Yüreğim Sende Kaldı

17-

" Rahat bırakın beni dedim size!! Kimseyi görmek, kimseyle konuşmak istemiyorum. "

Battaniyeyi kafama kadar çekip gözlerimi kapattım. Battaniye üzerimden çekildiğinde sinirle yumruklarımı sıktım. " Sırf bir adam uğruna hayallerinden vazgeçiyorsun. Sen de haklısın, insan salak olunca böyle oluyor sanırım. "

Görkem'in sözleri gözlerimi kocaman açmama neden olmuştu. Ben tam bir salaktım. Neredeyse dört gündür evden dışarı adım atmıyordum. Yattığım yerde doğrulup oturur pozisyona geldim.

" Serkan Bey ve Özge Hanım salonda seni bekliyor, bir an önce şu tipini düzelt ve yanlarına git. " Göz kırpıp yanağımdan makas aldıktan sonra odadan çıktı.

**

Hızlıca bir duş alıp giyindikten sonra salona geçtim. Serkan hoca ve Özge sessizce oturuyordu koltukta. Beni gören Özge kalkıp bana sarıldı. Sarılışına karşılık verdim.

" Nasıl hissettiğini biliyorum ama böyle yaşanmaz güzelim. Ne olursa olsun  senin yanındayım."

Serkan hoca bir şey söylemiyordu, sessizliği bozmak için boğazımı temizleyip konuştum. " Artık benle çalışmak istemezseniz anlarım. Çok sorumsuz davrandım biliyorum."

Serkan hoca bir abi edasıyla yanıma yaklaşıp elimi tuttu. " O gece sen haklıydın, senin gecendi ama bir anda tüm ilgi Selin'e döndü. Selin gecenin yıldızı oldu bir anda. Sana kötü hissettirdiğimiz için özür dileriz, ben ve Özge hep senin yanında olacağız. Bugün dinlen, kendine çeki düzen ver sonra iş başına. "

Serkan hoca acil servisin  başındaki  doktordu. Bütün çalışanları o denetliyordu bir nevi bizim şefimizdi.

Gözümden akan yaşları silip ona sarıldım. " Teşekkür ederim."

**

Mert-

Bir buçuk senedir kokusuna, sesine, tenine özlem duyduğum kadın şu an yanımdaydı. İstesem şimdi ona bağırır, çağırır, hesap sorabilirdim ama yapmayacaktım. O buradaydı ya başka bir şeyin önemi yoktu. Sıkıca sarıldım ona. Kokusu hâlâ aynıydı. Gözleri aynı bakıyordu. Sesi yine ninni gibiydi.

" Bana neler olduğunu anlatmayacak mısın? Neredeyse iki senedir seni öldü zannediyorum. Sence de öğrenmeye hakkım yok mu? Kaç gün oldu hâlâ anlatmadın ne olduğunu." Ellerini yanağıma koyup baş parmağıyla yanağımı okşadı. " Zamanı gelince her şeyi anlatacağım sevgilim. Sadece sarıl bana, sevgilin seni çok özledi. "

Onun dediğini yapıp sıkıca sarıldım ona. Zaman dursun istiyordum, hep bu anda kalalım..

Aradan bir kaç saat geçmişti. Selin'i uyandırmamaya özen gösterip odadan çıktım. Dün gece Selin'i gördükten sonra Alya'yı unutup Selin'e koşmuştum. Kim bilir ne kadar üzülmüştür, dağılmıştır. Ama karşısına çıkacak yüzüm yoktu. Karşısına çıkıp ne diyecektim ki? Kusura bakma Alya. Öldü sandığım sevgilimi görünce gözüm seni görmedi, hemen ona koştum mu diyeceğim.

Biraz düşünüp Görkem'i aramaya karar verdim. Telefonu hemen açmıştı.

" Efendim? "

Boğazımı temizleyip konuştum.

" Görkem, ben Mert. Alya'yı merak ettim, biliyorum onu çok kırdım. O gün Selin'i görünce gözüm bir şey görmedi. "

Görkem bir süre konuşmadan bekledikten sonra derin bir nefes alıp konuşmaya başladı.

" Evet bir süre kendine gelemedi ama şu an iyi. Hayatına devam ediyor, bir daha karşısına çıkmasan iyi edersin. Hoşçakal.."

**