Yüreğim Sende Kaldı

24-

Selin-

Pamir ile gizli evimizde buluşmuş oturuyorduk. Pamir sürekli bebeğimizi  seviyor , onunla konuşuyordu.

" Kızımızın adı Milena   olsun. "  Bebeğimiz  çoktan 5 aylık olmuştu  bile. Hamileliğim  çok rahat geçiyordu.

Elini okşayıp  ona sıkıca sarıldım. Milena,  Pamir'in  ölen kız kardeşiydi. Üç yaşındayken  geçirdiği  havale yüzünden ölmüştü.  Annesi ise buna dayanamayıp  iki sene sonra intihar etmişti. Yaşasaydı  Milena şimdi  on yaşında olacaktı.

" Pamir, ne zaman döneceğiz? Ben artık bu oyundan çok sıkıldım."

Pamir gergin bir şekilde kafa salladı. Daha sonra aklına bir şey gelmiş olmalı ki  gülümsedi.

" Ben bu Mert'in telefon kayıtlarını incelettim. Meğerse Mert , Alya'ya intikam almak için yaklaşmış. Sen hastaneye kaldırıldığında Alya o hastanede çalışıyormuş ve Yavuz'un asistanıymış. Bizim bir şey yapmamıza gerek yok. Ama intikam alacağım derken kıza aşık olmuş. "

**

Mert-

Baran geldiğinde  Selin'in  dizinde  yatıyordum. Baran , beraberinde iki adamla geldiğinde  Selin ses çıkarmadan  koltuktan  kalkıp  odaya çıkmıştı. Koltukta oturur  pozisyona gelip Baran'a  döndüm. " Ne oldu? Hayalet görmüş gibisin."

Baran ses çıkarmadan  göremediğim birine gelmesi için el işareti  yaptı. Gelen kişi  içeri girdiğinde onun Yavuz şerefsizi  olduğunu  anladım.

" Sana her şeyi anlatacağım."

" Anlat! "

Yavuz benden bir kaç adım uzaklaşmıştı. " Babanın ortağı Halit kaçırttı  Selin'i. Aşık olmuş. Bilirsin  , Halit ne isterse alır. Onu hastaneden kaçıran kişi de eski asistanım Alya Özyalçın. Bana inanmazsınız diye kaçtım."

Alya'nın bir parmağı olduğunu biliyordum ama Selin'i onun kaçırdığını bilmiyordum. Bu zamana kadar ondan hesap sormamıştım çünkü duygularıma yenik düşüp aşık olmuştum ona ama artık intikam almanın tam zamanıydı.

**

Alya-

Hastanedeki soyunma odasına  girdiğimde  Mert buradaydı.  Bıkkınlıkla  çantamı koltuğa   atıp   ona döndüm. Elinde silah vardı ve bana doğrultmuştu.

" Mert, ne yapıyorsun? "

Kahkaha attı. Silahı  hâlâ  bana doğru tutuyordu. " Artık oyun bitti Alya.   Seninle ufak  bir hesabımız  var. "

Ben hâlâ ne olduğunu  anlamamıştım.Kolumdan tutup  çekiştirerek  beni dışarı  çıkardığında  korkmaya başlamıştım. " Mert ne oluyor, anlamıyorum."

Arabaya bindiğimizde  konuşmaya devam ettim ama beni dinlemiyordu.

" Yavuz her şeyi  anlattı. Selin'i  sen kaçırmışsın  hastaneden. Aptal gibi aylarca onun peşine adam taktım ben. Seni bulduğum an öldürmeliydim. Her şeyin başında sen varmışsın."

"  Sana ne anlattılar bilmiyorum.Ben eskiden Pınartepe Devlet Hastanesi'nde çalışıyordum. Yavuz Akıncı'nın asistanıydım."

Kısa bir süre sonra depo tarzı bir yere gelmiştik. Mert zaman kaybetmeden beni peşinde sürükleyip  depoya soktu. Depoda  bir adam sandalyeye  bağlı bir şekilde oturuyordu. Daha dikkatli baktığımda onun Yavuz hoca olduğunu gördüm.

Mert gözünü  bile kırpmadan  onu vurdu. Daha sonra bana döndü.

" Yakında orada oturan sen olacaksın. Benim  karımı  kim üzdüyse  hesabını  misliyle  verecek."

" Mert izin ver sana o gün olanları anlatayım. Selin'in fotoğraflarını gördüğümde onu bir yerden tanıyorum dedim. Ama nereden tanıdığımı çıkaramamıştım. Bizim ayrıldığımız gün Selin'in eşyalarının olduğu kutuda ölüm belgesini buldum. O zaman hatırladım. Doğum günümde ve ofise geldiğimde anlatacaktım ama fırsat bulamadım. Selin'in ameliyatına beni sokmadı Yavuz hoca, kendisi girdi. Sonra zaten hastanın ex olduğu bilgisi geldi bize. Ertesi gün hoca kayıplara karışmıştı."

Mert bana boş boş bakıyordu.İnanmamıştı. " Beni seviyorsan inanmak zorundasın, doğruyu söylüyorum. Lütfen Mert! "

Mert kahkaha attı. " Ne sevmesinden bahsediyorsun? Oyundu kızım hepsi. Uyan artık, oyun bitti. Senin Selin'in ölümüne sebep olduğunu öğrenmiştim o yüzden yaklaştım sana intikam almak için."

Sonra gitti. Beni orada bırakmıştı. Yavuz zar zor nefes alıyordu. " Hem kendini hem de beni yakıyorsun ama ben buna izin vermeyeceğim."

Beni hiç sevmemişti. İntikam almak için yaklaşmıştı bana. Ben ona aşık olmuştum ama o sadece intikam için oynamıştı benimle.