[EDITING]
South Orwell Series #1
Geometry Metro, a semi-stone-hearted dude, wanted to make Saturday Sundays happy with someone else, even if it wasn't him. That's why he tried to get rid of someone but didn't expect to slip from the rope of strong f...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"The owner of Staris Company, Style Harris is here."
I opened the door to a meeting room and eyes from different faces went on me as I smiled shyly. "Traffic jam. I'm sorry," I said quickly because I'm already 15 minutes late for a meeting. "And thank you for waiting," I added and sat at the vacant seat. I was tired but I didn't let them see that. I kept on smiling to the employees of Conreque Organization, our client.
"Thank you also for accepting our request to handle the construction for our new branch." Mr. Madson, the Director of the company and I just nod as he continue to bring up the agenda for the plans of their 5th branch.
This is a big company and Dad said that I should attend the meeting to thank them for trusting our service while he was busy with another big client back in New York.
"Ang bait ng CEO kanina, Ms. Style. Parang gusto ko ngang jowain eh," Engr. Earthlee Dales whispered while the speaker was introducing their org before proceeding to the main agenda.
"Jowain mo na," bulong ko rin kaya napanguso siya. Napailing na lang ako at buong atensyon ang binigay ko sa meeting.
Nauna naman sa akin ang mga representatives ko rito sa meeting room ng Conreque kasi may inayos pa ako sa office ko. Saktong traffic pa pag-alis ko kaya halos iuntog ko na ang ulo ko sa manibela ng sasakyan ko sa sobrang bagal ng pag-usad ng mga sasakyan doon.
I was smiling the whole meeting because the people here know how to handle the meeting well. Siguro, napapangiti rin ako dahil nasa Pilipinas ako ngayon kaso nasa Manila ako nang halos isang taon. Pero kailangan ko ring bumalik sa New York para kunin ang license ko after finishing my Doctor of Chiropractic degree na halos ilang taon kong pinaghirapan.
Our business was back on the lane and I can say that it got better for almost 3 years. While I was studying being a Chiropractor, Dad was teaching and instructing me about our company. Lots of huge clients were on us these past years and we already gained back our employees. Nakilala rin kami ulit matapos ang mga naunang projects namin. Naging isang malaking balita rin ang nangyari sa amin.
Kaso kahit gaano kami umangat ngayon ay nahahanap pa rin ng iba ang tungkol sa pagbagsak namin dati dahil sa pag-atras ko ng engagement at sa mga ninakaw na funds noon ng kamag-anak ni Dad na nagtatrabaho sa amin kaya doon nagpababa sa kumpanya dati. Naalala kong inaabangan pa namin ang balita sa TV para makita kung may pag-asa pa ba kami.
Hindi rin ako makapaniwala sa mga nalaman ko kaya ngayon na hawak ko ang kumpanya namin dito sa Pilipinas ay nagdodoble ingat ako. Buong atensyon kong pinapansin ang bawat projects na nasa amin. Naging maingat din ako sa pagpapasok ng mga empleyado.
Hindi rin ganung kadali noong pinatayo namin ang Staris dito sa Pilipinas dahil nangangamba si Dad noon dahil baka magkulang pa kami sa mga tao. Pero sa isang client namin doon ay tinulungan kaming umangat dito sa Pilipinas dahil meron din siyang kumpanya rito. Naging partner na rin namin 'yung kumpanya na 'yun.
