Please Don't Die /Minsung X Sanhyuk

33

Hızlanan nefes sesleri ve alanda yankılanan inlemeleri 8 çocuğa büyük bir zevk veriyordu. Seungmin Ona yaslı duran Sanha'nın beline kolunu sarmış destek olurken Minhyuk ve Jeongin Bay Kim'i sandalyeye oturtup bağladılar.

Tüm kan yüzüne çıkmış gibi kızarmış ve göğsünden boynuna kadar çıkmış olan mor damarlar patlayacakmış gibi şişmişti. Yüzüne tırmanan mor çizgilere keyifle baktı ve bileğini sıkıca bağlayıp geri çekildi.

Getirdiği çantadan aldığı kamerayı çıkartırken panzehiri Myungjun’u vermişti. Bakışları anlık başı eğik duran Sanha'yı buldu. Yüzünde kurumuş kan lekeleri siyah kumaşın altından devam ediyordu. Sarı saçları kir ve kana bulanmıştı. Yine de hala nasıl güzel kalmayı başarabiliyordu?

Kamerayı hazırlayıp eline sabitlediğin de diğerlerine döndü.

"Kameraya görünmeyin" hepsi başını salladığın da kesik kesik nefes alan Bay Kim'e döndü Minhyuk. En başından plandığı gibi sorgulamayı o Yapacaktı. Düğmeye basıp kamerayı başlatırken soğuk bakışlarını ona çevirdi.

"Bize gerçekleri anlat" Bay Kim acıyla öksürürken kesik sesi ile baygınca Minhyuk'a baktı.

"Ne... gerçekleri?" Moonbin onun üzerine yürüyecekken Minhyuk ona bakıp durmasını söyledi ve kaydı durdurduktan sonra ona yaklaşıp sadistçe gülümsedi.

"Bu zehri hiç tatmadığın için bilmiyor olmalısın ama Öğrendiğim kadarıyla, acıdan bayılıyorsun ve uyandığın da bile acı devam ediyor. Taki bunu alana kadar" dedi Minhyuk yanında ki Myungjun’un elinde duran panzehiri göstererek. Bay Kim ona kapanmak üzere duran gözleriyle bakınca Minhyuk devam etti.

"Şimdi adamlarına gidip revirden panzehiri getirmelerini isteyebilirsin. Tabi oraya gidip gelmek 1 saat 48 dakikayı alır ve o zamana kadar... Seni çoktan öldürmüş oluruz." Minhyuk güldüğün de Bay Kim zorla yutkundu.

"şimdi devam edelim..." kaydı tekrar başlayıp" gerçekleri anlat" diyerek tekrar sordu. Bay Kim zorla nefes alırken öksürmeye başladı. Birkaç kuru öksürüğün ardından dudaklarını araladı.

"Burası Kardeşime aitti. Sokak çocukları için sığınma yurdu gibiydi. Benden yardım istedi-" Yine öksürünce Moonbin sinirle nefesini bıraktı.

"geçmişini anlatma pezevenk! Sadece suçlarını anlat" Bay Kim yavaşça nefesini bıraktı. O sırada Adamları boş bir odaya kilitlemeye giden Hyunjin ve Eunwoo ana koridordan görünmüşlerdi. Hyunjin Eunwoo'nun bileğini kavramış onu alanın ortasında duran arkadaşlarının yanına götürürken Moonbin ayak seslerini duyup onlara dönmüştü. Hyunjin tuttuğu bileği kaldırıp Eunwoo'yu Moonbin'e bırakırken kendisi Sanha'yı tutan Seungmin’in yanına gitti.

"Kardeşimi ve eşini öldürüp buranın sahibi oldum." Seungmin ellerini yumruk yapıp kendine zorla hakim olmaya çalışırken öfkeyle doldu gözleri. Ailesinin intikamını bir an önce almak istiyordu fakat Minhyuk haklıydı. Kendine hakim olmak zorundaydı.

"Çocukları kore'de iç savaşı çıkarmak için eğittim. Bir özel sınıf yaptım. Sınıfta hamile kadınların karnında ki çocuğun DNA dizilimlerini değiştirip özel yeteneklerde doğmasını sağladım." öncekine göre daha da şiddetli öksürüğün de ağzından akan kanla hepsi kaşlarını çattı. Bir an önce anlatmalıydı. Acıyla inleyen Bay Kim'e Minhyuk soğuk bir şekilde baktı.

"DNA dizilimlerini kim değiştiriyor?" Bay Kim sessiz kaldığın da Myungjun yumruklarını sıktı. Ona doğru ilerleyecekken Jeongin kolunu tutup başını iki yana salladı.

Bay Kim Minhyuk'un yüzünde ki acımasız ve tehlikeli ifadeyi gördüğünde gülümsedi. Bu çocuk ne yeraltındandı ne de özel sınıftan ama fazla iyiydi. Eğer kaybetmeseydi ona özenle bakardı. Onu yenen de Minhyuk değil miydi zaten?