YALVAÇ / GxG

09- A&A Asansör

...

Seelaam  ;)

Seviliyorsunuz...

Buyrun yeni bölüme...

☆☆☆☆☆

°°°

Yediğim tokatın kızgınlığıyla ağzımdan çıkan sözün nereye gideceğini hesaplayamadan, "Evet...!", dedim Ayda'ya.

Evet mi...? Ben ne dedim şimdi böyle?

Hata üzerine hata yapmaya başladım... Lanet olsun...!

Acilen durumu toparlayabilmek adına, 'evet' dememin hemen ardından, "Evet, az önce seni öldürebilirdim. Nereye vurduğuma bakmadan savurdum kolumu. Burnuna da gelmemiş Allah'tan. Kırılabilirdi... Tekrar özür dilerim.", dedim büründüğüm rolün hakkını sonuna kadar vererek...

"N'oluyo burada?", diyerek beni bölen, az önceki tokata şahit olan Serkan'dı...

"N'olcak...?", dedi Ayda sinirli sinirli, "'Şaka yapıp korkutayım' biraz dedim, canımdan oluyordum. Az kalsın beni öldürüyordu Aykın.", dedi şikayet eder gibi, eliyle hâlâ yanağını ovuşturuyorken...

Gülmeye başladı Serkan. "Ooo... Ayda Hanım, siz de şu şirkette korkutulacak en son kişi bile olmayan birisini korkutmaya kalkışmışsınız ama. Aykın benim gördüğüm en korkak insandır zaten. Şakayı bana yapsanız anlardım. Ben Allah'tan başka hiçbir şeyden korkmam çok şükür... Ama Aykın'a yapılacak bir şaka değil ki bu."

Ulan bu da her fırsatta beni gömüyor kendini yüceltmek için... Ben onu bir gömeceğim sonunda, yerini de yurdunu da kimse bulamayacak o olacak...!

Neyse ki, en azından az önce söyledikleri işime geliyor... Farkında olmadan beni teyit etmiş oldu Serkan böylece... Bu da hareketlerimden şüphelenme risklerini azaltmış oluyor bu durumda...

"Sen de bi sus be...!", dedi Ayda, Serkan'a dengesiz bir çıkışla. Ulan az önce beni ona şikâyet ediyordun, n'oldu şimdi? "'Allah'tan başka kimseden korkmazmış'mış... Bi korkuturlar seni, görürsün dünya kaç bucakmış. Ben burada canımın derdine düşmüşüm, senin egonla mı uğraşıcam? Ahh... Canım yanıyor..."

Ahahah... Bak bunu beklemiyordum işte... Serkan'ı iki cümleyle göt etti yine... Sonra o hışımla gazını alamayıp tekrar bana çevirdi şimşeklerini, "Sen de gülmesene be...! Hem vurdun hem de gülüyorsun utanmadan..."

Gülüyor muyum? Yahu ben hiçbir zaman gülmem gülmeem... Bu kadın ikide bir bunu neresinden çıkarıyor anlamıyorum...!

"Ama isteyerek yapmadım. Korkuttuğun için oldu.", dedim hâlâ ikimiz de ayakta dikilirken... "Sana buz bulmamı ister misin? Şişecek gibi duruyor sanki."

"Aman istemez... Öyle buz bulmakla falan kurtulamazsın elimden efendim... Yanağım eski hâlini alana kadar ne istersem onu yapacaksın.", dedi hınzır bir gülüşle, canının yanmasının müsaade ettiği kadar, ne kadar gülebiliyorsa o kadar gülerek işte. Gamzesi çıkmamıştı bu kez... Bu beni birazcık üzdü sanki. Gamzeleri hoşuma gidiyor çünkü...

"Ne istersen yapamam.", dedim utanarak...

"Merak etme, yapamayacağın şeyler istemem. 1 hafta boyunca öğle ve akşam yemeklerini benimle yiyeceksin o kadar."