Children Of The Abyss

5

LILITH

"I saw what happened that day." Hecate or my mother looks at me.

"Ayaw ko ng maalala iyon!" bumubuhos ang luha ko.

Muntik ng masira ang buhay namin dahil doon. Muntik na din kaming mamatay... The resentment I buried deep in my heart has awaken. Bullshit.

"Bakit wala kang ginawa?" walang gana kong tanong.

"Mayroon. I don't regret doing it... para sa inyo." anger passed her on her eyes.

"W-what did you do?" I croaked.

"I cursed them."

What the fuck. Of course kaya niyang gawin iyon. She is the goddess a witchcraft. Hindi lang basta-basta. Mas makapangyarihan siya sa mga enchatress galing sa mortal realms.

Sobra naman yata ang ginawa niya sa mga ito? What curse did she put them into?

"Yes, child. Kulang pa iyon sa ginawa nila sa inyo." hinawakan niya ang balikat ko.

Halos manlambot ang tuhod ko sa narinig. Natakot ako sa kaya niyang gawin. I don't what she can do yet. Ngayon sa ability ko naman ako natatakot.

What if... maisumpa ko ng hindi ko nalalaman ang mga kasama ko? Ganoon din ba ang nangyari kay Papa saka sa school? Hindi pwede.

"Don't worry. Matutulungan ka nila sa pagkontrol ng ability mo." she assures me.

"I'm scared. Si Papa? Paano siya?"
Nanlalamig ako.

"It's better that way." she calms me down.

"Better?! Paano mo nasasabi iyan?!"
Naghihisterya kong tanong.

"Shhh, calm down." alo niya sa akin, "You protected him in your own way. Hindi mo lang napapansin iyon."

I feel sad and happy at the same time. Hindi ko alam ang nangunguna. Am I happy dahil malayo siya sa panganib o malungkot dahil hindi niya ako maalala?

"Your ability is strong. You have half of my abilities." she smiles.

Hindi pa din ako makapaniwala sa paguusap namin. Dark smoke covered me.

"I give you my grace." her words lingers in my head.

Bumalik na ako sa Ceremonial hall. Hindi man pa nagsisink-in sa akin ang nangayari. Suminghap ang mga estudyante sa harap ko. The closest one even backed away.

Nakita ko sa kamay ko ang isang ahas. A viper. Gusto kong magpanic but it did not bite me. It hissed and made it's way on my shoulders.

"Was that your mother's grace?" tanong ni Ree.

"I-I think so." nagdadalawamg isip kong sagot.

'She is yours, child.'

Ito ang bigay sa akin ni Hecate. I'm not used calling her my mother. I know I have a mother. Hindi naman ako mabubuo kung wala siya. This one is surprising. A goddess is my mother.

Viper. That's her name. She hissed in approval. Her green scales shines under the candle light. She slithers to stay on my arms.

"...the keepers." Orphne announced.

Pagupo sa upuan ay hudyat na pwede na kaming kumain. The food's gone cold. Nevertheless it taste good. Mas masarap sa stake na madalas ay makain namin ni Papa noon.

We were dismissed after a few more reminders. Gabi ng nakabalik kami sa dorm.

We all recieve our graces except... Desmond.

Ree holds a scythe taller than her. Alistair holds a cap in his left hand. A vial of dark water rests on Milo's hands. What did Desmond get?

"Wag mo akong tignan ng ganyan Lilith." he smiles at me.

"Where's..." I cut the sentence, "Nevermind."

"Ikaw talaga." ginulo niya ang buhok ko bago ako inakbayan.

"Ah! Ang sakit!" daing niya.

Shit. Nakalimutan kong may ahas pala akong hawak. He could die any minute. A viper's poison is slow but lethal. Wala pang kalahating oras ang bibilingin para makapatay ito.

"Desmond!" sigaw ko.

"Dalhin natin siya sa clinic." Milo carried him.

Pinahiga siya sa kama pagpunta namin doon. Wala naman ibang tao sa mga cubicle kaya okay lang. Pumunta agad ang nurse sa kanya.

"Viper why did you do that?" galit kong tanong.

"Baka nagulat siya." the nurse answered.

Right. Snakes don't like being threatened, ayaw din nitong magugulat.

"Magiging okay lang siya di ba?" tanong ni Ree.

Alistair sneers at me. Kung sana ay siya ang tinuklaw ng ahas na ito, magiging masaya ako. Tinignan ko siya ng masama bago ibalik ang tingin sa taong nakahiga sa kama. Nagpaiwan ako sa clinic. I feel guilty. I should be at his side when he dies.

Nakatulog na ako sa pagbabantay sa kanya.

"Lilith..." he called.

I groaned at him bago ibukas ang mga mata. Wait...

"Desmond!" naluha akong napatayo at yumakap sa kanya, "Buhay ka! Sorry..."

Nahulog pa ang kumot sa balikat ko. Baka bigay lang ng nurse iyon. Nagpumilit kasi akong hindi umuwi sa dorm.

"Oo, naman." Chuckled, "Kasalanan ko din. Hayaan mo na iyon."

Viper hissed at him. Parang sinasabing 'Congrats! hindi ka namatay sa lason ko.'

Napagalaman namin na immune siya sa Lason. Ayon iyon sa nurse. Kinuhanan pala siya ng dugo kagabi. Napansin ng nurse na hindi ito namuo kahit may lason.

"So it was your father's gift?"

"Siguro. Hindi naman lahat ng graces ay pisikal na binibigay."

Sa bagay. Ganoon din ang ability namin.

"Bro! What?" kinurot pa ni Milo ang pisngi niya. Naniniguradong buhay ang kausap.

"Shtop tchat!" pigil niya dito.

"Desmond." niyakap siya ni Ree.

"Careful with the snake. Ayaw kong may susunod sa akin." he ruffles her hair.

Nagtanguan lang sila ni Alistair. Malamig naman ang titig na iginawad niya sa akin. I equalled his stare saka dumiretso sa kwarto.

Nagkwentuhan na ang tatlo papuntang kusina. About his grace. Narinig ko pa ang excited na tili ni Ree.

"Viper, their your masters too." paliwanag ko sa kanya habang nagbibihis.

She hissed watching me get dressed. I should buy her a cage. Para hindi siya nakakawala kapag tulog ako. May pera ba ako? Baka putol na ang linya ng ATM na bigay sa akin ni Papa.

Lumabas ako ng kwarto dala ang ahas. She hissed angrily at Alistair. I smirked. Papakain ko na muna siya ng hilaw na karne.

"May mall ba dito?" tanong ko sa kanila.

"Wala eh. Why?" tanong ni Milo.

"Bibili ko sana ng kulungan si Viper." paliwanag ko.

"Samahan ka namin." Ree chimed in.

"Saan?" tanong ko.

"Mortal realms."