CADI

22 - Toprak'ın Eli Ayağı Durmuyor

UZUN BÖLÜM! :D SONUNDA NEFES ALMAYI UNUTMAYIN! İYİ OKUMALAR :) :*

Kazanmıştık.

Aslı utançtan kıpkırmızıydı ama sevinci yüzünden okunuyordu. Hala tepedeyken kollarını hayava kaldırmış bağırıyordu. Biz de gruba katılınca hemen tebrikler başladı. Elimizi sıkan insanların arasında birçok sınıf arkadaşım da vardı.

Beren koşup bana sarılırken Can elimi sıkıyordu. Ama o hengamenin ortasında gördüğüm şey aklımı başımdan almıştı.

Toprak Aslı'nın beline sarılmış dudaklarını ele geçirmişti.

Toprak...

İşte bu! Kuzenimin takımı kazanmıştı!

Bendeki bu kazanma sevincini başka kimsede bulamazdınız. Bir kere tuttuğum takım veya kişi kazansın, işte o zaman dünyalar benim olur. Nedense bu konuda biraz fevri ve dikkatsiz davranabiliyorum.

Şimdi olduğu gibi.

Dudaklarım bayrağı çemberin içine dikip takıma galibiyeti getiren ceylan kız Aslı'nınkilerin üzerindeydi. Kalabalığın ortasında durmuş onu öpüyordum delicesine. Bu kız daha önce de birkaç kez karşıma çıkmıştı.

Okula kısa zaman önce kuzenimin burada oluşu sebebiyle gelmiştim. Hiçbir okul gezisini kaçırmadığım gibi son gününde bu geziye de katılmıştım. Fuat Bey'i ikna etmek açıkçası benim açımdan pek de zor olmamıştı. Hemen adımı listeye eklemiş ve işimi halletmişti. Bu açıdan kendimi hep şanslı görmüşümdür.

Sessiz ve sakin bir kızdı Aslı. B sınıfının en ücra köşesinde oturur, küçük numaralı kemik gözlükleriyle dersi dinlemeye çalışırdı. Saçları genelde atkuyruğu şeklinde toplu olurdu ama aradan kaçan asi saç telleriyle çok doğal görünürdü. Gerçekte ela olan gözleri üstüne giydiği kazağa göre bir kaleydoskop gibi renk değiştirirdi. Çok uzun değildi ama fazla inceydi. İncecik bileğinde ona fazlasıyla bol gelen bir bileklik bile vardı.

Aslında onu çok dikkatli süzmemiştim. Sadece -birkaç saniyeliğine de olsa- eline dokunmam hakkında pek çok şey öğrenmemi sağlamıştı. Bir kantin sırasında yanlışlıkla olmuştu ama bu yeterliydi.

Anaokuluna başlamadan önce ciddi bir kaza geçirmişti. Bisiklet sürmeyi yeni öğrenmişti ve mahallesinde sevinçle gezinirken bir araba ona çarpmıştı. Zor da olsa yaşama tutunmuştu. O olaydan sonra da bisikletlerin yanından bile geçmemişti.

İlkokuldayken bir öğretmeni ona tokat atmıştı. O kadar sert bir tokattı ki bu küçük kız hızla yere düşmüş ve bileğini incitmişti, birkaç hafta yazı yazmakta zorlanmış ve diğer arkadaşlarından geri kalmıştı.

Ortaokuldayken de bir erkekten hoşlanmıştı. Çocuğun suratını bile görebiliyordum. Sarı saçlı mavi gözlü klasik bir ergendi. Aslı ona gerçekleri söylediğinde yüzüne gülmüş ve onunla dalga geçmişti. O günden sonra Aslı hiçbir erkeğe yanaşmamıştı.

Ve şimdiki öpücüğü onun ilkiydi. Ve ben onu çalmıştım.

Kendimden nefret etmiştim o saniyede. Bir kız için bunun ne kadar önemli olduğunu biliyordum. Belki de bunu daha sonrası için saklayacak ve kalbini sonsuza dek dolduracak adama verecekti. Belki de ben onun en masum hayalini eski bir paçavra gibi yırtıp atmıştım.

Onu öpmek gerçekten rahatlatıcıydı. Pozitif enerjisi tüm vücuduma yayılıyor ve bütün sinirimi alıyordu. Çıplak ayakla yürüyünce de aynısı oluyordu ama böylesine etkili değildi. Minik dudakları acemi hareketlerle bana eşlik ediyordu, o saniye düşüncelerini okudum.