[EDITING]
South Orwell Series #1
Geometry Metro, a semi-stone-hearted dude, wanted to make Saturday Sundays happy with someone else, even if it wasn't him. That's why he tried to get rid of someone but didn't expect to slip from the rope of strong f...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
At dumating na ang araw na 'to.
"Anong sinabi mo?" hindi makapaniwalang tanong ni Style. Kitang-kita sa mukha niya na pinipigilan niya ang emosyon niya. Pinigipigilan niyang umiyak, lalo na't pinapanood sila ng ibang natirang tao.
Hahakbang sana ako para awatin sila pero hinawakan ni Divide ang balikat ko. Tiningnan ko siya habang nakakunot ang noo. Umiling naman siya. "Hayaan mong mangyari ito."
Kahit mabigat ang loob ko, pinakiramdaman ko ang linya ko.
Tumawa si Rogers, nakakalimutan niyang naka-Rose Dawson pa siya at galit na galit siyang tumindig sa harapan ni Style. "Hindi ka pa ba nakukuntento sa pinaggagawa mo, Style?"
Hindi nakapagsalita si Style at napatitig lang siya kay Rogers. Gulong-gulo siya nangyayari pero pumapangibabaw ang sakit na nararamdaman niya. Kitang-kita ko iyon sa mga mata niya.
"Hindi ako gumawa niyan.." mahinahong sambit ni Style pero biglang tinumba ni Rogers ang lamesa sa harapan ni Style kaya napaatras lalo ang mga tao sa paligid.
"Sinong pinagloloko mo, Style? Ikaw lang ang may galit kay Saturday," pagdidiin ni Rogers.
"Hindi nga ako gumaㅡ!" Napatigil sa pagsigaw si Style dahil sumigaw pabalik si Rogers.
"TANGINA, STYLE! Ngayon ka pa ba dedeny?" Sa lakas ng sigaw ni Rogers ay pinapakalma na siya ni Miles na nasa tabi niya at tinatanggal ang buhok ng wig niya na napupunta sa bibig niya.
"Oo nga!" sigaw din ni Miles kaya napapikit ako dahil nakakaramdam na ako ng galit.
"What.." gulong tanong ni Style. "Oo, inaamin kong ako nagbubully kay Sundays dati! Pero tumigil na ako! Sa tingin mo, ganyan aabot dahil lang sa kinamumuhian ko siya?" sigaw ni Style. Kitang-kita na nanginginig siya sa galit. Gusto kong umawat pero napapatingin ako kay Saturday na walang malay at pilit ginigising nila Ever at Vertex.
"OO! PUCHA, STYLE HARRIS. OO!"
Natahimik si Style dahil halos sugurin na siya ni Rogers na nagliliyab sa galit. "Ikaw na ang pinakamasamang tao na nakilala ko!"
Tumahimik ang lahat kaya gusto ko na siyang sugurin pero nakita ko na ang mga luha ni Style. "Wala akong ginagawa.. oo galit ako kay Sundays pero hindi ko na magagawa 'yun sa kanyaㅡ"
"BULLSHIT! TANGINA! Tumigil ka na! Hindi na magbabago ang pagtingin ko sa'yo! Napakasama mo! Tangina mo, Style. Umalis ka na sa paningin ko bago pa mayㅡ"
"Hindi nga ako ang gumawa niyan! Tinigil ko na 'yun dati pa! Bakit ba ayaw mong maniwala sa akin? Minute, tinigil ko na talaga! Please maniwala ka sa akin.." pagmamakaawa ni Style at halos lumuhod na sa harapan ni Rogers na nagpapasikip ng dibdib ko.
"Hinding-hindi ako maniniwala sa'yo."
"Minute.. promise hindi nga ako ang gㅡ"
"Style. Tama na," pagdidiin ni Rogers habang pinapaypayan siya ni Miles. "Siz, tama na. 'Yung make up mo nalulusaw na," singit pa nito at inaayos ang buhok ni Rogers na napupunta sa mukha niya.