YALVAÇ / GxG

30- A&A Enerjik

...

Seelaam :)

Buyursunlar :)

☆☆☆☆☆

°°°

Ayda giyinip yatak odasından çıktığında, onu beğenip beğenmeyeceğimi merak eden bir beklenti içinde olduğu yerde dikilip bana bakmaya başladı...

"Çok güzelsin.", dedim gözlerimi üzerinden alamadan...

Gamzelerini üzerime salan bir gülüş fırlatıp, kendi etrafında tur atarken, "Gerçekten mi? Beğendin mi?", diye sordu mutlulukla.

Yerimden kalkıp yanına kadar gittim ve, "Gerçekten!", dedim hatları kusursuz bir şekilde dizayn edilmiş olan yüzüne kilitlenmiş bir hâlde. Gözlerine yaptığı hafif makyaj, bakışlarına derinlik kalmıştı. "Seni çok beğeniyorum.", dedim içimden geldiği gibi...

Artık düşündüklerimi gizlememe, kısa kısa cevaplar vererek geçiştirmeme gerek yoktu ve doğrudan her şeyi söyleyebilirdim!

Hafif utanarak elimi tuttu ve "Gidelim mi artık?", diye sordu kızaran yanaklarının eşliğinde...

"Bi şey sorabilir miyim?", dedim gitmek üzere hareket eden Ayda'yı durdurup.

Beklemediği bir anda, ona benim soru soracak olmamın şaşkınlığıyla merak içinde 'Sor' der gibi bakışlarını dikti gözlerime.

"Lafa gelince mangalda kül bırakmıyorsun. Ama iş icraata dönecek gibi olunca utançtan yerin dibine girecek dereceye geliyorsun. Neden?"

"Nasıl...?"

"Cinsel anlamda diyorum... Bazen beni yiyecek gibi bakışlarını yakalıyorum. Aklından geçenleri okumak zor olmuyor o sırada. Bildiğin soyuyorsun üzerimdekileri. Ama aynı şeyi ben yaptığım ya da benim yaptığımı düşündüğün zaman aşırı derecede utanıyorsun!"

"Çünkü kendi düşüncelerimi biliyorum. Ama seninkileri bilmiyorum..."

"Bazen kendin düşünürken de utanıyorsun.!"

"Utanmıyorum..."

"Utanıyorsun!"

"Utanmıyorum yaa... Nereden çıkarıyorsun?"

"Utanmak kötü bi şey değil ki Ayda. Neden itiraz ediyorsun? Ayrıca utandığın zamanlar çok hoş oluyorsun. İçinde bulunduğun durumdan dolayı yüzünde oluşan ifade beni sana fazlasıyla çekiyor."

"Gerçekten mi?"

"Evet. Gerçekten!"

Ayda, kısa bir an düşünüp, "Evet. Utanıyorum...", dedi itiraf eder gibi. "Ama neden utandığımı bilmiyorum. Yani tecrübesizliğimden falan desem, değil. Ama oluyor işte. Ne zaman sen bana alıcı gözle baksan oluyor, ne zaman seni istesem oluyor. Zamanla geçer mi bilmiyorum ama artık geçsin istemiyorum. Hoşuna gidiyormuş çünkü.", dedi hınzır bir gülüşle...

"Utanmış numarası yapmak kolaydır ama utanmışken bunu göstermemeye çalışmak büyük beceri ister zaten. Duygularını bu güne kadar hiç saklamadın... Bundan sonra da saklama olur mu?"

"Olur. Ama neden böyle söyledin ki şimdi?"

"Çünkü bana insan olmayı öğretiyorsun..."