I am your Shadow

Chapter 34

Chapter 34

Eijaz's POV

Nakangiti kong tinitignan si Mikelle na nakatitig sa papalubog nang araw. Hindi ko mapigilang malungkot sa katotohanang nararamdaman ko na talaga ang panghihina. Masaya naming pinagsaluhan ang inihanda niyang surpresa.

"Happy Anniversary Baby Mikoy!" Mahina ngunit malambing kong bulong habang nakasandal sa balikat niya.

"Next month pa Baby Mikay"

"Advance"

"Edi advance den!"

"Tell me a lie" namumungay na ang mata kong usal sakanya.

"I don't want to marry you!" Saka niya ko nilingon at nginitian. "Tell me a lie"

"Im going to leave you" seryoso ko iyong sinabi.

"HAHAHA. Knock knock"

"Who's there"

"Adorable"

"Adorable who?"

"I'll say will you marry me? I swear that I will mean it" awtomatikong tumaas ang kilay ko dahil wala naman don ang adorable.

"Pag yan kalokohan! Asan yung adorable!"

"Nasa tabi ko" he kiss my forehead.

Gabi na nang nagpasya kaming umuwi. Pero nang palabas palang kami ay nakasalubong namin si Aiden. Nagulat akong makita siya dahil ang huling balita ko ay sa abroad siya nagpatuloy sa pag aaral.

"Aiden"

"Long time no see Jaz" saka siya lumingon kay mikelle "long time no see mikelle"

"Bat ka pala nandito. Ang akala ko ay sa ibang bansa ka nag aaral.

"Before graduation doon ay nagpasya nakong umuwi na dito at magpatuloy rin dito ng pag aaral. Why are you here pala?" Muli siyang napalingon kay Mikelle na tahimik lang.

"Celebration namin. Graduation kanina."

"Ohh kanina pala"

"Hmm"

"Congratulations then!"

"Thanks" nagtanguan lang sila ni Mikelle.

"May party yatang gagawin si Chloe next month. Pupunta ka?"

"Hindi naman ako naimbitahan at baka may sama parin siya ng loob-"

"Way na rin daw niya yun ng pakikipag ayos. Halos lahat tayo nung high school. And nabanggit niya din na aattend ata si V-vriene." Yun ang nakakuha ng interes ko.

"Pupunta siya?" Nagkibit balikat lang siya.

"Mauna nako sainyo" saka siya tumalikod samin. Tahimik lang ako habang nagmamaneho si Mikelle.

"You're thinking about Vriene?"

"Yeah. After nung nangyari hindi ko na siya nakita. Hindi naman kami nagtalo"

"I remember. One time i saw her crying sa mga benches ng field" nanlalaki ang mata kong napatingin sakanya.

"Kelan?"

"I can't remember but i think first week ng school year nung 11th grade natin." Nagmamaneho pa din niyang sagot.

"Pero wala naman siyang nababanggit sakin."

"Hindi nga halatang magkaibigan kayo"

"Bigla nalang lumayo ang loob niya. Kasalanan ko to dapat ay pinilit kong alamin ang tunay niyang nararamdaman ng mga panahong iyon."

"Wag mong sisihin ang sarili mo. It's not your fault." Seryoso niyang saad.

"Hindi mo ba siya nakausap nung nakita mo siya?" Umaasa kong tanong nagbabaka sakaling may malalaman pa.

"Actually nilapitan niya ko. She told me na layuan ka?" Kumunot agad ang noo ko sa narinig. "I forgot. Hindi ko naman kase siya inintindi dahil hindi ko gusto ang mga sinasabi niya." Saglit siyang sumulyap bago muling tinuon ang paningin sa kalsada.

"Alalahanin mo please anong mga sinabi niya?"

"You're Aiden's girlfriend. And i don't like that."

"What?"

"Is that true?"

"Ofcourse not. We're M.U nung high school pero bago matapos ang school year noon ay bigla na lang siyang umiwas."

"Tsk. M.U what? Magulong Usapan?" I rolled my eyes.

"Mutual Understanding."

"No, Mag asawang Unggoy."

"Shut up. So ano pang mga sinabi niya?"

"..." walang kibo siyang nagpatuloy sa pagmamaneho.

"Ano! Isa!"

"Sabi mo shut up!" Nice! Inirapan lang naman ako. Abnormal na bakla.