[EDITING]
South Orwell Series #1
Geometry Metro, a semi-stone-hearted dude, wanted to make Saturday Sundays happy with someone else, even if it wasn't him. That's why he tried to get rid of someone but didn't expect to slip from the rope of strong f...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Any questions?"
Silence filled the whole room while I'm already packing up my things. It's the last day of school this year and I have never been this tired to welcome the Holidays. "Okay, enjoy your Christmas vacation." The instructor left the room as well as the rest of the class while I was still on my seat, staring at my bag while realizing something.
"Shet.. wala pa pala akong regalo sa kambal." I mumbled and blew a breath of disappointment before wearing my jacket and hanging the strap of my bag on my shoulder.
I was yawning while walking in the middle of the hallway. It has been a hella year and even sleep can't help me anymore. Sleeping the whole day was not enough because waking up tired is always the worst thing I'm experiencing.
Tinutulog ko na lang ang mga libreng oras para matapos lang ang bawat araw ko. At ngayon ay December na naman, maraming alaala naman ang pumapasok sa akin. Siguro, sanay na ako sa mga ganito. Sa pagiging sanay ko ay wala na akong maramdaman habang nagiging malabo na ang bawat imahe sa utak ko.
Napapahawak ako sa batok ko habang binabasa ang summary ng isang junior novel na tiningnan ko sa book store. Nahihilig na kasi si Styler magbasa ng mga libro. Sa huli, binili ko ang unang libro na nabasa ko na tungkol sa robots.
Habang nag-iisip ako para sa ireregalo kay Stylie ay napatingin ako sa paglalakad nang makita ang sarili ko sa salamin.
I was wearing my all-white Allied Health uniform. I look like a nurse but the design was different from them. I was wearing make-up but not that visible. I'm still wearing it to cover my pale face. I tied my hair into a ponytail and something caught my attention. My own eyes.
Taking a glimpse of my drained eyes made me forget what I am today and continued to walk away.
In the end, I bought a set of coloring materials since I saw her collecting coloring books.
Bumili rin ako ng pen para kay Mom. 'Yung palagi kong nakikita na nakasabit sa coat niya. Pero ang binili ko ay may LED laser light para gagamitin niya tuwing may seminar sila.
Binibilang ko pa ang pera ko isipan ko habang nakatitig sa necktie na nakadisplay sa department store. May pera pa naman ako at nagdadalawang-isip ako kung pipiliin ko ba ang plain blue tie or 'yung may polkadots kasi magkaiba ang presyo nila.
Hindi naman kami nagpapansinan ni Dad kasi.. ganun pa rin. Busy pa rin siya sa pag-angat ng business namin. Ang alam ko ngayon ay nasa South Orwell siya ngayon para kunin ang mga gamit namin sa bahay namin dahil may nakabili na rin ng lupa.
Ano pa ang mararamdaman ko? Masyado na akong namanhid sa buong dalawang taon.
"Kung red pipiliin ko, mukha siyang agent sa mga movies.." bulong ko. Hindi rin kasi ako mapakali. Baka ayaw niya o ano.
