Agamani Astrid Ghaile Acosta
"Mom! Where's Kuya Andrei?" I asked our mom while holding ng bear tightly. I had bad dreams so i wanna sleep beside my Kuya Andrei but it turned out that he was not in his bedroom.
"They left" she answered without even looking at me.
My lips arched like i am going to cry--i feel like!.
Tumakbo ako papunta sa taas. I saw Nana Alarma but i didn't looked at her and rushed to our playroom.
It was full of cars and toys for males.
My friends told me that they were envious about my toys---but i just have few. Even though they're limited edition and very expensive---all of these are not valluable for me.
Kahit ilang beses sabihin sakin ni Kuya Aiden na pahalagahan sila--i just don't feel like.
Tanging ang napanalunan lang namin ni Kuya Garnet ang paborito kong laruan---si Pearl. Kulay pink itong stuffed toy na katamtaman lang ang laki.
Simula noon hanggang mag kaisip ako at 'ipatapon' nila ako sa London. I know they gave me all i wanted---kahit hindi ko gusto.
They never made me feel that i'm one of their family especially Mommy but they also never make me feel that i'm not belong to them.
Six years old ako ng maramdaman kong ilap si mommy sakin at si daddy naman ay walang oras sakin. Kaya kahit ayaw ko pag sapit ko ng 7 at labag sa loob ko--iniwan ko yung mga kapatid ko at pumayag na ipatapon ako sa London.
Two years after kuya Garnet followed me so was really happy back then. Hannggang sumunod si Ybara at si Aimir.
Lahat ng tao na nakilala ko---lahat sila sinasabi na naiinggit sakin. Hindi nila alam na sa likod ng pagiging parang reyna ko sa harap nila ay ang pagiging isang 'kung sino' lang para sa mga nakakatandang Acosta.
Pero si Lolo--dumalas ang pag bisita nya sakin aa London at naging malapit ako sakanya hanggang sa 'namatay' si Kuya Garnet.
He went back to Philippines at mas lalo akong nangulila hanggang sa makilala ko sina Alidia at Mikai.
Naging mag kakaibigan kami at naging kaibigan din namin sila Greyson, Ravin...at si Shantil na syang nag paramdam sakin ng 'awa' at sympatya nya na pilit ipinaparamdan sakin na hindi ako nag iisa.
Sa edad kong kinse totoong minahal ko sya.
Hanggang sa dumating ang araw na matagal ko nang inaasahan.
"Pagod na ako Ara. Pagod na ako sa lahat ng tungkol sayo"
Nadurog ako.
That time i just found myself adjusting to everything na sana ay matagal ko nang ginawa.
Walang kahit sinong Acosta ang naka pigil sa pag rerebelde kuno ko. I just adjusted at hindi ako nag rebelde---narinig ba nilang nag droga ako at sumali sa gangs?!.
Bata pa ako ay hobby ko na ang kickboxing at boxing. Ginamit ko yun na pampalipas oras sa underground fights at nakilaa ako bilang si Blue-Haired-RingQueen.
At doon ko naman nakilala si Zenaide Villaverde. Isa sya sa naka laban ko sa underground fights na pilipino and Philippine based. Pero nag stay sya ng mas matagal sa London para daw sakin. Pero sa mga oras na yun ay wala na akong interes sa mga lalaki.
Marami sila sa totoo lang. Zenaide, Casper, Thanor, and Felix. Hindi lingid sa kaalaman ko ang pag hanga nila sakin.
Sa ganda kong to?!
BINABASA MO ANG
The Only Rose Among The Thorns (Rose Duology #1)|| COMPLETED
Teen FictionTrash leading man ahead