VURGUN: 136 GÜN

Bölüm 15- Gözlemler ve Yalan Sözler

VURGUNA GERİ SAYIM: 116 GÜN

$

İki elimle tuttuğum siyah kabanı yukarı kaldırdım. Asaf kollarını bir bir kabanın kollarından geçirirken Giray ile gözlerimiz kesişti. Ona olan öfkemin hala dinmediğini belli etmek için gözlerimi kısarak gözlerinin içine bakmaya devam ettim.

Asaf adımlarını boy aynasına doğru attı ve kabanını düzeltirken "İşe erkek bir asistan almayı dene." dedi.

Giray'ın asistanlarıyla yaşadığı sorunlar bitmek bilmiyordu. Neredeyse tüm asistanlarıyla yatak maceralarının olduğunu hesaba katarsak sorunların ortaya çıkması tuhaf kaçmıyordu. Söz konusu kişi Giray olduğunda şirket içi birliktelikler doğal karşılanıyordu. Asaf'ın ifadesiz yüzünden ve soğuk sesinden yaşananlardan hoşnut olmadığını anlamak mümkündü ama Giray umursamıyordu. Asaf da Giray'a laf anlatmaktan usanmış gibi görünüyordu.

Düşünmeksizin "Olmaz." cevabını verdi Giray. Erkek bir asistanın bahsinin açılması bile onu ürpertmişti.

"Onunla yatamayacağın için mi?"

Asaf sakin bir ses tonuyla bu soruyu sorduğunda gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırırken tek elimle dudaklarımı örttüm. Onunla doğrudan diyaloğa girmediğim müddetçe Asaf'ın beni eğlendirdiğini inkar edemezdim.

"Hayır, seni mutlu edeceği için."

Giray eliyle beni örnek olarak gösterdi ve konuşmaya devam etti.

"Senin iki asistanın da kadın. Karşıma geçmiş bana akıl veriyorsun."

Asaf'ın gözleri gözlerimi bulduğunda toparlandım ve elimi ağzımdan çektim. Gözleri yavaşça bedenime kaydı, ayaklarıma dek indi. Ardından hızlıca yukarı tırmandı ve yeniden gözlerimi buldu. Saçlarımla uğraşmayıp tepeden toplamıştım. Makyajım her zamanki gibi sadeydi. Beyaz gömleğimin düğmeleri göğüs hizama dek açıktı. Yüksek bel dar, siyah pantolonum ve siyah topuklu botlarımla sade görünüyordum ama altın zincirli, zarif bir kolye ve altın toka detaylı bir kemerle kombinimi zenginleştirmiştim. Asaf ise alışılageldiği üzere gördüklerinden memnun değildi, yadırgamıyordum. Ama Giray'ın sözlerinin ardından gözlerinde öyle bir ifade vardı ki aklından geçeni okumama izin veriyordu. Nitekim Giray'a dönüp konuştuğunda aklından geçenler konusunda yanılmadığımı bana gösterdi.

"Senin aksine ben çekici bulduğum kadınları işe almıyorum."

Giray'ın dudağın köşesi alayla yukarı kıvrıldı. Cevap verip vermeyeceğimi ölçmek istercesine bana baktı.

Sakin bir biçimde, elimde kalan atkısını Asaf'a götürdüm ve kibar bir ses tonuyla "Göz doktorunuzdan randevu almamı ister misiniz?" diye sordum ve ekledim.

"Cuma günü programınızda boşluğunuz da var."

Bana bunları söyleyebilecek gücü veren Roza ile bir saat sonrasına ayarladığım görüşmede Asaf'ın bana ihtiyaç duyuyor oluşuydu.

"Muhasebe bölümüne uğrayacağını söylemiştin değil mi? Roza ile görüştükten sonra uğrayabilirsin."

Asaf sakin bir şekilde gerekli gördüğü cevabı verdi ve hiçbir şey olmamış gibi atkıyı elimden aldı. İşten ayrılmak istiyorsam doğrudan muhasebeye gidip ilişiğimi kesmemin patronuma laf çarpmaktan daha kolay ve kısa bir yol olacağını söylüyordu. Roza ile olan görüşmesinde işe yarar olduğumu düşündüğünden aklından geçtiği üzere beni kovamadığını ima ediyor ama kısa süre sonra onun için tekrar sıradan bir asistan haline geleceğimden haddimi bilmem gerektiğini de hatırlatıyordu.