Chapter 8✅

1.7K 57 2
                                    

Agamani Astrid Ghaile Acosta


8 pm ng tuluyang naka alis sina Kuya. Nakakagago nga kasi parang basta basta nila ako pinamigay---at kingina sa lalaki pa talaga!.



Late ko nang maalala sina Peach! Sana dun nalang ako natulog. Nakakayamot parin ang mukha ni Cazdrin eh. Okay sana kung si Dremion at Kriz lang kaso kasama nila nag ugok nilang lider na wala namang kakwenta kwenta!


"Lalim ng iniisip natin ah?" Napailingon naman ako sa tumabi sakin.


Edi si Kriz. Ang gagong Dremion matapos kumain nakatulog! At si Cazdrin naman---aba wala akong pakielam!.


"Iniisip ko lang yung alaga ko noon" sabi ko at umayos ng upo.

"Sila Aiden?" Tumawa akong kaunti at umiling.


"Si Peach. Hindi ko naman sa alagang pet but we use to babysit her. Naging kasama ko ko dahil sa pinsan ko" sabi ko at natawa dahil anggulo ko.


"Peach... You mean Peach Vivoree Luna" napahinto naman ako...kilala nya kasi.


"Paano mo sya nakilala?" Pabulong na tanong ko.


"Kay Garnet." Sagot nya naman kaya nag iwas ako ng tingin.


"I see" sagot ko at nag papa ng tingin.


"I know what happened. Ikaw yung kasama nya that night" nilingon ko sya at ngayon ko lang napansin na titig na titig sya sakin. "Pasaway si Garnet." Parehas naman kaming napailing at medyo natawa.


"I miss him so much" bulong ko at agad nangilid ang luha ko kaya nag iwas ulit ako ng tingin.


As i've said... i hate pity. Ayaw kong may naawa sakin.


"Ang ganda mo dun sa pictures mo sa salas nyo ha" pasimple kong pinunasan ang luha ko at nilingon sya.


"Thanks" tipid na sabi ko.


"I wanna see you that way in person" nakangiti nyang sabi kaya naman nag pilit ako ng ngiti.


"Mee too. I wanna see myself like that again. But i don't have reasons to be like my old self" makahulugang sabi ko.


"Why?" Curious na tanong nya kaya humagikgik ako.


It's past... i can tell him.


"I hate her" sabi ko patukoy sa sarili ko. "Assy Acosta. I hate her. She's weak, soft, fragile, innocent, easy tobe fooled and hated" pagpapatuloy ko at tumingin sa malayo.


"And that's an ideal woman..." napatawa naman ako.


"Being weak isn't an ideal type. Specially easy tobe fooled and hated" sabi ko at sumandal sa upuan ko.


"You're hated because you're loved. You're easy to be fooled because of trusting. You're not weak. It's just many persons are willing to protect you at all costs" nilingon ko sya at naka tingin na din sya sa tinitignan ko kanina.


"Why did you changed yourself?" Tanong pa nya saka ako nilingon.


"I don't know. One day i just woke up. Feeling that i'm finished of being tired and weak. Nawala ako ng one week and after that i came back different" mahinang kwento ko at naramdaman ko naman ang kamay nya sa kamay ko.


The Only Rose  Among The Thorns (Rose Duology #1)|| COMPLETED Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon