bag mya na halos hindi ko na masapo sa sobrang DAMI!

patatabain ako ah?

" W-wait. " inilagay ko muna sa malapit n upuan yung mga binigay nya. " Bakit ang dami? "