The Ruthless Vampire Heiress (Editing)

Chapter 49

JUDY ANN's POV

Wala sa sariling nakangiti ako habang binabalikan ang nakaraan namin ni Daegan, ang mga sandaling kasama ko ang mga kaibigan niya, ang panahong palagi akong napapagalitan ng mga magulang ko dahil matigas ang ulo ko at ang nakakatakot na ngiti ni Hinami.

Noon, sarili ko lang ang iniisip ko. Sakim ako sa kapangyarihan kaya nagsanay ako nang mabuti para maging malakas ako at nang malaman kong isa ako sa mga magiging tagapagmana ay mas lalong lumala ang pagnanasa ko sa kapangyarihan mas lalo na nang malaman kong ililipat na ng hari at reyna ang position nila sa isa sa aming mga tagapagmana.

Gustong gusto kong makuha ang trono noon dahil akala ko noon kapangyarihan lang ang tanging makakapagpasaya sa akin. Mapagmataas ako. Marami akong pinapatay at wala akong pakialam. Kapag mahina ay inaapi ko at pakiramdam ko ako lang ang pinakamalakas sa lahat. Na ako lang dapat ang titingalain ng lahat ngunit hindi pala lahat ng bagay ay nababase sa kapangyarihan.

Dahil walang silbi ang kapangyarihan o lakas kapag mahina ang puso mo. Kahit gaano ka pa kalakas kapag pinairal mo ang emosyon mo ay matatalo't matatalo ka.

Biglang pumasok sa isip ko ang mga sinabi ni Mandy kanina. Madali nga ba akong sumuko dahil ang dali kong tinanggap ang kamatayan ko? But what can I do? I have no way to escape because Hinami can still track me no matter where I'll go. Kapag hindi ako mahanap ng hari ay alam kong si Hinami ang gagamitin niya at kapag hindi siya sumunod ay malalagay lang siya sa piligro at hindi ko kaya pag nangyari kay Hinami iyon. She's been a good friend to me and letting her suffer is the last thing I want to do.

Nagbuntong hininga ako at nasapo ko na lang ang noo ko nang maalala ko na naman si Daegan. Kahit anong pilit kong sabihin sa sariling magiging okay siya ay palaging sinasabi ng konsensya kong hindi. If I die, who will take care of him? But I can't stay by his side without putting our both life in danger.

Damn... this is all my fault. Kung hindi lang ako dumating sa buhay niya payapa sana ang buhay niya ngayon. I am not that naive to know he can't accept the new him. He just don't want to tell me because he just doesn't want to hurt me.

Malungkot na nayakap ko ang mga binti ko. Kahit ilang oras ko pa lang siya hindi nakikita ay miss na miss ko na siya. Makikita ko pa kaya siya? Napatsk na lang ako. Malamang ay hindi na.

"Why most of you really love visiting a criminal?" Tanong ko nang sumulpot sa labas ng kulungan ko si Kieran.

"Well I just want to see your misery." May bahid ng pang-aasar niyang tugon.

Nagtsk ako. Ngayon ko lang na-realize na minsan pala, sarili mong kadugo rin ang mismong tatraydor sa 'yo. I may be blind with powers before but betraying my cousins just to win is not in my vocabulary. And what about Mandy? Pangungunsensya ng kabilang parte ng isip ko. Umayos ako ng upo. I didn't betray her. Its just that the king she chose was too weak for her.

"How's the life in jail cousin?"

Nakangisi kong nilingon si Kieran. "Wonderful. You want to join me?"

Namulsa siya. "No thanks. Ayaw kong mapalapit sa mga mahihina."

"But your soon to be queen is also weak and... a coward?"

Imbis na magpatinag ay nanatili ang ngisi sa mga labi niya. "But a great puppet. Wasn't she was the reason why you are here?"

Gustong kumuyom ng kamao ko ngunit pinili ko na lang na manahimik. I hate to admit that he was right. That coward and weak princess was the reason why am I here now. Gusto kong matawa. She's nothing but a headache but she manage to put me in jail while I can kill her whenever I want.