Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Unicode
*****
နုသစ်သော နူးညံ့သော ဧကရာဇ်ပန်းတွေရဲ့ မွှေးသောရနံ့တွေက ခင်မင်းနှာသီးဖျားမှာ တိုးဝှေ့ကာ အာရုံတွေက နီးလာလိုက်၊ဝေးသွားလိုက်။တိုးဝေ့ကာဆုပ်ကိုင်ဖို့ကြိုးစားလည်း အသိစိတ်က ဖမ်းဆုပ်မရ ငှက်မွှေးလေးပမာလွင့်မျောဝေ့လည်သွားပြန်လေ၏။
ဖွေးဖွေးလှုပ်နေအောင်ပွင့်သော ဧကရာဇ်ပန်းခြုံကြီးအောက်မှာ အသက်ဆယ်နှစ်အရွယ်ခန့်ကောင်မလေးတစ်ယောက်က ငုတ်တုပ်လေးထိုင်ချကာ မျက်နှာကိုမော့ပြီး မျက်လုံးကိုတင်းတင်း မှိတ်ထား၏။
နှာသီးဖျားမှကျလုလုနှာရည်ကို ထွက်ချည်ဝင်ချည်ကြိုးစား ထိန်းချုပ်သည်။မျက်နှာနှင့် နှာခေါင်းထိပ်လေးတွေက ရဲတွတ်နေသည်။ မိုးတွေတပေါက်နှစ်ပေါက်ကနေ ခပ်စိပ်စိပ်ဖြစ်လာသော်လည်း သူက ထွက်မသွားသေး။
အိမ်ပေါ်က အကဲခတ်နေသည့် ခင်မင်းသွယ်လေးက
ရှေ့မှ မြင်ကွင်းကို စိတ်ဝင်စားသလို ပြတင်းပေါက်မှန်ချပ်တွေနားကပ်ကြည့်နေရာက နောက်တော့ စိတ်မထိန်းနိုင်စွာပဲ ထီးကို ဆွဲယူကာ လှစ်ခနဲပြေးထွက်သွားမိသည်။
"ဟဲ့ ဒါက ဘယ်တုန်း "
ကြီးတော်ကြီး၏ အော်သံကနောက်ဖက်က ခပ်ဝေးဝေးမှာ လွင့်ပျံကျကျန်နေခဲ့သည်။
"ဟေ့...မင်းလေးက မိုးရွာနေတာကို ဒီမှာဘာထိုင်လုပ်နေတာလဲ..."
ကိုယ်သေးသေးလေးကို ချမ်းလို့တုန်နေသယောင်ဖြင့်ဒူးကို လက်ဖြင့်ပိုက်ကာ ကျုံ့ကွေးထားသည့် မိန်းကလေးလေးက မှိတ်ထားသော မျက်လုံးတွေကို ဖျတ်ခနဲဖွင့်ကာ ခင်မင်းသွယ်ကို အံ့သြသလို မော့ကြည့်လေ၏။
YOU ARE READING
တိမ်ယံငွေခြည် မှိုင်းပြာရီ
RomanceZawgyi/Unicode ဘဝမွာ ေနလာရင္း မုန္းမိတဲ့သူကိုေရာ ခ်စ္သြားႏိုင္လား (တိမ္မင္း) လူတေယာက္ ကိုသာ ေမ်ွာ္ေငးေနျခင္းကို ႐ွင္သန္မႈအျဖစ္ မွတ္ယူႏိုင္ခဲ့ဘူးသလား မိႈင္းသိတဲ့ အခ်စ္က အဲဒါပဲ အခ်စ္က ေမ်ွာ္လင့္ျခင္းနဲ႔ အလားသ႑ာန္တူတယ္ (မိႈင္းျပာမွုန္ေဝ) ****** ဘဝမ...
