The Ruthless Vampire Heiress (Editing)

Chapter 15

"Are you bullshitting me?" Natatawang tanong ko.

"I am serious. I may not a good person, but I believe that no one has the right to take someone else's life except God. He gave us the life we have, and only he has the right to take it back."

Napatsk na lang ako sa narinig. "Don't act like a pure and clean human, Perez, because we know you're not."

"Don't worry, I am not acting like a pure and clean human. But my way of killing is not the way you kill. You are killing even innocents who didn't even do anything to you. Can't you feel guilt whenever you kill someone who never hurt you?"

My eyes went blank as I stared at him coldly. "Before you came into my life, I was already like this, and you, Daegan Perez, cannot change that."

It seems I offended him with my words because I saw how the emotion in his eyes changed before he quickly looked away, but I don't care. No one has the right to dictate to me what to do. Not him or others.

"I'm sorry, I just thought you would agree."

"You are stupid, aren't you?"

Ibinalik niya sa akin ang nagtatakang tingin. "What did you say?"

"How could you volunteer yourself to be my blood source when I look at you?" Sabi ko sabay tingin sa katawan niya, kaya napatingin din siya roon. "You may have this healthy body, but your blood isn't enough to satisfy me. I can survive without drinking blood in a week, but after that, I need to drink again because it will weaken me, and if I agree to your idiotic offer, I may can kill you."

"I--"

I cut him off. "Nonsense. Let's just talk if you are in your usual self again." Pagkasabi ko niyon ay agad na iniwan ko siya dire-diretso palabas ng University. Akmang sasakay na sana ako sa kotse ko nang matanaw ko si Kieran at ang babaeng humarang sa akin kanina. Napangisi ako. Ano na naman kaya ang kalokohan ang ipinapakain ng lalaking iyan sa babaeng 'yan?

Nailing na lang ako't sumakay sa sasakyan ko saka nagmaneho pauwi. Even though that woman is undoubtedly powerful, she will never be a threat to me.

Nasa gubat na ako nang may matanaw akong babaeng pumasok sa gubat na mukhang naghahanap ng tuyong sanga ng puno. Nasa 20+ yata ang edad niya't mukhang may camping pa. Napangisi ako't mabilis na ipinarke ang sasakyan sa gilid at nag-teleport sa kinaroroonan niya ngunit hindi naman ako nagpakita.

Ramdam siguro ng babae na parang may sumusunod sa kaniya dahil paminsan minsan ay napapalingon siya sa likuran niya tapos ay muli ring maghahanap ng tuyong sanga ng kahoy.

Nang makahanap ng magandang tyempo ay mabilis na sinugod ko ang babae at bago pa siya makapag-react ay bumaon na ang matulis kong pangil sa leeg niya.

Nang pakiramdam ko ay kontento na ako ay saka ko pa siya binitawan. "Why did you follow me?" Tanong ko sa taong nasa silong ng puno.

I heard him sigh. "I just want to say sorry for what I said."

Sinipa ko ang katawan ng babaeng wala nang buhay. "Forget it. I am not easily offended by any harsh words I may hear, but what I hate the most is when someone tells me what to do."

Nilingon ko ang puno na siyang kinaroroonan ni Daegan. Nakasandal siya sa katawan niyon habang nakatingin sa bangkay ng babaeng patay na tapos ay sa akin.

"You have blood in the corner of your mouth." Sabi niya sabay iwas ng tingin.

Tinitigan ko siyang maigi tapos ay nag-teleport palapit sa kaniya at nang sumulpot ako sa harap niya ay agad siyang napatingin sa akin. Bumakas ang gulat sa kanyang mga mata ngunit agad niya iyon binura. Bumuka ang bibig niya para magsalita ngunit mabilis ang naging pagkilos ng kamay ko at isinubo sa bibig niya ang kaunting dugo sa hinlalaki ko na ikinanlaki ng mata niya sa huli ay tumalim iyon sabay dura.