YALVAÇ / GxG

38- A&A Girdap

...

Seelaam :)

Buyursunlar efenim :)

☆☆☆☆☆

°°°

Ayda yoktu...! Gitmişti...

Hayatımda ilk kez korktuğumu hissettim...

Hemen telefonumu çıkarıp Ayda'yı aradım. Tabii ki kapalıydı. Ne olacaktı ki başka?

Ardından evine yerleştirdiğim kameraları izlemeye başladım. Son 5 dakikalık kısım ne olduğunu anlamam için yeterliydi çünkü...

5 dakika! Sadece 5 dakikalığına Ayda'yı yalnız bırakmıştım ve ortadan kaybolmuştu. Ne büyük hata! Ne kadar çok riskin olduğunu bile bile bu hatayı yapmak çok fazlaydı. Sıfır hata yapan birisi olarak, 1 günde 2 büyük hata kendime lanet etmeme sebep olmuştu.

Kamerada Ayda eve girip doğrudan yatak odasına gidiyor ve 47 saniye sonra dış kapıya yöneliyor. Muhtemelen zil çaldığı için kapıyı ben olduğumu düşünerek hiç beklemeden açıyor ve şaşırıyor.

Dışarıdan bir kol uzanarak Ayda'yı yakalayıp çekiyor ve Ayda gözden kayboluyor!

Gelen kişiye dair gördüğüm tek şey uzanmış bir kol! Hiçbir ipucu yok, kim olduğuna dair herhangi bir emare yok.

Kahretsin!

Günlerdir peşimde birileri var ve ben kim olduklarını hâlâ bilmiyorum. Üstelik Ayda'nın kaçırılmış olduğuna emin olmama rağmen nerede arayacağımı dahi bilmiyorum...

Verdiğim sözü tutamayıp Ayda'yı koruyamamanın vermiş olduğu başarısızlık içimde büyük bir öfkenin oluşmasına sebep oluyordu...

Bütün kameraların son 5 dakikasını teker teker ve defalarca izledim kaçırdığım bir şey var mı diye... Evi santim santim dolaştım olağandışı herhangi bir şey gözüme çarpar mı diye ama hiçbir şey bulamadım.

Çaresizlik ve Ayda'ya bi şey olacak korkusu aklımı ele geçirmeye başlamıştı. Öfkem ve gerginliğim yüzünden doğru düşünememeye ve düşünemedikçe de daha çok paniklemeye başlamıştım... Panikledikçe de hiç düşünememeye...

Saçma sapan bir silsilenin içine girdiğimi anladığım an elimdeki telefonu bırakıp dolaşmayı kestim ve gidip oturdum...

Önce kendimi sakinleştirmek zorundaydım. Bu şekilde hiçbir yere varamayacağımın farkına çabuk varmıştım Allah'tan...

Zihnimi boşaltıp, bugün kalktığımız andan itibaren ne yaptığımızı ve gözüme çarpan ya da fark ettiğim ekstra bir durum olup olmadığını hatırlamaya çalıştım...

Serkan'a yakalanmamız dışında -ki bu bizim hatamızdı- değişik olan belki de tek şey apartmanın gerisinde ve ilerisinde bekleyen adamlardı...

Ayda'nın yanından ayrılıp yanlış kişileri kontrol etmek için gitmiştim belki de... Belki de ileride duranlara değil de geride duranlara gitmiş olsaydım Ayda hâlâ benimle beraberdi... Ama 2 seçeneğim vardı, ya ileriyi ya da geriyi kontrol edecektim ve geldiğim yöne gitmek işkillendirebilir diye ileriye gitmeyi seçmiştim o esnada!

Hatalar yapıyordum! Yapmamalıydım... Ama yapmıştım ve Ayda'nın kaçırılmasına sebep olmuştum...

Şu an elimden gelen hiçbir şey yoktu ve Ayda'nın yaşayıp yaşamadığını bile bilmiyordum! Ama yaşıyor olma ihtimalinin çok çok daha yüksek olduğunu varsayıyordum çünkü eğer öldürmek isteselerdi imkânları vardı, Ayda kapıyı açar açmaz vururlardı. Fakât bu insanlar her kimler ise Ayda'yı öldürmeyi değil kaçırmayı tercih etmişlerdi... Bu benim adıma olumlu bir sonuçtu. En azından şimdilik...