...Seelaam :)
Buyursunlar :)
☆☆☆☆☆
°°°
Son kez yarım bir gülüş atarak geldiği gibi karanlığa karışarak gitti Alçin...
Ardından doğrudan banyoya geçip fayansın arkasındaki bölmeden kamera ve ses kayıt cihazlarını çıkarıp kontrol ettim.
Ayda'nın yanında değilken ya da Ayda evde değilken kimin gelip gittiğini bilmem gerekiyordu her şeyden önce...
Çıkardığım cihazları çantama yerleştirip yatmaya gittim...
Ama elbette ki uyku tutmadı. Bilmediğim bir yola girmiştim ve Ayda'nın nasıl bir yaklaşım sergileyebileceğini hâlâ kestiremiyordum...
Normal bir insan korkardı ama Ayda korkmadı gibi duruyordu...
Alçin'in söylediği ve düşük de olsa benim ihtimallerim arasında da olan durum olsa, yani Ayda polis falan olsa, bunu Alçin ona her şeyi anlatırken ufacık bir mimiğinden dahi bir şekilde sezerdim. Gözümü üzerinden hiç ayırmadım çünkü! Polis olmadığına neredeyse eminim... Ben sezmesem bile Alçin sezerdi. Yani Ayda'nın polis olma ihtimali 1000'de 1 bile değil. Polisler bu kadar iyi psikoloji eğitimi almıyorlar çünkü. Ama Ayda normal bir insan da değil, bunu da kabul ediyorum.
Özetle, Ayda belki de normal olmadığı için normal olmayan beni buldu. Ama ikimiz arasında bir kıyaslama yapılırsa, Ayda bana göre çok çok daha fazla normal bir insan... Sadece normal insanlara göre normal değil o kadar... Aslında herkes kendine göre biraz anormal değil mi ki zaten?
Bunları düşündükçe beynim yandı... Beynim yandıkça da uykum daha çok kaçtı! Sabah, güneş doğmak üzereydi ve ben hâlâ uyuyamamıştım. Bu yüzden yataktan kalkarak antrenman bile yapmadan üzerimi değiştirip Ayda'nın yeni evine giderek uzaktan kontrol etmeye karar verdim.
Arabama bindiğimde, torpido gözünden Alçin'in bıraktığı hediyeleri alıp onları da dikkatlice çantama yerleştirdikten sonra Ayda'nın evinin yolunu tuttum...
Ayda'nın eğer bir şey saklama ihtimali varsa, elimdeki böceklerden sadece 1 tanesini gördüğü an vereceği en ufak bir tepki de açık edebilir mesela her şeyi... Zira şimdilik hepsini birden göstermeyi düşünmüyorum açıkçası...
°°°
Yuvarlak çerçeveli gözlüklerimin arkasından, hücrelerime kadar işleyen kadının evinin yakınlarında olabilecek herhangi ters bir duruma karşı ne yapabiliriz ve nasıl hareket edebiliriz diye sağa sola bakınmaya başladım arabamın içinde...
Karşı ve karşı çapraz binalarla, Ayda'nın evinin arasını 2 araba geçmelik bir yol ayırıyordu sadece... Yani sıradan bir tüfekle bile rahatlıkla atış yapılabilirdi o binalardan! Bu da perdelerin sürekli kapalı kalması gerektiği anlamına geliyordu çünkü ben 1 parmak açık kalmış perdeden bile vurabiliyordum insanları. Yeter ki ufacık da olsa görüş mesafem olsun ve kurbanı göreyim!
Yan binalardan tırmanarak ya da sarkarak içeri girilemezdi. Bu benim için büyük bir artıydı. Yani cepheyi bölmeden, sadece karşı odaklı olacaktım herhangi bir durumda!
Birkaç dükkânın varlığı dışında genelde boştu sokak. Tehlike arz ettirebilecek çok fazla bir durum söz konusu değildi yani...
Kontrollerimi yapıp saate baktığımda makul bir zaman olduğunu ve artık Ayda'ya gitme vaktimin geldiğini düşünerek çıktım arabadan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALVAÇ / GxG
Adventure☆ TAMAMLANDI ☆ ______+18______ Doğduğunda bırakıldığı yetiştirme yurdundan kaçırılıp, hayatı boyunca kiralık katil olarak eğitilen ve duygusuz yetiştirilen AYKIN KAPGAN... Birden bire ortaya çıkan, duygularını uç noktalarda yaşayan, hayatının büyük...