20 yıl...
Çocuğun biri bağırıyordu dükkanının önünde Hünkâr Yaman geri dönmüş. Ses kulaklarında çınlamaya başladı Hünkâr Yaman geri dönmüş. Geri dönmüş. Gözleri karardı yanındaki kişiye döndü geri dönmüş.
Oysaki onun geri dönüşünün hayatının başla...
Güneş Çukurova'ya yeni yeni doğuyordu. O etrafı aydınlatıyordu ama biri için güneş 20 yıl önce bugün hükmünü kaybetmişti. Artık onun için gün doğmuyor o gecenin karanlığı her gününe etki ediyordu. Yataktan kalktı her zaman yaptığı gibi kutusunu aldı uzunca baktı artık açmak istemiyordu baktıkça canı yanıyordu çünkü öyle çok özlemişti ki onu. Son kez dedi son kez açacağım ve o defter bugün kapanacak. Ali R: Gitti o 20 yıl oldu o seni unuttu be Fekeli sen de unut artık söz geçir şu gönlüne çıkar artık aklından, gönlünden, gözyaşlarından bırak artık umut yeşertmeyi her gün bugün gelecek mi diye uyanmayı gelmiyor işte gelmeyecek. Kutusunu aldı eline özenle açtı son kez baktı resmine son bir gözyaşı aktı gözlerinden son sözcükleri döküldü dilinden: Ali R: Neden be Yaman Hanım sen gittin ben bittim nefes alamıyorum artık zor geliyor yaşamak ama bu son gözyaşım senin için ben de yaşayacağım her sabah senin adınla uyanmayacağım bu sefer başaracağım Yaman Hanım. Senin yaşadığın gibi ben de yaşayacağım sensiz nefes almanın da bir yolunu bulacağım senin yokluğunda nefes almadan da yaşanıyormuş öğrendim. Ama artık zor geliyor.Tekrar resme uzunca baktı onunla konuşuyormuş gibi devam etti: Ali R: Bugün tam 20 yıl oldu Hünkâr sesini duymayalı, kokunu duymayalı, seninle uyanmayalı tam 20 yıl. Beni terk etmene rağmen seni halâ nasıl bu kadar çok seviyor bu gönlüm anlam veremiyorum ama bugün bitti Hünkâr 20. yılımızda bitti sevgilim ben bu gönlümle seni çok sevdim ama artık onunda atmaya ihtiyacı var hoşça kal sevgilim ben de unutacağım seni. Son kez resmi öptü parmağından 20 yıl sonra yüzüğünü çıkardı kutuya koydu kapattı kutuyu yerine koydu bir daha açmamak üzere. Odadan çıktı her şeyi halletmenin verdiği huzurla salona indi oğlu kahvaltı ediyordu : A.R: Günaydın evlat Yılmaz: Günaydın babacım geç kalktın bugün A.R: öyle oldu biriyle vedalaşmam gerekiyordu O da masaya oturdu Yılmaz hemen fark etti Yılmaz: Baba yüzük A.R: Vedalaştık dedim ya evlat Yılmaz: Anladım baba çok sevindim senin adına annem bizi unuttu baba gelmeyecek artık her gün boşuna beklemenin bir anlamı yok. A.R: haklısın evlat eee hadi kalkalım artık yeter bu kadar tembellik ha 😉 Yılmaz: kalkalım patron İkisi de gülerek kalktı masadan onları bekleyen sürprizden habersiz. Bugün baba oğul yürümeyi tercih etmişlerdi. Esnafla selamlaşıp çırçıra gidiyorlardı. Dükkanlarının önüne geldiler Yılmaz: Baba bir hafta sonra Almanlarla toplantı var biliyorsun değil mi A.R: oo bir hafta sonra mı ya Yılmaz: evet baba sen unutmazsın böyle şeyleri hayırdır aşık mısın A.R: sus lan eşek sıpası sen kendinle eğlen halleriz toplantıyı takma kafanı Yılmaz: tamam patron kızma ben içeri geçiyorum Kahkaha atarak içeri geçiyordu ki A.R: evlat bana bir kahve gönder Yılmaz: tamam patron Kahvesi gelmişti gazetesini aldı dışarda okumaya başladı tam kalkacakken bir çocuk dükkanının önünde bağırmaya başladı Hünkâr Yaman geri dönmüş.Ses kulaklarında çınlamaya başladı Hünkâr Yaman geri dönmüş. Geri dönmüş. Gözleri karardı. O an yanına yılmaz geldi yanındaki kişiye baktı Yılmaz olduğunu bile anlamamıştı geri dönmüş dedi kısık bir sesle geri dönmüş. 