Unutulan...
Hayatında ailesini sayılı gören, ailesine yük olduğunun bilincinde bir kadın...
Hayatı tekrar altüst olacak olan bu kadını, gururu ayakta tutacak ardından bir kadının asıl gücünü insanların yüzüne çarpacaktı ancak ondan önce hayatın herk...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
GÜNÜN İKİNCİ BÖLÜMÜ DİKKAT!
Derin bir nefes alarak gözlerimi kaçırdım. O'nun gelmesi iyi olmuyordu ama gelse de sorun etmezdim. Sanırım...
Araf sessizliğime karşılık gülümseyerek "Onu öldürmeden dayanabilir misin?" gözlerimi kısarak yüzüne bakmaya başladım. "Tabii ki, hem neyim ben sosyopat mı?" Araf bana tek kaşını kaldırarak sandalyeye yaslandığında göz devirerek suyumu içtim.
Kapının zil sesini duyduğumda ayağa kalkmış kapıyı açmıştım. Kapıyı açmam ile Büşrayı görmüş bana gülümseyerek "Ağabeyim nerede?" diyerek sarılmıştı.
Ben de kollarımı ona dolayarak "Beni sinir etmek ile meşguldü." "Ben seni sinir etmiyorum, sen kendini sinir ediyorsun." diyerek beni cevapladığında Büşra'dan ayrılarak yüzüne baktım.
"Tam bir salaksın." "Sen de bana sinirlendikçe tuhaf tuhaf yakıştırmalarda bulunuyorsun. Hiç öyle biri değilim." diyerek homurdandığında gülmüştüm. Mutfağa geçerek tabakları toplarken Büşra'ya kısa bir bakış atarak "Aç mısın?" demiş Araf"O hep aç." demişti.
Araf'a dönerek yüzüne eğildim. Gözlerimi kısarak "Odana gitsene, yat uyu. Uğraşma kız ile gelir gelmez yükleniyorsun." Araf tek kaşını kaldırarak "Onun ile yeni tanıştın." demişti.
Büşra"Olabilir ama birbirimizi çok sevdik. Huysuz deve, git uyu." gülerek geri çekilirken makineye kirlenmiş tabak, çatal, kaşıkları yerleştirmiş Büşra da kendine yemek koymuştu.
Araf ayağa kalkarak mutfaktan çıkarken "Fazla dedikodumu yapmayın, çok insan öldürdüm. Günahını almayın." Büşra eğlenerek "Sırf bu yüzden dedikodunu yapacağım. Normalde dedikodunu yapmayacaktık, Erim hakkında konuşacaktık."
Araf bize döndüğünde "O Erim'i sikerim." dediğinde oflayarak ikisine baktım. Araf'ı iterek "Defol ya, yorma bizi." Araf bana dönerek "Kızım görmüyor musun, öldürülmek için can atıyor." göz devirerek Büşra'ya baktım.
O da gülerek bizi izlerken "Sen öfkelen diye yaptı, hadi git." Büşra"Evet, Erim diye biri yok." kıkırtısıyla Araf göz devirerek odasına girmişti.
Büşra işaret parmağını bana doğrultarak "Aslında var, üniversite de arkadaşım ve çok yakışıklı ama bunu bilmesine gerek yok." gülerek karşısına otururken "Araf'tan bunu gizleyebileceğini düşünmenden de hoş tabii." demiştim.
Ağzındaki yemeğini bitirirken göz devirdi. "Ne yapacak araştıracak değil ya?" dudağımı büzerken aslında bunu yapabileceğinin farkındaydım. Bir çatal daha yemeğinden aldığında yemeğini bitirmiş konuşmaya başladı.
"Tam bir yıldır öküz gibi beni fark etsin diye ne hallere girdim. İnsan bir der ki: 'Bu kız benim için çabalıyor, bir ona şans vereyim.' ama hiç. Sığır ya katır!" derken gözleri dolmuş dudağını büzerek yemeğine gömülmüştü.
