YALVAÇ / GxG

22- A&A Dönüşü Yok

...

Seelaam :)

Buyursunlar efenim :)

☆☆☆☆☆

°°°

Ayda'nın saçları yüzüme dökülmüş durumdaydı ve aşırı seksi bakıyordu gözleri... Onun içinde zamanın akmadığına yemin edebilirim...!

"Lütfen öp beni...!", dedi derin ve boğuk bir sesle...

İçine girdiğim dünyadan uzaklaşmam çok zordu... "Yapamam!", dedim üzülerek...

Ne kadar çok hayâl kırıklığı yayar olmuştum yüzüne ben bu kadının böyle...?

Boğazını temizler gibi yaptı. Üzerimden kalkıp üstünü başını düzeltti ve "Ben gidip akşam için bi şeyler hazırlasam iyi olacak galiba.", diyerek kıyafetlerin tamamını yerleştirmediği halde, bir kısmını ortada bıraktı ve yatak odasından çıktı...

Ayda'yı üzmüş olmanın üzüntüsünü yaşadım kendi içimde. Hayatımda ilk kez birisini üzüyorum diye üzülüyordum!

Telefonu elime alıp Alçin'e mesaj attım. 'Akşam yemeği için burada kalacağımı, ikimizin birden beklemesine gerek olmadığını, gerekirse ben çıkarken gelmesini, şimdilik gidip dinlenmesini' söyledim ve telefonu cebime koyup Ayda'nın peşinden mutfağa gittim...

Kapıda durup, sırtı bana dönük tezgahın başında bi'şeyler doğrayışını izledim bir süre...

Orada olduğumu bilsin diye yalandan öksürünce, önünde doğradığı şey her ne ise bıraktı. Öylece durdu... Ne bana döndü ne de doğramaya devam etti. Başı öne eğikti...

Orada 13 saniye öyle hareketsiz bekleyince, "Özür dilerim.", dedim samimiyetle.

"Özür dilenecek bi şey yok. Senin suçun değil.", dedi ve elleri yeniden hareket etmeye başladı...

"Senin hiç değil!", dedim... Değildi de zaten... Fakât bunu ona nasıl anlatabilirdim ki?

"Beni beğenmiyor musun?", derken, yüzünü göremiyor olsam bile sesindeki kırgınlık ruhuma işliyordu...

"Alâkası yok.", dedim.

"Benden hoşlanmıyor musun?", diye sordu bu kez. Yine aynı cevabı verince elindeki bıçağı bırakıp bana döndü... "Neyle alakâsı var o zaman? Beni beğenmediğini söylemiyorsun, hoşlanmadığını da söylemiyorsun... Tamam kabul etmiyorsun ama itiraz da etmiyorsun... Bunu seninle konuşmamış olsak bile eşcinsel olduğunu biliyorum. Eşcinsel değilsin desem, bana bakışlarını görüyorum. Az önceki aramızda yaşanan şeyi eşcinsel olmayan birisi yaşayamaz... Üstelik biz bunu ilk kez yaşamıyoruz. Neden böyle davrandığını, neden kendini sürekli geri çektiğini, neden benden kaçtığını anlamıyorum... Gururum kırılıyor ama yine de kendimi senden de alamıyorum! Sana daha önce de söyledim. Bazen beni kendinden uzak tutmaya çalışıyor bunun için beni bile bile kırıyorsun ama bazen öyle bir bakıyorsun ki yaptığın her şey sıfırlanıveriyor... Neden...? Neden beni istemiyorsun?", dedi ve sustuğunda gözleri dolmuştu...

"Soru sorma lütfen.", dedim açıklayamayacağımı bildiğim için... "Ben de çok mutlu değilim bu durumdan. Ama... Böyle olmak zorunda!", dedim omuzlarım düşerken...

"Ne...? Böyle olmak zorunda olan ne? Açıklayamayacağın ne yaşıyor olabilirsin? Beni öpmeni engelleyecek kadar ne olabilir kendini geri çekecek ya da beni kendinden itecek?"