YALVAÇ / GxG

39- A&A Ayda Nerede?

...

Seelaamm

Buyursunlar

☆☆☆☆☆

°°°

Masanın üzerinde duran telefonun ekranına bir kez daha baktım ve işte tam o an bir aydınlanma yaşadım...

Bingo...!

Lanet olsun... Buldum.!

°°°

Hızla Ayda'nın evinden çıkıp kendi evimin yolunu tuttum.

Öncelikle elimdeki yazılı bilgileri gözden geçirip o ayakkabıların sahibinin evinin tam adresine bakmalı, sonra üzerime alabileceğim ne kadar silah varsa almalı ve son olarak üzerimi sağlam bir şekilde giyinip motorumla adrese doğru bir an önce yol almalıydım...

°°°

Eve girdiğimde saat gece 02:32'yi gösteriyordu. Bu kadar zamandır Ayda o şerefsizlerin elindeydi ve ben eve girenin kim olduğunu çok geç fark ettiğim için, bunca zaman Ayda'yı onlarla yalnız bırakmak zorunda kalmıştım...!

O görüntüleri o kadar izlememe rağmen nasıl olur da bu kadar geç fark etmiştim onu?

Bunun bir tek cevabı vardı aslında. Korku.! Ayda'ya bi'şey olacak korkusu beynimin tam kapasiteyle çalışmasını engellemişti. Korku insana büyük aptallıklar yaptırırdı ve benim de az da olsa aptallaşmamı sağlamıştı. Bu da farkındalığımın gecikmesine sebep olmuştu...

Yine benim hatamdı her şey...! Yeterince odaklanamamak zaman kaybına sebep olmuştu!

°°°

Evden aldığım adrese daha önce hiç gelmediğim ve maalesef önceden bir ön araştırma yapma şansım olmadığı için, nereden girilir, kaç girişi var, en güvenli yerler neresi gibi soruların cevaplarını bilmeden doğaçlama hareket edecektim. İşte burada devreye içgüdülerim girecekti ve bu yüzden kurtarmaya gittiğim kadını aklımdan çıkarmak zorundaydım...

Nasıl olacaktı bilmiyorum ama sanki Ayda hiç yokmuş ve ben bana verilen bir görevi yerine getirmeye çalışıyormuşum gibi hareket etmek zorundaydım. Ancak o zaman başarılı olabilirdim muhtemelen...

°°°

Motorumu yine 100 metre ileriye park edip evin olduğu yere yaklaştıkça, evin odalarının ışıklarının yanmadığını, sadece içeriden loş bir ışığın pencereden süzüldüğünü gördüm. Gelen ışığın gece lambası gibi bir şeyden geliyor olabileceğini düşündüm.

Gecenin bir vakti olduğu için civardaki hiçbir evin ışığı da yanmıyordu zaten! Doğal olarak, normal olan herkes uyuyordu o saatlerde...

Bıçağı belimin arkasından biraz daha yukarı kaldırarak ani gelişebilecek bir durumda kolay ulaşmamı sağlayacak hâle getirdim ve elimdeki silahı ateşe hazır pozisyona alıp eve sızmak için son kontrollerimi yaptıktan sonra harekete geçtim!

°°°

İçeri girmem benim adıma tabii ki hiç de zor olmadı. Ama yine de girdiğimin sonradan anlaşılmaması için, yeterince dikkat ederek açtım kapıyı. Kapının anahtarsız açıldığı anlaşılırsa benim onları tanıdığımı da anlamaları zor olmazdı ve bu belki de Ayda için tehlike arz edebilirdi.

Her şeyi kontrollü, sistemli ve akıllıca yapmak zorundaydım... Davud'un bizi eğitirken söylediği söz her zaman kulağıma küpe olmuştur bu konuda. Ve şimdi bunu uygulamanın tam da zamanıydı aslında... 'Filler, aslanlardan çok daha iri ve güçlü olmalarına rağmen, aslanlar onlardan çok daha akıllı ve koordineli oldukları için, kaybederler her zaman! Güç, tek başına hiçbir zaman güç değildir...'