AŞK ZAMANI

Masal

Hünkâr kapıdaki kişiyle bakışmaktan konuşamıyordu. Kendini toparlaması uzun sürmüştü. Bir süre sonra kendine gelip karşındaki kişiye sımsıkı sarıldı. Nasıl özlemişti onu.

H: Kızım , Masalım...
M: Oh! annem  nasıl özlemişim mis kokunu.
H: Ben de bebeğim ben de çok özledim.
M: Anne yeri değil belki ama  konuştun mu ?
H: İçeri geçelim mi kuzum ?

Anne kız birbirine sarılıp içeri geçtiler. Sessizliği Masal bozdu yeniden :

M: Anne konuştun mu ?
H: Konuşmadım Masal konuşamadım...
M: Anne !
H: Ne !
M: Ben artık babama doya doya baba demek istiyorum , abime sarılmak istiyorum anne babam beni bilsin istiyorum.
H: Biliyorum bebeğim ben de çok istiyorum bunu biliyorsun 20 yıllık hayalim bu benim .
M: Biliyorum annem özür dilerim. 
H: Dileme kızım asıl ben senden özür dilerim sana bunları yaşattığım için babasız büyüdüğün için ...
M: Mecburdun anne mecburduk biz buna .
H: Hiçbir evlat bunu istemez kuzum sen babasız Yılmaz annesiz büyüdü ama elimden bir şey gelmedi yapamadım engel olamadım  buna.
M: Meleğim kendini suçlama artık şuan kavuşma ihtimalimiz varsa bu senin sayende 20 yıldır çektiklerini ben biliyorum. Her gece babam için ağladığını abim için ağladığını onların sesini bir kez daha duymak için çektiğin acıları ben biliyorum. Suçlama kendini annem sen biz yaşayalım diye her gün öldün o adama 20 yıl katlandın onlar da anlayacak seni. Biz kocaman bir aile olacağız

Hünkâr yaşlı gözlerle kızını dinliyordu. 20 yıldır böyle değil miydi çoğu zaman kızı onun annesi olurdu acılarına derman hislerine karşılık... O olmasa nasıl dayanırdı.

H: İyi ki varsın Masalı'm seni çok seviyorum.

Masal kocaman öptü annesini.

M: ah tabii ki iyi ki varım ben olmasam ne yapardın Hünkâr Sultan?
H: Bak sen şu cadıya bunu sen istedin.
M:Anne hayır anneeeee !

Hünkâr Masal'ı dinlemeyip onu gıdıklamaya başlamıştı. İkisinin kahkahaları evi inletiyordu .

M: Anne yeter annemm yeter ama .
H: Bir kere öp bırakıyım seni .
M: Hemen

Masal yine annesini kocaman yanağından öpmüştü ama bu sefer eğlenme sırası Masal'daydı. Annesinin yüzünün her yerini öpmeye başladı hem de sulu sulu . Bu defa Hünkâr huylanıyordu.

H: Masal yeminle yeniden başlarım .

Masal ellerini havaya kaldırıp annesinin göğsüne yatıp konuştu biliyordu Hünkâr buna hiç dayanamazdı.

M: Durdum Yaman Hanım sakin olun
H: Babasının kızı n'olacak
M: Eee sen de bana öyle harika bir adam anlattın ki artık seni durdurma yollarını bile  babamın yöntemlerinden seçiyorum nasıldı hikayeniz..

Masal düşünüyormuş taklidi yaptı ve aniden bağırdı

M: Hatırladım

❤️Flaşbeck❤️
Ali Rahmet Hünkâr'ı Ankara'ya iş için gitmeye ikna etmeye çalışıyordu. Ama Hünkar asla gitmesine izin vermiyordu. Tamam kocasına güveniyordu  ama o  etrafa güvenmiyordu ki nasıl yollasın şimdi kocasını o kadar kadının arasına. Kendi de Yılmaz olduğu için onunla gidemiyordu.

H: Bak bak beyimiz bir de Ankaralar'a gidecekmiş neymiş efendim işmiş ne işi acaba çok istiyorlarsa çalışmak onlar Adana'ya gelsinler .

Hünkâr kendi kendine söylenirken Yılmaz ona gülen gözlerle bakıyordu. Hünkâr da bu haline güldü oğlunu koltuktan kucağına aldı ...