Loving Her Rudeness

CHAPTER TWENTY THREE

Kneel

"Geo, dalian mo!" Natatawang tugon ko sakanya. Ang bagal bagal kasi maglakad, well its partly my fault. Nagpa-ka gentleman kasi ang kuya niyo kaya ang labas sakanya ko lahat ipinadala ang gamit ko. Ayan tuloy hirap na hirap siyang maglakad sa dami ng dala niyang gamit. Its our last rehearsal by the way.

Buti nalang at nag lie low iyong kontrabida ko dito sa school.

"Mauna ka na, I'll be at your back." I pouted.

'Ayaw niya talagang magpatulong? 'Di man lang siya maiinis?'

Wala si R ngayon dahil syempre ay last practice rin nila dahil bukas na ang festival. Tapos na din ang booth namin, lahat ng preparations namin ay okay na, may menu na rin at may mga task na ding nakaatas samin isa-isa, apat lang kaming mag-iihaw at ganoon rin sa ibang grupo, habang ang iba naming kaklase ay waitress at waiter nalang kasali na doon si Belinda dahil hindi niya nakayanan no'ng practice palang namin sa pag-iihaw while Geo, I don't know about him. Mayor naman 'yan kaya okay lang siguro na wala siyang gawin baka nga talunin niya pa ang President at Vice namin sa paupo-upo at panonood niya lang.

Pero kahit ganitong busy kami ay may oras pa din naman kami para sa isa't isa, sabay pa din kaming pumapasok tatlo dahil nakasayanan na rin ata nilang sunduin ako sa bahay.

Napairap ako ng 'di talaga natinag si Geo at kahit hirap na hirap ay humahakbang pa rin.

Nilapitan ko nalang ito at kinuha ang isa kong backpack. Kaya marami akong dinalang gamit ay dahil na rin sa mga susuotin ko bukas at ang mga gamit sa pagluluto ko ng isaw, hati-hati naman kami ng dinala pero dahil sa pageant ay para pa din akong lalarga sa ibang lugar sa dami ng dala ko. May mga kaklase ako na nag-insist na sila na ang magdadala ng ibang gamit na gagamitin ko but of course my kontrabida and its not that inggit kundi si Geo mismo. Siya na lang daw kasi ang magdadala ng ibang mga gamit na wala ako, kulang na lang talaga ay maniniwala nakong nagseselos ang isang 'to tulad ng sabi ni Pres sa akin lalo na't halos lahat ng gustong tumulong sa akin ay mga lalaki naming kaklase but duh? That's too much to dream of.

Hindi pa ko nakakapikit, may sasampal na agad sa akin para magising. Baka nga maging bugbog pa.

"Pwede mo namang ibalik sa'kin, tss. Hindi ka naman si superman." Irap ko sakanya.

"Of course I'm not him. I'm Geo and I'm your man." Nilingon ko siya habang nakakunot ang noo ko.

"Ano na namang ibinubulong bulong mo?" Tanong ko.

"Huwag mo 'kong sungitan. Its sunny day, you should be smiling," malamig niyang sinabi. Ngumiwi ako.

"Hiyang hiya ako sa poker face mo, really," Sarkastiko kong sabi sakanya.

"This is my original face. What's wrong with it?" Taas kilay niyang tanong. Mas lalo tuloy siyang gumwapo este pumangit, hmp!

"Original face ko na rin ito, so what's wrong with it too?" Masungit kong tanong sakanya habang nakataas pa din ang kilay.

"Tsa, ang masama? You're more way beautiful when you're smiling, that's why it's wrong when you are frowning," Natigilan ako sa sinabi nito. I am flutter, alright? Siya? As in siya? Sinabihan akong beautiful? Oh ghad! I'm dreaming!

"Bolahin mo Lola mo, 'wag ako!" Pikon kong sigaw sakanya habang namumula ang pisngi. I turned my back at him. Damn him! How dare he make me blush? That's a crime! And he should be jail for that, hmp! Ikailang ulit na niya akong pinakilig este pinahiya!

"Hey, you wait for me!" Aniya kaya mas binilisan ko ang lakad ko.

"Tse! Mauna na ako 'di ba? So mauuna na ako! Hatid mo nalang sa classroom lahat ng gamit ko!" I shouted back and immediately run through the corridors of our school building. Para akong tanga sa ginawa kong pagtakbo pero wala akong pake. Damn, I really should control myself when he's around me baka nakakahalata na siya.

'Wait, anong mahahalata niya?' My inner me ask.

'I-Iyong ano, 'yong mga kahihiyan ko! Oo! 'Iyon nga! Wag k-kang ano!' I answered my inner me back like I'm really talking to someone out there.

Napatampal na lamang ako sa noo ko. Seriously? What's wrong with me talking to myself? Really?

Ng makarating ako sa rehearsal room ay halos kapusin ako sa hangin. Why did I run anyway? O dahil ba talaga sa pagtakbo ko 'yon? Now, I'm confused.

'Oh, your confused. Should I answer it for you?' My inner me ask, bakit ba ganito ang inner me ko?

'Shut it! I can answer it myself!' And why am I answering my self's question? Like really, nababaliw na ba ako?

Hindi pa man ako nakakaget-over sa pakikipag away ko sa sarili ko ay pumasok na si Geo sa loob ng rehearsal room. Napatalon pa ko sa gulat dahil doon, bakit ata ang bilis niyang nakarating dito? Hindi na ba mabigat 'yong mga gamit na buhat buhat niya kanina?

Tila nasamid pa ako sa sarili kong laway ng napalingon ito sa gawi ko, napaiwas tuloy ako ng tingin. I roamed my eyes around like I'm really amused with what's around me.

'Really self?'

"Hindi mo dapat ako iniwan," Napalunok ako ng marinig ko ang boses niya mula sa likod ko.

"Sabi mo m-mauna ako," I almost stutter at every words I say that I can't help but blush.

"Tss, pwede mo namang aminin na kinilig ka. You don't have to runaway, I'll go after you anyway," natigilan ako at natahimik sa sinabi niya.

'Say whuttttt??!'

"A-Ano? Ako!? K-Kinilig? Ha! No way!" Kandautal utal kong tanggi dito. I looked away and cursed myself for being too obvious.

"There's nothing wrong with your reaction. Kahit sino namang i-complement ko ay talagang kikiligin." Doon ay natauhan rin ako sa wakas. Ang gaga ko. What the hell? Am I assuming too much? Iniisip ko ba na siya ang lalaking sinasabi ni R sa'kin? Oh ghad! Nakakahiya talaga ako! I should be jailed for this!

"I know," I said coldly. Sino ba naman ako? Syempre gwapo siya, one complement from him and girls would kneel down, will not me. Never. Kahit anong mangyari ay hindi ko siya luluhudan.

______________

LROA_26💕