Anons | DÜZENLENİYOR

•Bölüm 9

"Günaydın kızlar." dedim ekip odasından içeri adım atarken. Aynı şekilde karşılık veren Gamze ve Esma'yı geçerek her sabah rutine bindirdiğim şekilde kahve otomatına ilerledim. Genellikle olanın aksine fazla uykum olmadığı için ağır bir şeyler içmeye ihtiyaç duymadım. Sütlü köpüklü kahveyi seçtikten sonra bir tane de şeker ilave ederek otomatın kahve vermesini beklemeye başladım. Otomata yaslanıp yüzümü kızlardan yana döndüm. "Akşam kim kim gidiyoruz?" sorumun üzerine Gamze kıkırdarken Esma gözlerini devirerek sandalyesini Gamze'den uzaklaştırdı.

"Hayırdır niye tripkârları oynuyor bu arkadaş?" dedim Gamze'ye kafamla Esma'yı işaret ederek. "Bade ablaya da soracağım demiştim ya sana, heh işte ben sormuştum o da onaylamıştı. Beş dakika sonra içeri Kenan girince Bade abla onu da davet etti. Ben belki Derya gelmez diyorum ama Esma Kenan'ın Derya'yı da getireceğinden çok emin."

"O kadın o çocuğun yakasından elini on saniyeliğine çekmiyor bir sürü kadın iş arkadaşıyla beraber sinemaya mı yollayacak Gamze güldürme beni Allah aşkına. Hem de gece vakti." Esma'nın bu sözü üzerine acı bir şekilde gülümsedim. Derya'nın tehdit olarak hissedebileceği biri bile değildim.

"Kenan'ın her konuda tamam hayatım diyip altta kalacak biri olduğunu zannetmiyorum." diyerek ısrarını sürdürdü Gamze, ama Esma da düşüncelerinde bir o kadar ısrarcıydı. "Bu Kenan'ın bize karşı olan soğuk duvar tavırlarını fazla abartıyorsun sen bence. Deryayla yalnızken süt dökmüş kediye döndüğüne kalıbımı basarım." diye diretti. Bu hararetli tartışmanın ortasında Mehmet ve Ertuğrul abi gelerek dahil oldular ortama. Kenan'ın kuzeninin yanında onu çekiştirmenin mantıklı bir hareket olmadığına ikisi de karar kılmış olacaklar ki aynı anda önlerini döndüler. Gamze elindeki çay bardağının içindeki plastik çubukla anlamsızca uğraşırken Esma da her zamanki gibi bilgisayarının başına geçmişti.

Mehmet ve Ertuğrul abinin içeri girmesiyle sessizliğe boğulan odaya beş dakika sonra Rıfat baş komiserin aniden girmesiyle ben de dahil birçok kişi ürkerek kafamızı kaldırdık. Rıfat baş komiserin saçlarını yeniden ve bu sefer daha koyu bir siyaha boyadığını görünce gülmemek için kendimle cebelleşmeye başladım. Dişlerimin arasına aldığım alt dudağıma eziyet etmemin biraz olsun işe yaradığı söylenebilirdi.

"Baran, evrak işlerinde yardım lazım gel." ayak işlerini yaptırmak için beni gözüne kestirmesine gözlerimi devirmek istesem de Rıfat baş komiser gözlerini bana dikmiş bakarken bunu gerçekleştirmem mümkün dahi değildi. İsteksizce yerimden doğrulduğumda beni tozlu raflar, eski dosya ve evraklar dört gözle bekliyordu.

-
Gamze, Esma ve Ozan'la beraber daha önceden kararlaştırdığımız filme biletleri almış, sinemanın girişindeki koltuklara yerleşmiştik. Filmin başlamasına yarım saat olduğu için salonun içine girmeyip, Gamze'nin ısrarı üzerine gişenin yanındaki bej rengi deri koltuklara yayılmış Kenan'ın gelmesini bekliyorduk.

"Ben sanki biraz acıktım gidip şimdiden patlamış mısır mı alsam? Sen de benimle gelsene Ozan." diye teklifte bulundu Esma. Ozan Esma'yı kırmayıp ayaklandığında Gamze'nin yüzünde hınzır bir gülümseme belirmiş, Esma'ya bakıyordu şimdi. Onlar kalkıp gişenin yanındaki büfeye ilerlediğinde Gamze'yle baş başa kalmıştık. Kırmızı dümdüz bir tişörtün altına mavi jean giyip sade kombinini siyah converseleriyle tamamlamıştı. Yeni kestirdiği sarı düz saçları omuzlarının bir tık altında bitiyordu. Ben pek haz etmesem de şubedeki herkesin beğenip övgüler yağdırdığı şekerli parfümünü de her zamanki gibi üstüne boşaltmayı ihmal etmemişti tabii ki.

Gamze bana harıl harıl şubedeki Melih adlı arkadaşının sevdiği kadına nasıl evlenme teklifi ettiğini ballandıra ballandıra anlatırken yürüyen merdivenlerdeki Kenan ilişti gözüme. Özellikle son zamanlarda dikkatimi ne kadar dağıttığı göz önünde bulundurulursa, yanındaki Derya'yı yaklaşık bir dakika kadar geç fark etmemem gayet normal karşılanabilecek bir durumdu.