Habang tumatakbo papalayo mula sa hahatiran ko sa kanya ay nag-uturn ako at nagstop mismo sa harap niya. Kita ko siyang gulat na gulat sakin. Pero mas nagulat ako nung makita ko ang tindi ng luha niya. Bumaba ako.
"Sakay na."
"Bakit? Saan tayo pupunta?"
"Sa bahay ko. Doon ka muna sa bahay manatili."
"Ayos lang. You are right, how would you let someone who you just met today stay in your house for a week? Indeed, don't trust me. I might hurt you." Paalis na sana siya pero pinigilan ko siya.
"Tinutulungan na nga kita. Diba ikaw na rin ang nakiusap sakin kanina?"
"Thank you, but I can handle myself."
"Di mo kaya." Kinukuha ko sana yung maleta kaso nagdabog pa siya.
"Kakayanin ko. Kahit ako na lang mag-isa, kakayanin ko. Kahit iwan ako ng lahat ng tao sa mundo, kakayanin ko. Ako na lang ang meron ako, kaya walang tutulong sakin kundi ang sarili ko."
And Boom...I saw myself to him. Helpless when I was young.
"Kung ayaw mong ---- " Napa-stop ako nung bigla kong nakarinig ng mga wang wang ng police car na mukhang dadaan samin. Baka mahuli siya. Baka mapagtripan siya sa kulungan. Pano siya itatago, mabagal pa man din siyang kumilos kung ipasok ko siya sa kotse. Malapit na ang mga police samin. Pano ko siya itatago na hindi siya makita ng iba. Ah alam ko na. Kelangan ko tong gawin.
Dumaan na ang mga police cars.- Wang Wang Wang Wang Wang Wang - (To be continued)
YOU ARE READING
ALL ABOUT LIAM
RomansaThis is not a typical LGBTQQIA + romance so you better read it. Please be reminded that this story is fiction. The places, characters, and events are not related to the author and the images involved. Pictures are taken from the internet. Copyright...
