AŞK ZAMANI

Sakin Liman

Ali Rahmet artık neye şaşıracağını bilmiyordu. Burda olmasına mı şaşırsın , kendi yaptıklarına mı şaşırsın , Hünkar'ın hareketlerine mi şaşırsın ? Gözleri dizlerinde uyuyan kadına takıldı ona sımsıkı sarılmıştı sanki kaçmasından korkar gibi... Dalgalı bir denizden sonra sakin bir liman bulmuşçasına uyuyordu. Ateşine baktı düşmüştü. Rahatça bir nefes aldı neden bu kadar korkmuştu ki ona bir şey olur diye. Aslında cevabı biliyordu 20 yıldır sönmeyen aksine her geçen gün artan sevdası... Ama bunu kendine dahi itiraf etmekten korkuyordu. Hünkâr'a da çek git demesi bundan değil miydi sanki. Anlatacaklarına inanmaktan korkması, sevdasının nefretinin önüne geçmesi. Kendine verdiği yeminlerden dönmekten korkuyordu en çok . O gece ne demişti yüzüğü parmağından çıkarırken kalbine senin de atmaya ihtiyacın var onu unutup başkasına atmaya. Peki şimdi ne diye deli gibi çarpıyordu o kalp kendine ihanet edercesine. Neden hala onun ismini sayıklıyordu durmadan. 20 yıl koskoca 20 yıl geçmişti aradan halâ ne diye hayatını mahvettiğini düşündüğü o kadına çarpıyordu. Bazen söküp atmak istiyordu onu yerinden kendine ihanet ettiği için hala onun ismini susmadan söylediği için. Elleri istemsiz saçlarına gitti ne çok özlemişti onları okşamayı ama Hünkar hiç sevmezdi saçları ile oynanılmasını o da beklerdi geceleri uyusun da saçlarını seveyim diye .
❤️Flaşbeck ❤️
Hünkâr Yılmaz'ı yatırmaya yukarı çıkmıştı. Ali Rahmet'te koltuğa uzanmış onun gelmesini bekliyordu. Aradan biraz geçmiş Hünkâr inmişti.
H:Ali Rahmet keşke bana da yer bıraksaydın .
A.R: Hatun karşıda da koltuk var neden yani burası ?
H:Maksat senin rahatını bozmak olsun .
A.R: Çok açık sözlüsün .
H: Her zaman. Hadi kalk bende otur...
Hünkâr daha sözünü tamamlayamadan kendini Ali Rahmet'in üzerinde bulmuştu.
H: Napıyorsun be adam ?
A.R: Hünkâr doktora gidelim hayatım biz .
H: o niye ya ?
A.R: Geçen gece Halim olayını duymadın şimdi de görmüyorsun .
H: Çok komiksin . 
A.R: Her zaman .
Hünkâr kalkmaya çalışıyor ama Ali Rahmet o kalkmaya çalıştıkça kendine daha çok bastırıyordu.
H: Ali Rahmet bırak kalkıcam .
A.R: Hayır böyle kalalım .
H:Benim için hava hoş altta kalanın canı çıksın .😂
A.R: Ne kadar düşünceli karım var .
İkisi beraber hallerine gülmeye başlamışlardı ki Ali Rahmet elini Hünkar'ın saçlarına attı ...
H: Ya Ali Rahmet çek elini  hoşlanmıyorum saçımla oynamandan .
A.R: oysa ben çok seviyorum .
H: Ali Rahmet lütfen hayatım .
A.R: Ay iyi tamam çektim Huysuz Hanım .
H: Teşekkür ederim Huylu Bey .

Aradan geçen zamanda Hünkâr Ali Rahmet'in üzerinde uyuya kalmıştı. İşte şimdi Ali Rahmet en sevdiği şeyi yapabilirdi elini karısının o mis gibi kokan saçlarına attı. Etrafa kokusu yayılmıştı insanı sarhoş edecek kadar güzeldi. Ali Rahmet de Hünkar'ın saçları ile oynaya oynaya o güzel kokusunu içine çeke çeke uyumuştu...
❤️Flaşbeck son ❤️
A.R: Ah be kadın ah halâ o kadar korkuyorum ki sana bir şey olur diye. Biz beceremedik Hünkâr sen sevmeyi ben terk etmeyi beceremedik. Belki ikimizden biri doğru yapsaydı şimdi bu hâlde olmazdık. Korkuyorum gözlerimin yine o yeşillikte kaybolmasından ölesiye korkuyorum hem de. Senin tek bakışın değil miydi beni mum gibi eriten, işte benim cenettim dedirten...

Gözlerinden yaşlar akıyordu. Bir damlası Hünkar'ın yüzüne düşmüş zaten uyanık olan Hünkar'ın da tuttuğu gözyaşlarının akmasına neden olmuştu. İkisi de ağlıyordu. Dudaklarının söylemediğini gözyaşlarına söyletmek isterlercesine gecenin sessizliğinde ağlıyorlardı. Kalplerinde ki acıya bir yağmur gibi yağıyordu gözyaşları... Ali Rahmet hala Hünkâr'ın uyuduğunu sanıyordu.