Loving Her Rudeness

CHAPTER THIRTY

Love

"So Miss Capaldi, are you ready?" tanong ng mc, I casually smiled and nodded. Kinakabahan ako actually haha, first time ko talaga sa ganito. Hindi naman masama, I actually love what I'm doing but still nervousness is eating me up, sana lang ay hindi ako mautal pagkasagot sa tanong.

Kanina pagkalabas ko ay tulalang napatingin ang lahat sa'kin. May napanganga pa, oh its not kataka-taka though. I'm really a goddess, ehem goddess of beauty and rudeness. Whatever. Ang kasama ni inggit girl na sumira sa gown na suot ko ay napanganga at natulala, paano ko nalaman na kasamahan niya 'yon? Syempre andoon rin siya, lumabas rin siya kanina sa dressing room para manood, isu-support niya kalaban ko hindi ako, tss don't care I don't really need her support. I can win this without her support tsaka duh? Hindi lang naman siya ang kaklase ko, 'no akala nya? Ngumiti lang ako lalo sa mga audience, I don't give a damn care about their reaction. Hindi naman nila mapapantayan ang ganda ko kahit na anong gawin nila so bakit ko sila bibigyan ng pansin? Mainggit sila hangga't gusto nila, wala akong paki.

"Okay then. Here's your question, randomly from Ueyninia Writes. Her question is 'What is your stand in life?'" Ngumiti ang mc sa akin. Bumuntong hininga ako at hinigpitan ang hawak sa aking microphone. Those question aren't from the judges, namimili lamang sila ng swerteng estudyante na maaaring magtanong sa aming mga contestants. Ang mga judge ay nagte-take note lang at sila din naman ang mag-uusap kung sino man ang mananalo, well I'm very much confident na ako 'yon. Kanina ko pa kasi napapansin ang mga tingin at ngiti nila kapag ako na ang tumatayo sa harap.

I smiled, "My stand in life? If only I'm hungry now then I would really choose any kind of foods..." Pagbibiro ko, natatawa pa ko sa sariling kalokohan. I just really have to ease my nervousness, come on. Natawa din naman ang ibang audience sa sinabi ko at ang iba'y namangha. Of course, who wouldn't? Palagi nila akong nakikita as a rude woman or person and they really haven't seen the good side I have and I don't really care. Those who truly cared 'bout me will pero iyong mga plastik na walang ginawa kundi magplastikan ay walang mapapalang kabaitan kapag ako ang kaharap, duh? In their dreams, para namang ang babait nila, hindi pa naman.

"My viewpoint, hm. For me life is just like a rose because just like a rose, life is beautiful yet dangerous to deal with just like how the thorn of roses stop you from touching it fully but if you will get those thorns off carefully, you will fully see and touch its real beauty just like how life is beautiful when you get to know and deal with it fully..." Ngumiti ako pagkatapos isagot 'yon.

Totoo naman kasi talaga iyon, para sa iba mahirap ang buhay at dahil 'yon sa mga problemang kinakaharap nila pero kailan ba nawalan ng problema ang isang tao? May ibang nasisiyahan mabuhay, na masayang mabuhay pero syempre delikado din iyon, mahirap, sobrang hirap dahil sa mga pagsubok na kahaharapin mo habang nasa mundong ibabaw ka pero pag-nalampasan mo lahat yun? Everything will be beautiful kasi wala ng hadlang katulad ng mga tinik sa rosas. And with that, real beauty shall rise.

Some may think that being alive is scary some may not pero hindi dapat mawala sa isipan nila na pantay pantay lang ang lahat, some are broken too, may mga nasasaktan din at nawala at kung masaya ka then kaya rin nila 'yon, lahat ng tao ay pantay. Pantay-pantay tayo sa mundong 'to, nasa atin na kung paano tayo kumilos at mag-isip.

Lahat din naman tayo mamamatay, hiram lang ang buhay ng lahat. I actually love death. Death is also a rose, if life is the red one then death is the black one just like a rose, death is beautiful but they had never seen that because their scared, parang takot lang na baka matusok sila ng mga tinik. But hey, pain is part of us. Hinding hindi 'yon mawawala.

Napabalik ako sa huwesyo ng maramdaman ko ang presensya ni Redeaz.

"Congrats!" R kissed my cheek, I smiled and chuckled.

"Did I really win?" I asked shock, eyes wide open.

"Grabe ka! Kanina pa kaya inanunsyo na nanalo ka at si kuya! Ayieee! Couple goals na kayo niyan?" Tila natauhan ako sa sinabi niya, my eyes are now back to normal and my smile faded too.

"Panira ka!" Pinalo ko ang braso niya sa inis, nakapag-bihis na ako ngayon at naglalakad lakad nalang kami. We're planning to ride the ferries wheel.

Habang naglalakad sa daan ay maraming bumabati sa akin dahil sa pagkapanalo. Nag-thank you lang naman ako bago nagpatuloy sa paglalakad. Sa mga plastik ay wala akong pinapansin, duh? Why would I? Baka nga ay minumura na ako ng mga 'yan lalo na 'yong mga nakasama ko sa pageant.

Pagkatapos ng contest kanina ay agad akong nagbihis at inaya si R na umalis bago kami bumalik dun para sa dance contest nila at sinuwerte naman dahil naka-second sila, ang mga engineering kasi ang nanalo, paano kasi ang hot nung mga sumayaw. Umalis din naman kami agad doon, kanina niya pa ako actually binabati at ngayon lang nag-sink sa akin ang lahat. Naghihinambog nga ako kanina na ako ang mananalo pero 'di ko inakala na magkakatotoo, oh well ako na maganda.

At kaya rin ako tulala ay dahil panay ang iwas ko sa gago at wala na din akong balak na kausapin siya tungkol sa problema niya, tapos na din naman ang contest at nanalo kami, iyon lang naman ang mahalaga.

'Tsk! Bakit ba kasi lipad nang lipad 'tong utak ko?'

Kanina habang nasa isiping life and death ako ay napunta ako sa isiping love and its really eew! Like duhhhh!? Hindi ko nama--

"Hoy! Kanina ko pa napapansin na wala ka sarili mo, are you okay?" R snap a finger in front of me, agad naman akong napapitlag sa gulat.

"Ha? Anong sinasabi mo?" Kumurap kurap ako. Hindi ko talaga siya narinig, geez napunta na namang mars ang isipan ko dahil sa gago na iyon, amp.

"Ewan ko sa 'yo nanalo ka lang ay tulala ka na." Irap niya, I sighed. Napapansin na rin pala niya ang pagkakatulala ko.

"Pagod lang." Partly true. This day has been long and tiring.

"Should we go home now? Wait, ang mga gamit mo nasaan?" tanong niya.

"Nasa kotse mo na. Bakit? Aren't you excited to ride the ferries wheel? May pa fireworks rin mamaya ang SSG President," I said while playing with my hair, circling it around my fingers.

"Nah, may fireworks sa bahay. Magpaputok tayo tapos doon tayo sa rooftop, thats more like it!" She excitedly giggled and wink at me. I nodded as an agreement, excited na rin sa gagawin namin.

Dahil nakagawa na din naman kami ng plano ay umuwi na lang kaming dalawa sa mansyon nila. Tulad ng plano namin noon ay doon ako matutulog sakanila this weekend.

Tila nakahinga ako ng maluwag ng nakarating kami sa mansyon nila.

I think this night would be better.

'Or so I think so.'

____________

LROA_26💕