The Ruthless Vampire Heiress (Editing)

Chapter 10

Habang nanonood sa mga naglalaban sa pabilog na ring ay hindi ko maiwasang mapaisip. Ngayon ko lang na-realaize na wala pala akong alam tungkol sa totoong pagkatao niya. I even don't know where she came from. She just appeared in my life, pissing me off every time she had a chance. I glance at her in the crowed. She waved her hand at me when our eyes met. I looked away when I felt something weird in my heart.

I wonder who she is and what kind of person she was. I shook the thought away from my head and continued watching the battle.

Kapag natapos ang laban ng lahat ng mga gangster, tanging isang grupo lang ang matitira at iyon ang huling lalaban sa amin. If they win, the leader of that gang will be the next gangster king or queen. If not, we are still on the top and I am still the king of all gangsters.

After many years of being the strongest gangsters in the country, I couldn't help but ask myself, Why did I enter this messy world? What is my goal? Why am I doing this? I should've focused on my studies for a better future rather than wasting my time here. The money I earn here is too much, but it doesn't satisfy me.

Nang pakiramdam ko ay parang nababaliw lang ako kakaisip ay tumayo ako't lumapit sa mga kasamahan ko.

"Aalis na ako. I am not feeling well." Without waiting for their responses, I left them and left the battle field. Pagkasakay ko sa sasakyan ko ay agad na minaneho ko iyon pauwi hindi sa flat ko kundi sa bahay namin mismo. It's been weeks since I last slept there, and I'm missing my room.

Pagdating ko sa bahay ay dumiretso na ako sa kuwarto ko at imbis na matulog ay ang laptop ko ang pinagkaabalhan ko. Hindi ko alam kung bakit sa isang iglap ay na-curious ako sa totoong katauhan ni Judy. I opened the Google app and searched for her name. Based on the way she speaks and her clothing, she's rich. Tanging mayayaman lang din ang nakakapag-aral sa Teodoro University.

Nagtaka ako nang walang lumabas. Sinearch ko ang apelyedo niya ngunit wala rin. Why? Ginulo ko ang buhok ko. Ano bang pakialam ko kung sino man siya!

JUDY ANN's POV

I'm humming a song while soundlessly following this man who threatened me. Gagala lang sana ako para maghanap ng target nang bigla ko na lang siyang makita. Hindi ko naman balak na gantihan siya kaso ay ang malas lang niya't nagpakita siya sa mga panahon na gutom ako.

Minsan ay lumilingon siya sa likod na para bang napapansin niya rin ang pagsunod ko sa kaniya. Napangiti ako nang dumaan siya sa isang masikip na eskinita kaya bago pa siya makalabas ay nasa harap na niya ako.

Agad na bumakas ang gulat sa kaniyang mga mata. "Y-you.."

I smiled at him evilly. "We bumped again. What will you do now?"

Imbis na pahirapan niya ako kagaya ng sinabi niya ay takot na tumakbo ito palayo at dahil mag-aalas dos na ng umaga ay alam kong kahit magsusumigaw pa siya ay walang papansin sa kaniya.

"Run human run!" Sigaw ko na siyang ginawa niya habang pasigaw na humihingi ng tulong.

Mabilis na tinakbo ko ang pagitan namin at nang mahawakan siya sa balikat ay agad na nag-teleport ako papunta sa lugar kung saan walang makakarinig sa amin.

Pag-apak ng mga paa namin sa isang malawak na kapatagan ay takot na hinarap niya ako. Kahit gabi pa lamang ay nakikita pa rin niya ako dahil sa buwan na siyang nagsisilbing ilaw sa buong lugar.

Nanginginig na dinuro niya ako sa mukha ko gamit ang nanginginig niyang hintuturo sabay hakbang nang mabilis palayo sa akin. "W-what are you?"

 "As you see me, this is me."I let my eyes turn red and let my fangs grow long.