CHAPTER SIXTY TWO

205 18 0
                                    

I Miss You

Napalunok ako sa mga titig na ibinibigay nito sa'kin.

"I-I have to go, inaantok na kasi a-ako..." Kagat labing sabi ko dito, iniwas ko ang tingin ko at ibinaling na lamang sa sahig ang atensyon ko. Its freaking awkward, papaanong hindi? We are in the middle of many people yet ito kami, nagdadrama na parang mga ewan, nangunguha na ng atensyon.

"You can sleep in here. You don't need to go home," aniya. Ang boses nito ay kasing lamig pa din ng yelo.

'Oh how much I miss his voice..'

"A-Ano kasi, may meeting ako bukas tapos Charlie and I are going to talk about something..." Keri ko 'to, ilang palusot nalang ay makakawala na ako. Hindi ko pa talaga kaya, nervousness is eating me up, nilipad na ata ng hangin ang tapang ko. Tsaka wala na din naman akong pag-asa dahil ikakasal na siya.

'Ikakasal palang, maaagaw pa. Keri mo 'yan ghurl!' Napangiwi ako ng palihim sa susol ng utak ko. Nababaliw na ata ako.

"Pwede kayong mag-usap dito sa bahay. Breakfast," aniya, napakamot ako sa pisngi ko. Nagsisimula narin talaga akong mainis.

"We can do it at home, its more comfortable in there. I'm going home now, welcome home Geo. Best wishes to you and your bride," dire diretso kong sabi, 'di ako ngingiti, why would I? Di naman ako plastik para makipag-plastikan tss. Manhid ata ang gago, kahit kailan ay napaka--nako! Nandidilim paningin ko, pigilan niyo ako at masasapak ko 'to!

"Why are you avoiding me, Rude?" Sa gulat ko'y napayakap ako sa buong katawan nito ng bigla niya akong hilahin at tila wala na atang balak kumawala ang gago dahil sinakop na nito ang likod ko na tila teriteryo niya.

'I don't mind though.' Tse! Isa na din 'tong utak ko! Malandi!

"Let go and I'm not avoiding you, sadyang busy lang ako." Kinurot ko ang braso nito pero tila bato lamang siyang nanatiling nakayakap sa'kin.

"Hindi ka ba nahihiya!? Ang raming tao, oh! Your making an issue! Ikakasal ka na, diba? So let go! Wala akong plano na masama sa mga tsismis na hindi naman toto---"

"I ought for you to be my last and that ought of mine will happen no matter what," Natahimik ako sa sinabi nito, tila tumagos ang mga salitang 'yon sa puso ko. Ang kaninang nagrarambulan na ay mas lalo lamang lumala, nagkaroon na ata ng world war three sa kalooban ko.

"Remember my word, Rude?" aniya, maang ang mga labing inangat ko ang tingin ko sakanya. He smiled, and just like the first time he smiled at me, my freaking heart reacted crazily! Ang pisngi ko ay nag-init na parang ito ang unang beses na ningitian niya ako at gustuhin ko mang iiwas ang tingin sakanya ay 'di ko magawa, tila magneto ang mga mata nito na hinihila ako lalo and before I knew it, I saw the stars in his eyes, just like the old times when we were so in love with each other. Parang walang nagbago at doon ay natauhan ako.

Yes, he ought for that years ago pero may nagbago na ngayon. He has a fiancée for freaking damn sake!

"Y-Your kidding..." Umiling ako, nanubig ang mga mata ko sa isang relasasyon. Hindi pwedeng walang nagbago, pinaglalaruan niya ba ako? Is this a scam? A blog? Or what?! The heck! Just freaking damn it, walang matinong lalaki ang magsasabi no'n sa'kin habang may fiancée siya! Ikakasal na siya, putang ina! Hindi laruan ang nararamdaman ko!

Mas lalo kong nilakasan ang pagtulak ko sakanya, he look shocked at my reaction lalo na't tuluyan ng tumulo ang luha ko.

"Stop playing games with me! I'm not a toy! I know I've hurt you in the past but please 'wag m-mo naman akong gantihan.. I'm tired, alright? I want t-to go home, u-uuwi na'ko. Please lang..." Tuluyan na ako nitong nabitawan, I took that opportunity to run, to run again away from him.

Nakakatawa lang, ano bang inaakala ko? Na tatanggapin niya ako ulit ng basta basta? That's a crazy move, move on siya. Syempre nakahanap na siya ng iba, kung 'di ko lang alam na ikakasal na siya ay baka bumigay nako kanina, baka nga ako pa ang maghabol sakanya pero hindi eh, sapat na ang narinig ko sa mga babaeng iyon para malaman na hindi na a-ako. Funny though that even if I am hurting right now, I'm still glad that I had a talk with him, na nakita ko siya at nahawakan.

"Rudeoz! Rudeoz! Wait!" Nanlaki ang mga mata ko, oh ghad! Bakit kailangan niya pa akong sundan? Isn't it enough? Napahiya na niya ako, bukas na bukas din ay magiging laman na ako ng magazines at tabloids baka pati sa news ay mapunta ako! Rudeoz Green Vasquez flirting with Auriel Geopardy Legaspi that is soon to be married! Freak! May kulang pa ba?

"Rude!" Napahiyaw ako sa gulat ng matapilok ako dahil sa kakamadali.

"Oh shit! Rude, are you okay? May masakit ba sayo? May mahapdi ba? Rude, hey answer me! Damn it!" Napaluha ako lalo sa mga naging tanong nito, tila concern talaga siya sa'kin. It feels so real yet it pains me thinking that its actually not.

"Rude, ano ba? Sumagot ka, okay ka lang ba? May masakit ba sa'yo? H-hey, don't cry I'm here....I'm here baby, I'm here..." Napakapit na lamang ako sa braso nito ng buhatin niya ako. I buried my face in his chest and cried more.

I miss him, I miss everything about him, his voice, his face, his touch, his care, his endearment for me. Oh ghad! I'm crying yet I'm happy! Damn it! Nababaliw na ako! I didn't know too much happiness could make you cry. I didn't know one guy, a man like him could make me feel to much emotion.

"I miss you.." I whispered as I tightened my grip in his shoulder.

'I miss him..'








__________

LROA_26💕

Loving Her RudenessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon