YALVAÇ / GxG

46- A&A Biz Kimiz?

...

Seelaam

Buyursunlar..

☆☆☆☆☆

°°°

Üçümüz de birbirimizin gözüne baktık. Sonra Alçin, Davud'a döndü ve "Biz kimiz?", diye sordu direkt.

Doğrudan ve yerinde bir soruydu. Hiç uzatmaya gerek yoktu.

Sahiden... Gerçekte kimdik biz...?

°°°

Davud hepimizin gözlerinin içine teker teker bir kez daha bakıp. "Bu konuşmanın bu kadar erken olacağını, Ayda'nın senin hayatına girmesiyle tahmin etmiştim ama yine de uzun bir süre daha konuşmamayı yeğlerdim açıkçası.", dedi.

"Ayda.?", dedim hemen araya girerek soru sorar bir tonla.

"Hayatınıza kimseyi almamanız gerektiğini neden söylediğimi ve bunu neden yasakladığımı en açık senin anlamış olman lazım Aykın. Öyle değil mi? Ayda senin etrafında dolaşmaya başladığı an, döngü de tersine dönmeye başladı. Bütün görünülmezliğin yavaş yavaş kayboldu ve açık verdiğin için yakalandın öyle değil mi? Bunu tahmin etmesi zor değildi zaten. Ben sana Ayda'nın kim olduğunu sorduğum gün, baskı altındayken bile önemsiz birisiymiş gibi lanse etmeye çalışıp onu korudun. Hayatına alacağın o an belliydi. Eğer öyle olmasaydı Algın gibi yapar ve cezanı çekmeye razı olarak çoktan öldürürdün emrimi dinlemeyip."

Haklıydı. Başından sonuna kadar bütün kurduğu cümleler doğruydu.

"Kaldı ki, sadece sen değil Alçin de öldürme girişiminde bulunmadı Ayda'yı. Bizi tehlikeye atmamak için yapmanız gereken şeyi her ikiniz de yapmadınız... Senin için ne kadar önemli bir hâl aldığını buradan da anlamak zor olmadı. Hâl böyleyken bunu anlamak için kâhin olmaya gerek yok. Bu sayede elbette hata yapacaktın! Çünkü odak noktan değişti."

"Neden sen öldürmedin o zaman?", diye sordu Algın.

"Çünkü bu zamanın artık gelmesini istedim.", dedi Davud bizim şaşkın bakışlarımız arasında... "Bireysel olarak yanlış kararlar verdiğimizi düşünmeye başlamıştım..."

Davud'un hata yaptığını söylemesi bizim öyle hemen inanabileceğimiz bir durum değildi. Davud netti ve her şeyi sadece 1 kez söylerdi. Onun kararları tartışmaya açık konular olmadı hiçbir zaman. Ama öyle görünüyor ki o kendi kararlarını uzun zamandır kendiyle tartışıyormuş zaten...

Hepimizin bu konuya dair şaşkınlığı ve sessizce sadece bakışlarımızla sorduğumuz sorularımız yüzünden, Davud'un bize, "Yaşlılık işte...", diye cevap vermesini sağladı bu durum...

"Yine de hâlâ bize bir cevap vermedin!", dedim asıl konumuza dönmek ister gibi.

"Sorunuzun cevabı tek cümleyle anlatılacak kadar basit değil...", dedi Davud.

"Bu adam kim ve neden yanımızda?", diye soran bu kez Alçin'di. O adam yüzünden mi açıklama yapmıyor acaba diye sormuştu aslında altyazıda.

Davud arkasına iyice yaslandı, bacak bacak üstüne attı ve "O adam benim silah arkadaşım.", dedi.

Hâlâ kısa kısa cevaplar veriyordu sabrımızı dener gibi... Algın dayanamayıp, "Artık anlatacak mısın?", derken sabırsızlığı sesine yansımıştı...

"Daha önce 5 kez daha gördüğünüz bu adam, Orgeneral Asım Yankı. Bilinen adıyla İsrafil... Tıpkı sizin gibi yetiştirilmiş, yaşlarınızın denk olduğu sizlerden yetenek ve beceri olarak hiçbir eksiği olmayan 4 adamı var. 4'ü de erkek. Ben siz 3'ünüzle ilgilenirken, İsrafil o 4'ü ile ilgilendi."