The Only Rose Among The Thorns (Rose Duology #1)|| COMPLETED

Chapter 38

Agamani Astrid Ghaile Acosta

Kaharap ko na sya.

Kasama nya ang isang babae na may maikling buhok. Hindi aabot sa balikat na kulay itim na bagsak na bagsak.

"I'm glad naka pag desisyon na sila" naka ngiting sabi ni Zinade habang naka ngiti sakin.

"This is my desicion" bored kong sagot. "I need to take her back" sabi ko patukoy sa babaeng katabi nya na si Reina.

Hindi naman si Madrid na ikinagaan ng pakiramdam ko.

"Hindi na ako babalik" iyong babae ang sumagot. "Masaya na ako sa New York" dagdag nya pa

"Nag kakagulo na. Kung ayaw mong bumalik... Sana manlang mag pakita ka sa mga kaibigan mo" blangkong sabi ko.

"Mag papakita ako sakanila. Bago ako bumalik sa New York" sabi nya at tipid na ngumiti sakin.

Hinarap ko naman ulit si Zinade na titig na titig parin.

"Ikaw? Ano namang kailangan mo?" Bored kong tanong.

"I want the old us back" sabi nya kaya ngumisi ako ng nakakaloko.

"Yun lang?" I asked sarcastically.

"Like what i've said... i'm really sorry Assy" tsabi nya at akmang hahawakan ang kamay ko pero tinago ko yun.

"Si Reina lang ang kailangan ko. I have no intention to make it up with you" sabi ko at tumayo dahilan para mapatayo rin sila.

"Please Assy." Pag pipilit ni Zinade.

"Pag pinatawad ba kita...titigilan mo na ako?" Taas kilay kong tanong dahilan para bumagsak ang paningin nya.

"Hindi ko maipapangako. I want you back Assy" sabi nya at bahagya pang lumapit sakin kaya tumawa ako.

"Tss. Then bring back Bianca" pag hahamon ko sakanya kaya nilingon nya si Reina.

"Iwan mo muna kami Reina" utos ni Zin kaya umalis naman si Reina.

"Assy, asan ka na?" Umiiyak na tanong ni Bianca mula sa kabilang linya.

"Papunta na ako!" Angil ko at tinapakan ang gas ng sasakyan ko para mas bumilis ang sasakyan ko.

"Sila Maddie... Umalis na sila. Iniwan na nila ako Assy" Mas umiyak sya kaya napunasan ko nalang ilang luha ko na tumutulo rin.

Bianca has a Leukemia. Mayaman naman sila kaya kahit papaano ay nakakapag treatment sya. Pero madalas syang tumawag sakin dahil sa pananakit ng kung ano anong parte ng katawan nya.

Wala kasing oras si Zin sakanya. Parati nalang pag kakarera ang inaatupag. Iyong nobya nya naka salampak sa kama ng hospital at pinipilit mabuhay.

Nag madali akong pumunta sa hospital pero as soon as i stepped in in her private room. A white cloth that is used to be her blanket is already on top of her. Covering from her head to toes.

Her phone is on the ground, ringing and with Zin's name on it. She died waiting for us to come for her. She died feeling lonely. And i blame Zin for this.

Simula nang mamatay si Bianca, hindi nag pakita si Zin hanggang mailibing sya. Pati ang mga pinsan nyang sina Felix at Casper.

I said they were desperate for me right? They're desperate for me for different reasons. Zinade is desperate for me, pleading for help to take care of Bianca and for my forgiveness after she died. Hindi ko kayang ibigay yung hinihingi nya dahil yun yung kapatawaran na mahirap ilatag sa harap ng tao.