Mert-
Bir aydır tanımadığım bir kızla aynı evde yaşıyordum. Efsun.. Biraz deli ama çok iyi bir kızdı. Babası Harun amca beni kurtarmıştı. Arif'in adamı beni denize attığında onlar kurtarmış beni. Bir hafta boyunca yaralarıma pansuman yapmışlar, iyileştirmişlerdi beni. Tek sorunumuz Efsun'un beni bırakmamasıydı. Kapıyı kilitleyip başıma adam dikiyordu.
" Bana öyle bakma Mert. Seni bırakırsam anında öldürür o adamlar. Karın her yerde seni arıyor, karnı burnunda hamile bir de. " Sinirle ona baktım. Ama beni takmıyordu bile.
" Sen kafayı mı yedin kızım! Adalet var bu ülkede. Polise gidip olanları anlatacağım. "
Efsun gitmemi istemiyordu. Neden bilmiyorum ama korumaya çalışıyordu beni. Efsun mutfağa gittiğinde Akın'a baktım. " Benim gitmeme yardım et. Karıma ve çocuğuma bir şey olursa yaşamamın anlamı yok."
**
Alya-
Bir aydır her yerde Mert'i arıyorduk ama yoktu. Her gün karakola gidip haber var mı diye soruyordum. Polislerin yüzündeki o acıma ifadesi..Bana acımalarını istemiyordum, benim kocam ölmemişti. Ben buna inanıyordum. Babam her gün arayıp nasıl olduğumu soruyordu. Onlar da gelmek istemişti ama ben istememiştim. Benim yüzümden Mira'nın düzeni bozulacaktı. Zaten sürekli konuşuyorduk. Mert bulunsun, sağ salim şu eve gelsin bol bol giderdik.
**
Kahvaltı yaptıktan sonra karakola gelmiştim. Ama hâlâ haber yoktu. Polis memuru onu her yerde aradıklarını ama bulamadıklarını söylemişti. Tam oradan ayrılacakken birisi kolumu tuttu. Arkamı döndüm.
" Seni ona götüreceğim."
Yanımdaki polis adamı ittirdi. Üstü başı düzgün, genç bir adamdı. Gözlerimin içine baktı. " Yerini biliyorum."
Korkuyla adama baktım. Hâlâ aynı şeyi söylüyordu. " Aradığın kişi orada. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yüreğim Sende Kaldı
Literatura Kobieca"Bana oyun oynadın, resmen oynadın benimle! Sana güvenmiştim ben be! " Onur başını yere eğdi. Benimle göz göze gelmemeye çalışıyordu. " Kaldır kafanı. Hadi gidip bir yerlerde kutlayın bunu, zaferinizin tadını çıkarın. Nasıl kandırdık ama şu salağı...
