Vivienne Bridge

Kabanata 32

Kabanata 32

Naglakad kami patungo sa VIP room, ngunit napahinto kami sa paglalakad nang makasalubong namin ang piloto ng barko, walang iba kundi si kuya.

"Bakit ka nagsusuot ng ganyan?" Kunot noo na tanong niya.

"Kumuha lang kami ng letrato." Walang gana na sagot ko.

"Magpalit ka na! Bilis!" Pagtataboy niya sa akin kaya nagmadali kami ni Daniel. Why is he acting like that? Just what the eff?! Is he serious?!

"Sungit ni kuya mo ah?" Natatawang usal pa ni Daniel, ay gago.

Nang makarating na kami sa kwarto, walang tao roon kaya tinext ni Daniel ang mga 'yon pero nagulat nalang ako nang mag-ring ang telepono ko.

"Why?" Pormal na tanong ko.

"Pumunta kayo rito sa dining area, may iportanteng pag-uusapan ang lahat." Oh, It's Azariah. Dahil nga masungit siya, pinatay niya kaagad ang tawag.

Nagpalit ako ng ripped jeans na kulay black, off-shoulder na blouse na long sleeve, nakasalamin din ako na kulay black, nakasandal na kulay black, at dinala ang bag kong kulay black.

"Taray ah? May patay ba?" Nagtatakang tanong ni Daniel.

"Wala!" Masungit na sigaw ko sa kanya.

"Bitter lang?" Pambabara niya.

"No! Tara na nga!"

Nang makarating kami sa dining room, nakatingin lahat ang mga mata sa amin. What's wrong?

"Bakit?" Pormal na tanong ko sa lahat, ngunit may narinig akong tumikhim kaya tinignan ko kung sino 'yon. WTH?! Bakit pati siya nandito?! Tinignan ko si kuya na nakatingin sa akin na parang sinasabing 'Wala akong alam diyan'.

"Oh, long time no see, Vivienne!" Nakangising aniya at lalapitan sana ako pero itinaas ko ang isa kong kamay.

"Stay there!" Nadidiring sabi ko. Like yuck!?

"Ehem..." Tumikhim si miss Bliss kaya natahimik kami, pumunta naman ako sa walang bakanteng upuan. "So, magkaano-ano kayong tatlo?" Tanong pa ni miss Bliss.

"Siblings/Cousins!" Sabay naming sabi ni Haelynn.

Naramdaman ko ang ibang na nailang, "sino ang nagsasabi ng totoo?" Nauutal na tanong ng isang lecturer sa ibang paaralan na lalaki.

"We are—" pinutol ko na ang sasabihin ni Haelynn.

"Cousins! We are cousins!" Pekeng ngiti ko na ikinabigla ng dalawa kong kapatid.

"I thought, kapatid mo sila?"

"Ahh... They are just my cousins! Don't worry, I will introduce my cousins..." Nakangising sabi ko dahil pinaniwalaan na nila ako.

"This is Haelynn Bonheur, " Turo ko sa kanya "and this is Zedekiah Bonheur, my cousins.." Pagsisinungaling ko. 

"Ahh.. So, Ethan Bonheur's relatives? Kaano-ano niyo siya?" Nagtatakang tanong ng guest na lalaki na si sir Jackson.

"That's my uncle and their father..." Pekeng ngiting usal ko para hindi ako mahalata.

Bumaling naman ang tingin niya sa dalawa, "sino ang isa niyong kapatid? 'Diba tatlo kayo?" Nagtatakang tanong niya. WTF?!

"Ah si..." Ang bobi naman nitong Haelynn na'to! Bwisit!

"Si Blythe!" Singit ko sa usapan dahil ang tagal pa mag-isip ng hinayupak na'to.

"Blythe... Not familiar..."

"Mawalang galang na pero, ito lang ba ang pinunta natin dito? Yung pag-usapan ang buhay namin... Po?" Walang galang na tanong ko.

"Ahh-hehehe... Pasensya na, hehehe! So, nandito nga pala tayo dahil two days ang byahe natin at magdadalawang linggo na rin ang camping..." Pilit na ngiti niya sa iba, napahiya 'to.

Nagtilian naman ang mga babae't bakla, yung mga lalaki naman sumusuntok sa ere.

"Wag kayong mag-alala sa damit niyo, may bibilhan kayo roon. Mura lang naman at hindi yun ukay-ukay." Tuloy ni miss Dimple.

"Ah-oo nga pala. May party mamaya sa swimming pool area, magsaya-saya muna tayo ngayong gabi. 9:00 pm." Nakangiting tugon ni miss Bliss.

"Sis, hindi manlang nadumihan yang plato mo." Bulong ni Daniel dahilan para tignan ko ang plato ko. Hindi ako kumain, tinignan ko ang mga plato ng mga nasa lamesa, lahat sila kumain. Ako lang ang hindi. Wala akong gana, lalo na't nandito ang kapatid kong ambisyosa.

"Ahh, wala akong gana." Pekeng ngiting usal ko.

"Bakit naman?"

"Basta, sa kwarto nalang natin pag-usapan." Mahinang sagot ko sa kanya.

"Okay..." Tumingin na ako sa mga kausap namin kanina, sa mga guest.

"May pag-uusapan pa ba... Po?" Napipilitang galang ko.

"Ah, wala na. Yung mga tapos na, pwede nang umalis." Nakangiting usal ni miss Dimple.

Kinalabit ko si Daniel at sinabing i-record na patago ang pag-uusapan.

Walang paalam na pumunta na ako sa tuktok ng barko, kung saan walang masyadong tao.

Naramdaman ko nalang yung selpon ko na nag-vi-vibrate.

It's kuya, it's Zedekiah.

"Hello?!" Galit ata?

"Oh?" Sagot ko naman na pormal.

"Bakit mo sinabing magpipinsan tayo?! Kahit totoong magkakapatid naman tayo?!" Galit nga siya.

"Everything has a reason, na hindi na dapat kailangang sabihin." Pambabara ko.

"Tell me, what is the reason?" Mahinaon na siya! Hahaha—pilit.

"Hindi mo na kailangan malaman, at baka... Sabihin mo lang."

"No,"

"Sorry but, I don't trust you anymore Zedekiah Bonheur. It's my time to love myself." And I ended the call. Bakit ba ganito?! I'm so stupid! I'm so MUNTANGA!

_

Katrina Estrella