20 yıl sonra geri dönmüş kalbi sıkıştı kendine bağıran sesleri duymuyordu bile Yılmaz:Baba X:Ali Rahmet ağam Y:Ağam Z: Fekeli Ağam O sesler ona bağırırken zorla kendini arabaya attı nereye sürdüğünü bilmeden sürmeye başladı. Durdu ona gelmişti işte yine onların yerine derdi de dermanı da oydu. Yavaşça ilerledi ağaçlarına baktı ARH o güne gitti ❤️Flaşbeck❤️ O gün Hünkarla buluşacaktı güzelce hazırlandı . Tabii Hünkar'ın da onun için hazırlandığından haberi yoktu. Bu sefer onu kozana götürmeyecekti aşklarını sonsuz bir yere yazmaya götürecekti sevdiceğini her zaman buluştukları yerde beklemeye başladı Fekeli bekleye dursun Hünkâr annesinden izin almaya çalışıyordu tabii kızı bu kadar güzel olunca annesi zor izin veriyordu dışarı çıkmasına : Hünkâr: Annem güzel annem sadece bir saat zaten Ali Rahmet'le olacağım o bana zarar gelmesine izin verir mi Azize Hanım: Ah Hünkâr ah Ali Rahmet oğlum olmasa izin vermezdim ama neyse git bakalım bir saat sadece Hünkâr: canım annem Diyerek yanağından öptü ve uçarcasına evden çıktı. Yine aynı yerde bekliyordu Ali Rahmet arkadan yaklaştı gözlerini kapattı Hünkâr: ben kimim ?dedi heyecanlı bir sesle A.R : Gamze sen misin yok yok kesin Halime sensin Hünkâr: yok artık başka var mı Fekeli Bey saymadığımız kadın Ali Rahmet kahkaha atarak cevap verdi A.R: Gönlümün Sultanı canımın canı senden başka kadın görür mü benim gözüm senden başka kadın ismi bilir mi benim dilim ben büsbütün senden ibaretim ömrüm Hunkar utanarak cevap verdi H: iyi ki varsın be adam A.R: sen varsan ben varım yavrum H: ee kozana mı gidiyoruz A.R: başka bir yere bu sefer sürpriz Yola koyuldular el ele sonunda gelmişlerdi Ali Rahmet Hünkar'ı ağacın yanına getirdi ağaçta ARH yazıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hünkâr şok olmuştu A.R: sevdamız sonsuza kadar burda kalacak yaman hanım benim gönlümde hep kalacağı gibi H: biz hiç ayrılmayalım Ali Rahmet ben sensiz yapamam A.R: ben de sensiz yaşayamam yaman hanım Sıkı sıkı birlerine sarıldılar hiç ayrılmayacak gibi ❤️Flaşbeck son...❤️ A.R: Hiç ayrılmayacaktık hani biz Hünkâr duyuyor musun beni hani elimi hiç bırakmayacaktın hani bensiz yaşayamazdın bak ben yaşayamadım sözümü tuttum ama sen tutmadın Hünkâr Yaman sen tutmadın şimdi niye geri döndün ha niye döndün ben sabah senin için son gözyaşımı dökmüştüm neden geri döndün. Ağacın altına oturup ağlamaya devam etti onu izleyen bir çift gözden habersiz... TEK GİDİŞ DÖNÜŞÜ YOK Yorgunsun Sırtında taşımışsın, sanki koca yılları Sen, ki senin varlığındı hayatımın anlamı Kollarını açıp bana sarılacak gücün yok
Zaman Hep bizimmiş gibi ve hep bizden çalınan Oysa ki çok önemli işlerimiz vardı her an Gerçekleri bilsem de söyleyecek sözüm yok
Sustum Haklısın diye değil, pişmanım diye değil Farkındayım artık ne desem çare değil Uzaklaştık bizden, tek gidiş, dönüşü yok TOLGA KURUM
Merhaba arkadaşlar ilk bölüm çok bir şey anlamamış olabilirsiniz bu bölüm çok fazla fekonun ağzından konuştum ama Hunkar'cım güzel dönüş yaptı 😂😂😂 onu da konuşturcam merak etmeyin olayı kimden dinlerseniz o haklıdır bakalım sizler kimi haklı bulacaksınız . Herkese iyi okumalar diliyorum umarım beğenirsiniz hepinizi seviyorum
