တိမ်ယံငွေခြည် မှိုင်းပြာရီ

Chapter(51)

Unicode

******

ကားရပ်ရန်နေရာမှာ ကားကိုစက်သပ်ပြီး ဆင်းလိုက်တော့ ဟိုတယ်ဝင်းထဲကဝန်ထမ်းကောင်လေးက ခေါင်းညွှတ်ကာအနားကိုကပ်ပြီး တိမ်မင်းထုတ်ပြသည့်ဖိတ်စာကို ယူကြည့်နေစဉ်မှာပဲတိမ်မင်းလက်ထဲကဖုန်းကမြည်လာသည်။ခေါ်ဆိုသူကို ကြည့်လိုက်တော့ သိင်္ဂီမေ။

"တိမ် ရောက်ပြီလား "

"အင်း ဂီးဂီ ရောက်ပြီ၊ကိုယ် ခဏပဲနေပြီးပြန်မှာနော် "

"အင်းပါ ဂီးဂီ ကိတ်ခွဲပြီးရင် တိမ်ပြန်လို့ရတယ်လေ၊မလာမှာ စိတ်ပူနေတာ ဂီးက၊ခု တိမ်ရောက်ပြီဆိုတော့ စိတ်အေးသွားပြီ၊ဒါဆို ခဏနေရင်တွေ့မယ်နော် "

သိင်္ဂီမေရဲ့ မွေးနေ့ပါတီက နာမည်ကြီးဟိုတယ်တစ်ခုရဲ့ မြက်ခင်းပြင်မှာဖြစ်၏။

အနုပညာအသိုင်းအဝိုင်းကတက်သစ်စမော်ဒယ်တွေရောနာမည်အသင့်အတင့်ရသရုပ်ဆောင်တွေဖြင့်ပါစည်ကားသိုက်မြိုက်လှ၏။သတင်းရယူရန်ရောက်နေသောမီဒီယာတစ်ချို့ကိုလည်းကြိုကြားတွေ့ရသည်။

ဧည့်ကြိုအဖြစ်တာဝန်ယူထားသူကောင်လေးက လူတွေကြားဖြတ်သန်းပြီးတိမ်မင်းကိုခေါ်ငင်ကာထိပ်ဆုံးဝိုင်းမှာနေရာချပေးသည်။ပျားပန်းခတ်မျှရှုပ်ထွေးနေသည့် ပတ်ဝန်းကျင်ကိုကြည့်ရင်း တိမ်မင်းစိတ်တွေနောက်ကျိလာလေသည်။

တကယ်ဆို ဖြစ်နိုင်ရင် သူလုံးလုံးမလာချင်ပေမယ့်ပြောပြီးလက်စပေးထားတဲ့ကတိကိုလည်းမဖျက်ချင်တာရော၊သိင်္ဂီမေရဲ့ တတွတ်တွတ်ဖိတ်ခေါ်နေတဲ့အဆုံးနားငြီးမခံနိုင်တာရောကြောင့် ရောက်လာမိတာဖြစ်သည်။ဒီရောက်တော့ထင်ထားတာထက်လူကပိုများနေတာကိုတွေ့ရမှစိတ်တွေကျဉ်းကျပ်လာ၏။လာလက်စနှင့်ခဏထိုင်ပြီးခပ်မြန်မြန်ပြန်ဖို့ပဲစိတ်ကူးသည်။ဒါပေမယ့်တစ်ခုဆိုးတာက ခုထိမွေးနေ့ရှင်နှင့်မတွေ့ရသေးတာပင်။

"ကိုတိမ် ကိုတိမ် မဟုတ်လား...ဟာ မတွေ့ရတာဘယ်လောက်ကြာနေပြီလဲ "

ချပေးထားသည့် နေရာမှာပဲတစ်ယောက်ထဲထိုင်ကာ ဝိုင်ခွက်ကို ကိုင်ပြီးဟိုဒီငေးကြည့်နေဆဲတိမ်မင်းနားမှာ အလန့်တကြားထအော်သံကြောင့်အကြည့်ကိုပို့မိတော့...